Fréttablaðið - 16.09.2022, Page 8

n Halldór
n Frá degi til dags
ÚTGÁFUFÉLAG: Torg ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Helgi Magnússon FORSTJÓRI OG ÚTGEFANDI: Jón Þórisson RITSTJÓRI: Sigmundur Ernir Rúnarsson ser@frettabladid.is, FRÉTTASTJÓRAR: Aðalheiður Ámundadóttir adalheidur@
frettabladid.is , Garðar Örn Úlfarsson gar@frettabladid.is . Fréttablaðið kemur út í 80.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni.
Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSN 1670-3871 FRÉTTABLAÐIÐ Kalkofnsvegur 2, 101 Reykjavík Sími: 550 5000, ritstjorn@frettabladid.is
VEFSTJÓRI: Einar Þór Sigurðsson einarthor@frettabladid.is, MARKAÐURINN: Guðmundur Gunnarsson ggunnars@frettabladid.is, HELGARBLAÐ: Björk Eiðsdóttir bjork@frettabladid.is MENNING: Þorvaldur S. Helgason
tsh@frettabladid.is ÍÞRÓTTIR: Hörður Snævar Jónsson hoddi@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Anton Brink anton@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is
Ég treysti
því að hér
verði allt
aftur stór­
kostlegt ef
við bara
borgum
aðeins
meira fyrir
bjór dósina.
Með
nýjustu
embætta­
veitingum
núverandi
ríkisstjórn­
ar hefur
fjölda ein­
staklinga
verið
hafnað
fyrir fram.
Guðmundur
Gunnarsson
ggunnars
@frettabladid.is
Fyrirsögnin gæti verið einkunnarorð ríkisstjórnar-
flokkanna. Síðustu afrek þeirra á þessu sviði eru
dæmalausar embættaveitingar og fjölgun ráðuneyta
að því er virðist til þess eins að koma sínu fólki að
sem víðast. Tilgangurinn með útþenslu ríkisbáknsins
helgar meðalið að koma flokksfólki í góðar stöður.
Lítið fer fyrir slagorði Sjálfstæðisflokksins um „báknið
burt“ og yfirgengileg fjölgun ráðuneyta gerist að hans
frumkvæði.
Einn þeirra sem nú gegnir hárri stöðu í anda ein-
kunnarorða ríkisstjórnarinnar „ég á það, ég má það“,
innmúraður og innvígður flokksmaður, skrifaði sögu-
lega skáldsögu á síðasta ári þar sem er m.a. greint frá
hremmingum vel menntaðs Íslendings sem eftir nám
erlendis sækist eftir störfum heima en er hafnað.
Tilvitnunin hér á eftir er beint orðaval hins inn-
múraða og innvígða flokksmanns sem, síðan hann
skrifaði söguna, hefur landað góðri stöðu fyrir sjálfan
sig, stöðu sem ekki var auglýst.
„Í fyrsta sinn fann ég fyrir því sjálfur að málefnaleg
sjónarmið ráða ekki alltaf för þegar skipað er í emb-
ætti því ég vissi að þekking mín og hæfni var miklu
meiri en þeirra sem hlutu þær stöður sem ég sóttist
eftir.“
Og síðar:
„Sjálfur brenndi hann sig á klíkuskapnum […] Annar
umsækjandi með lægri starfsaldur en handgengnari
þeirri elítu sem þá réð ríkjum var ráðinn.“ Þessar
tilvitnanir eru á bls. 100 og 151 í bókinni Læknirinn í
englaverksmiðjunni, sem kom út hjá Veröld 2021.
Með nýjustu embættaveitingum núverandi ríkis-
stjórnar hefur fjölda einstaklinga verið hafnað fyrir
fram og þeim gert ókleift að sýna fram á hæfni sína
vegna þess að störfin voru ýmist búin til eða tekin frá
fyrir flokksmenn. Í sögulegu skáldsögunni sem gerist
fyrir um 140 árum síðan þykir þetta hneykslunarefni
en svo virðist sem þegar maður sjálfur á í hlut, líkt og
höfundur skáldsögunnar, þá sé þetta greinilega allt
saman í góðu lagi því flokkurinn „á það og má það“. –
Ef eitthvað þá hefur samfélaginu farið aftur því fyrir
140 árum voru embættin auglýst þó „elítan“ réði síðan
þá innmúruðu. Nú er ekki einu sinni auglýst. ■
Ég á það og ég má það
Bolli Héðinsson
hagfræðingur
Það gengur svo blússandi vel hjá
okkur,“ sagði ráðherrann í sjón-
varpinu um leið og hann skellti
90 milljarða hallarekstri fjárlaga-
frumvarpsins á eldhúsborðið.
Nýbúinn að fá auka 100 milljarða, sem
enginn sá fyrir, inn á tékkheftið.
„Vá, þetta er eins og að fá fimm rétta
og bónustölu í lottóinu,“ hugsaði ég um
leið og ég skolaði spánnýjum 15 milljarða
vaxtakostnaðinum niður með glasi af veg-
gjöldum. Sáttur og þakklátur.
Við erum á siglingu. Blússandi siglingu.
Rík af auðlindum og taprekstri. Ónæm fyrir
auknum tekjum. Löðrandi í lífsins lukku.
Hvað um það þótt báknið blási út? Hvað
um það þótt fjárfestingum sé slegið á frest?
Hvað um það þótt sveitarfélög tapi millj-
örðum? Hér eru allir í blússandi gír og sólin
skín. Ráðherrann sagði það.
Ekki láta ykkur detta í hug að hlusta
á úrtöluraddir þeirra sem muldra ofan í
hálsmálið á sér að þjóð með slíkan happ-
drættisvinning upp á arminn eigi að geta
rekið sig réttum megin við núllið. Þið vitið
betur.
Ekki gera ykkur þann óleik að hlusta á
síbyljurausið um að leiðin út úr efnahags-
ástandinu sé að draga úr umsvifum hins
opinbera.
Þetta er bara eitthvert tuð í fólki sem lifir
í hálftómu glasi. Þau finna ekki meðbyrinn
sem við finnum. Sjá ekki dýrðina.
Þau munu aldrei skilja að hér drjúpa
opinberir starfshópar af hverju strái. Að við
lifum í landi allsnægta og aukinna skulda.
Enda mega þessir tuðandi pésar líka bara
eiga sig. Við hin erum fyrst og fremst þakk-
lát. Og sammála ráðherra sem er svo sann-
færandi að hann getur jöfnum höndum selt
okkur hamingjuna og hulið hallarekstur í
opinberum sykurmassa.
Ég veit ekki með ykkur en ég treysti því
að hér verði allt aftur stórkostlegt ef við
bara borgum aðeins meira fyrir bjórdósina.
Mér finnst trúverðugt að allt verði eins og
best verður á kosið ef við bara tökum aftur
upp gjaldskyldu í gegnum Hvalfjarðar-
göngin. Rétt eins og ég veit að sólin mun
hækka á lofti ef við bara ráðum aðeins
f leiri f lokksgæðinga inn í ráðuneytin og
stækkum yfirbygginguna.
Þess vegna stend ég upp, klappa og segi
takk.
Takk fyrir allt sem er blússandi. ■
Blússandi
Fréttablaðið
í Bónus
gar@frettabladid.is
Stóru spurningarnar
Alþingismenn eru nú mættir á
sinn stað við Austurvöll og byrj-
aðir að rökræða hver þeirra sé
langvitlausastur og augljóst að
langt er í að botn fáist í það mál.
Sumir taka þó aðeins óbeint
þátt í þeim vangaveltum og
láta nægja að útlista hversu vel
lukkaðir þeir eru sjálfir. Þar ber
auðvitað hæst stjórnarliða sem
bera ábyrgð á gangi mála. Það
ágæta fólk þarf að draga upp þá
mynd að vera bæði ráðagott og
óskeikult á meðan stjórnarand-
stæðingar halda því linnulaust
fram að verr áttaðan mannskap
sé vart að finna á byggðu bóli.
Vanagangur og vígaslóð
Á meðan þingmenn skeggræða
sín hjartans mál á þingi heldur
lífið áfram sinn vanagang á
heimilum landsmanna með
tilheyrandi reikningasúpu sem
sífellt bætist í eins og fyrir töfra
enda stígur verðbólgan villtan
og gamalkunnan dans. Þetta
má mest þakka þjóð í fjarlægu
landi sem orðin er svo óalandi og
óferjandi að hinn siðmenntaði
hluti heimsins hefur sett hana
í skammarkrókinn í von um að
ráðamenn þar sjái að sér og hægt
sé að taka upp eðlilegt viðskipta-
líf að nýju. En jafnvel þótt hin
vondu öfl bakki inn í sína eigin
skel er hægt að reikna með að þau
eigi ekki upp á pallborðið í fyrir-
sjáanlegri framtíð. ■
SKOÐUN FRÉTTABLAÐIÐ 16. september 2022 FÖSTUDAGUR