Fréttablaðið - 02.09.2022, Page 34

Nýlistasafnið sýnir verk
fimm ólíkra listamanna
frá ólíkum löndum. Rauði
þráðurinn í sýningunni er
listræn úrvinnsla á umbreyt­
ingu vatns.
Samsýningin Þau standast ekki
tímann var opnuð í Nýlistasafninu í
síðustu viku. Sýningin samanstend­
ur af verkum fimm listamanna frá
ólíkum löndum sem voru valin í
gegnum opið kall; Grahams Wiebe,
Magnúsar Sigurðssonar, Minne
Kersten, Patriciu Carolinu og Sig­
rúnar Hlínar Sigurðardóttur.
Sigrún Hlín: „Ég held að þau hafi
valið okkur sem hóp af því það voru
sameiginleg þemu sem við höfðum
áhuga á, sameinandi þráður eða til­
finning. Síðan settu þau það bara
í okkar hendur að ákveða hvernig
við vildum vinna saman og við
ákváðum að sýna öll okkar eigin
verk. Eftir nokkurra vikna samtal
fundum við að það sem við höfð­
um öll áhuga á og gæti verið sterkt
þema væri vatnsafl og það hvernig
vatn umbreytist og hefur áhrif á
umhverfi sitt.“
Að sögn Grahams Wiebe, sem er
ungur listamaður frá Kanada, hjálp­
aði það til við að móta hina listrænu
sýn hversu snemma listamennirnir
hófu samtal sín á milli.
Graham: „Við byrjuðum að tala
saman um fjórum til fimm mán­
uðum áður en sýningin var opnuð.
Sú hugmynd að samstarfi sem við
vildum vinna með var að þegar fólk
stigi inn í rýmið myndu ákveðin
hljóð blandast saman og ákveðin
verk eiga í samtali við önnur verk.
Við vildum frekar gera það en að
skapa eitt stórt verk saman öll
fimm.“
Patricia: „Að vinna með öðrum
þýðir ekki endilega að maður þurfi
að gera sama hlutinn, það getur
verið að aðstoða hvert annað við að
setja upp verk eða að viðurkenna
hvernig verk hinna hafi áhrif á
þig. Það hefur gengið mjög vel með
þessum hópi og ég er mjög ánægð
með að hafa verið pöruð saman við
þessa frábæru listamenn.“
Stúdía fyrir vatnsgreftrun
Graham gerði nokkur verk fyrir
sýninguna, þar á meðal verk sem
ber titilinn Study for a Water Burial
2 og samanstendur af tveimur salt­
bergslömpum sem eru settir í svo­
kallaða „ultrasonic“ hreinsivél. Gra­
ham gerði fyrri útgáfu af verkinu í
Kanada en hann lenti í þeirri miður
skemmtilegu upplifun að vinnu­
stofa hans brann til grunna og svo
f læddi inn á vinnustofuna sem
hann fékk eftir það.
Graham: „Stundum þegar fólk
sem er með sterka tengingu við
vatn, hafið eða sjóinn deyr, þá er
aska þess sett í svokallað saltker.
Þessum kerjum er svo hent út í sjó­
inn af báti eða bryggju og svo leys­
ast þau upp í vatninu á um það bil
fjórum tímum. Þannig mig langaði
að gera eins konar stúdíu fyrir það.“
Að sögn Grahams hermir hreinsi­
vélin eftir hitastigi og titringi hafs­
ins og mun á endanum leysa upp
saltbergslampana sem munu leka
yfir vélina og niður á gólf sýningar­
rýmisins.
Elti gráa litinn
Sigrún Hlín gerði tvö verk fyrir sýn­
inguna sem eru bæði gerð úr endur­
unnum efnum. Fyrra verkið ber titil­
inn Taka með og er prjónað úr bandi
sem Sigrún spann úr afgangsefnum
sem hún fann á vinnustofu sinni.
Sigrún Hlín: „Ég er að reyna að elta
gráan lit. Ég fékk það smá á heilann
hvernig grái liturinn getur geymt
hundruð lita í sér og maður sér það
ekki fyrr en maður kemur alveg upp
að honum. Mótífið kemur úr loft­
myndum sem ég skoðaði í korta sjá
Landmælinga Íslands af jökulám
sem flétta sig niður eftir jöklum,
brjóta landið undir sig og eru fullar
af bergi í alls konar litum sem verður
síðan að þessum eins leita gráa lit.“
Náttúra Íslands varð kveikja
Patricia Carolina er mexíkóskur
listamaður og búsett í Noregi. Pat­
ricia stundaði myndlistarnám á
Íslandi fyrir nokkrum árum og
annað hinna tveggja verka sem
hún sýnir á Nýlistasafninu byggir á
fyrstu kynnum hennar af íslenskri
náttúru. Verkið ber titilinn Wind­
shield Wiper og er stórt veggteppi
ofið í vélknúnum vefstól.
Patricia: „Ég tók myndina sem
kveikti hugmyndina að þessu verki
á fyrstu bílferðinni minni hér á
Íslandi. Ég var mjög spennt að sjá
landslagið og vinur minn leigði bíl
til að við gætum farið í bíltúr. Veðrið
var hræðilegt en þar sem þetta var
fyrsta skiptið mitt á Íslandi var ég
hrikalega spennt að fara út. Ég tók
fullt af myndum af því sem ég hélt
að væri landslagið en eftir á þegar
ég skoðaði myndirnar frá ferðinni
þá var ómögulegt að sjá eitthvað út
úr þeim annað en bílrúðuna og regn­
dropana á glerinu. Mér fannst það
þó vera nokkuð skemmtileg leið til
að virða fyrir sér landslagið.“
Þau standast ekki tímann er opin
í Nýlistasafninu til 25. september
næstkomandi. n
Umbreytingarferli vatns
Eitt af verkum
Grahams Wiebe
ber titilinn
Study for a
Water Burial 2.
FRÉTTABLAÐIÐ/
ANTON BRINK
Graham Wiebe, Sigrún Hlín Sigurðardóttir og Patricia Carolina eru meðal þeirra fimm listamanna
sem sýna verk sín á Þau standast ekki tímann í Nýlistasafninu. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
Þorvaldur S.
Helgason
tsh
@frettabladid.is
tsh@frettabladid.is
Borgarleikhúsið stendur fyrir sér­
stöku Umbúðalausu festivali næsta
laugardag þar sem áhorfendum
gefst tækifæri að sjá allar þrjár
sýningarnar sem voru framleiddar
í tilraunaverkefninu Umbúðalaust
á síðasta leikári á einu kvöldi.
Um er að ræða þrjár sýningar;
How to make love to a man eftir
Toxic Kings, Á vísum stað eftir
Slembilukku og FemCon. Umbúða­
laust hlaut verðlaun sem Sproti
ársins á Grímunni 2022. Sýning­
arnar hafa allar verið sýndar áður
en að sögn Bryndísar Óskar Þ. Ing­
varsdóttur, eins meðlima Slembi­
lukku, koma þær til baka ferskari
en nokkru sinni.
„Þegar maður nær að geyma sýn­
ingu í svolítinn tíma þá kemur hún
ferskari til baka. Það er eitthvað
sem ég hef séð í gegnum Covid að
þegar maður fær að geyma verkin
sín og láta þau malla, þá hefur
maður betri yfirsýn þegar maður
fer í þau aftur,“ segir hún.
Að sögn Bryndísar er ekki um
miklar breytingar á verkunum að
ræða, þau fá þó betra pláss á Nýja
sviði Borgarleikhússins en verkin
voru áður sýnd í stúdíói leikhússins
á þriðju hæð.
„Ég held að sýningarnar eigi það
allar sameiginlegt að það er dálítið
mikið rými í þeim fyrir persónu­
leika okkar að skína. Við getum
alveg breytt setningum og svona
eftir stemningunni í salnum.“
Sýningarnar eru allar um það
bil klukkutími að lengd en hátíðin
hefst klukkan 6 á laugardags­
kvöldið og stendur til sirka 11. Hlé
verður gert á milli sýninga þar sem
fólki gefst kostur á að kaupa sér
veitingar.
Sviðslistahópurinn Slembilukka
mun sýna nýtt verk sem ber heitið
Hvíta tígrisdýrið í byrjun næsta
árs í samstarfi við Borgarleikhúsið
og kveðst Bryndís vera gífurlega
spennt fyrir því.
„Við fengum styrk frá Rannís til
þess að setja upp ævintýrasýningu
og fengum inni í Borgarleikhúsinu.
Þannig að Umbúðalaust er að sýna
það að verkefninu er að takast að
hlúa að yngsta fólkinu okkar,“ segir
hún.
Er verkefni eins og Umbúðalaust
mikilvægt fyrir sviðslistafólk sem er
að stíga sín fyrstu skref?
„Já, mér finnst það. Það er líka
bara svo ótrúlega hollt að fá inni
í leikhúsinu þar sem eru til dæmis
dramatúrgar sem geta komið og
gefið góð ráð. Þannig að maður er
ekki aleinn í einhverju litlu rými
einhvers staðar úti í bæ að vesenast
heldur er maður með smá stuðn­
ingsnet sem er rosalega gott.“ n
Heilt kvöld af tilraunaleikhúsi
Um er að ræða þrjár sýningar: How to make love to a man eftir Toxic Kings, Á
vísum stað eftir Slembilukku og FemCon. MYND/BORGARLEIKHÚSIÐ
tsh@frettabladid.is
Úkraínski ballettinn Kyiv Grand
Ballet er væntanlegur til Íslands í
lok nóvember og mun flytja Hnotu­
brjótinn eftir Tsjajkovskíj í Hörpu í
samstarfi við Sinfóníuhljómsveit
Íslands. Dansflokkurinn hefur verið
á ferðalagi um Evrópu síðastliðna
mánuði og haldið sýningar í Svíþjóð
og Frakklandi en hann var staddur í
Frakklandi þegar Rússar réðust inn í
Úkraínu í febrúar á þessu ári.
„Það er einstaklega ánægjulegt
að geta nú aftur eftir þriggja ára
hlé boðið upp á töfrandi ballett­
sýningar í Eldborg. Úkraínski ball­
ettf lokkurinn Kyiv Grand Ballet
er skipaður mörgum af skærustu
stjörnum ballettsviðsins þar í
landi og eru þessar sýningar liður
í áframhaldandi stuðningi Hörpu
við úkraínska listamenn á þessum
erfiðu tímum í heimalandi þeirra.
Hnotubrjóturinn er svo hið full­
komna verk fyrir alla fjölskylduna
í upphafi aðventu en við veitum
ríf legan afslátt af miðaverði fyrir
börn,“ segir Svanhildur Konráðs­
dóttir, forstjóri Hörpu.
Aðaldansarar sýningarinnar
eru þau Anastasia Gurska, aðal­
dansari hjá Þjóðaróperu Úkraínu,
og Nicolai Gorodiskii, gestaaðal­
dansari hjá Þjóðaróperu Úkraínu.
Listrænn stjórnandi er Alexander
Gosachinsky sem hefur stýrt Gos­
Orchestra frá 2016.
Hnotubrjóturinn er einn þekkt­
asti ballett heims og tónlist Tsjaj­
kovskíjs meðal þekktustu tónverka
tónlistarsögunnar. Boðið verður
upp á fjórar sýningar í Hörpu dag­
ana 24., 25. og 26. nóvember. n
Kyiv Grand Ballet
sýnir í Hörpu
Aðaldansarar eru Anastasia Gurska
og Nicolai Gorodiskii.
18 Menning 2. september 2022 FÖSTUDAGURFRÉTTABLAÐIÐMENNING FRÉTTABLAÐIÐ 2. september 2022 FÖSTUDAGUR