Lögmannablaðið - 2021, Blaðsíða 31
LÖGMANNABLAÐIÐ TBL 04/21 31
HEF ALLTAF
NOTIÐ ÞESS
AÐ STARFA VIÐ LÖGMENNSKU
Jónas A. Aðalsteinsson hefur starfað við lögmennsku í 56 ár eða í rétt rúmlega
helming þess tíma sem Lögmannafélagið hefur starfað. Hann er 87 ára gamall en
aðeins einn starfandi lögmaður er eldri og annar hefur starfað lengur. Þetta eru
þeir Gústaf Þór Tryggvason, sem er tæplega fjórum mánuðum eldri en Jónas, og
Ragnar Aðalsteinsson sem hóf lögmennsku einu ári fyrr.
Þegar blaðamaður Lögmannablaðsins sat á móti Jónasi í fundarherbergi lögmanns-
stofunnar Lex var hann sífellt að gjóa augunum á tölvupóstinn í símanum þar sem
hann beið eftir dómi í máli sem hann flutti í Landsrétti fyrir stuttu. Von var á
niðurstöðu á hverri stundu og miklir hagsmunir í húfi fyrir eitt af stórfyrir tækjum
landsins. Spennan sem fylgir dómsuppkvaðningu er alltaf sú sama og skiptir
greinilega ekki máli hversu oft lögmenn hafa verið í þeim sporum.
Hvers vegna fórst þú að læra lögfræði?
Það var nú hálfgerð útilokunaraðferð. Ég setti upp lista með
nokkrum fögum sem mig langaði að læra og læknisfræði
var þar efst á blaði. Svo kom lögfræði og í þriðja sæti var
viðskiptafræði. Þegar ég fór að skoða læknisfræðina þá sá
ég að hún átti ekki við mig og því varð lögfræðin ofan á.
Ég hef alltaf verið ánægður með valið. Þetta hefur verið
dásamlegt starf og ég hef kynnst mörgu góðu fólki.
Var námið erfitt?
Það sem var erfitt var að ég vann alltaf með náminu og var
því lengur en ella að ljúka því. Oftast var ég í fullu starfi við
skrifstofustörf, bókhald og þess háttar, enda var ég kominn
með fjölskyldu. Þetta var bara svona.
Hvar byrjaði lögmannsferillinn þinn?
Ég byrjaði sem fulltrúi hjá yfirborgardómara árið 1963 og
fór svo í Seðlabankann og var þar til 1965. Þá ákváðum við
Jóhannes L.L. Helgason að stofna saman lögmannsstofu.
Hann var á þessum tíma háskólaritari og ég vann í
Seðlabankanum og við urðum sammála um að ég tæki
skrefið á undan. Eftir eitt ár bárum við saman tekjurnar
og þá var þetta nokkuð jafnt. Eftir annað árið var ég með
vinninginn og þá hætti hann í háskólanum og kom á
stofuna.
Ég byrjaði að leigja skrifstofu hjá Guðmundi Ingva
Sigurðssyni og Sveini Snorrasyni á Klapparstíg 26. Mig
minnir að ég hafi ekki hafi ekki haft nema einn kúnna í
upphafi en svo komu molar frá þeim félögum. Okkur féll