Bjarmi - 01.10.2021, Blaðsíða 11

bjarmi | apríl 2021 | 11
BLESSUÐ SLÁTTUVÉLIN
Prestur nokkur suður með sjó átti það til að
kíkja á nytjamarkaði og fannst honum mjög
gaman að gramsa í gömlu dóti fólks sem hafði
þurft að losa sig við áralanga uppsöfnun alls
kyns dóts í geymslum sínum eða bílskúrum. Í
einum af þessum leiðöngrum sínum þá rakst
hann á gamla bensínsláttuvél. Vitandi það að
hann átti tvær slíkar bilaðar heima sjá sér gat
hann ekki látið þessi kostakaup fram hjá sér
fara. Þegar heim var komið fyllti presturinn
á vélina og ætlaði að taka til hendinni í
garðinum enda langt liðið á sumarið og fyrsti
sláttur enn þá eftir í garðinum. Sama hvað
presturinn reyndi þá fór blessuð sláttuvélin
ekki í gang. Presturinn hafði nú litla þolinmæði
fyrir þessu og stormaði til baka þar sem hann
keypti vélina og kvartaði sáran yfir þessari
vanvirkni. Sá sem hafði átt vélina á undan
útskýrði þá fyrir prestinum að hann þyrfti að
bölva vélinni hressilega, það væri eina leiðin
til þess að fá hana í gang. Presturinn horfði
forviða á manninn og sagði augljóslega
að hann færi nú ekki að bölva þessari vél,
hann væri prestur og það færi ekki vel á því
að hann væri að nota slíkt orðbragð, hvað
þá á almannafæri, auk þess sem að hann
myndi nú varla eftir því hvaða orðbragð hann
ætti að nota. Maðurinn svaraði honum þá
hlæjandi á móti: „Engar áhyggjur, ef þú kippir
nógu oft í spottann á henni þá rifjast öll þessi
ljótu blótsyrði upp fyrir þér!“

JÁTNINGIN
Maður nokkur gekk galvaskur inn í kirkjuna
í hverfinu sínu og vildi hitta prestinn. Þegar
presturinn kom fram sagði maðurinn,
brosandi út að eyrum, að hann þyrfti að játa
syndir sínar.
Presturinn spurði hvað það væri
sérstaklega sem hann þyrfti að játa.
Maðurinn sagði: „Séra minn, ég þarf að
játa svolítið fyrir þér. Alla síðastliðna viku hef
ég verið heima með sjö gullfallegum konum.“
Maðurinn brosti enn breiðar bara við
það að segja prestinum frá þessu og það
fór ekki fram hjá prestinum hversu lukkulegur
maðurinn var með þetta afrek þrátt fyrir að
hann væri að játa þetta fyrir honum.
Presturinn sagði: „Ekki hafa of miklar
áhyggjur af þessu, það sem þú þarft að gera
bara núna er að ná þér í sjö sítrónur, kreista
safann úr þeim öllum í glas og drekka svo
allan safann.“
Maðurinn varð undrandi yfir þessari
ráðleggingu og spurði hvort það myndi
hreinsa hann af þessari synd.
Presturinn sagði: „Nei, það hreinsar þig
ekki undan syndinni en þetta mun pottþétt
hreinsa þetta glott af andlitinu á þér.“

LANGLOKURNAR
Einn af eldri prestum landsins var þekktur
fyrir að leggja mikla vinnu í prédikanir sínar og
voru þær oftar en ekki mældar í klukkutímum
hvað lengdina snerti. Eins og gefur að
skilja féll þetta í mjög misjafnan jarðveg hjá
sóknarbörnum hans sem og hjá öðrum sem
höfðu slysast inn í messu til hans.
Einn sunnudaginn, þegar sólin skein
sínu bjartasta og methiti var í bænum var
ekki laust við að kirkjugestir hugsuðu með
hryllingi til þess að fá enn eina langlokuna
frá prestinum. Eins og við var að búast þá
hafði presturinn lagt einstaklega mikið á sig
fyrir prédikun dagsins enda ekki hægt að láta
jafn bjartan dag fara til spillis með einhverri
meðalprédikun.
Þegar vel var farið að líða á þriðju
klukkustund messunnar og presturinn
stóð í prédikunarstólnum eins og enginn
væri morgundagurinn, gerist það að stóra
pottaplantan sem var fyrir aftan hann féll
í gólfið með tilheyrandi hávaða. Hálfur
söfnuðurinn hrökk upp við þennan hávaða
og prestinum brá nokkuð hressilega við
þetta atvik.
Þá heyrðist frá einum í kirkjunni sem var
endanlega búinn að missa þolinmæðina:
„Þetta eru svo langar prédikanir hjá þér að
meira að segja pottaplönturnar eru farnar að
sofna!“
Bjarmabros
Í UMSJÁ MAGNÚSAR VIÐARS SKÚLASONAR