Heilbrigðisskýrslur - 02.12.1972, Síða 65

ekki verið skráðar á viðhlítandi hátt. I þessum hóþi fundu
höfundar m.a. ljósmæður, hjúkrunarkonur og eiginkonur lækna.
^ið athugun á þeim konum, sem hafa komið fimm sinnum eða sjaldnar
til skoðunar - þ.e. þeim hópi, sem er undir meðaltali forskoðana,
~ kemur í Ijós, að burðarmálsdauði barna þeirra er 34,2.
i þeim hópi hins vegar, sem kom f skoðun sex sinnum eða oftar,
~ þ.e. þeim hópi, sem er yfir meðaltali skoðana, - er burðarmáls-
ðauði aðeins 8,2.
i'ljótt á litið virðist mega draga þá ályktun af töflu 18, að áhrif
íjölda forskoðana á burðarmálsdauða séu mikil. Tvenns ber þó að
gæta I þessu sambandi.
I fyrsta lagi má benda á að meiri hluti látinna barna eru
íyrirburðir. Konur sem fæða fyrir tímann koma af eðlilegum ástæðum
I færri forskoðanir.
I öðru lagi eru tölur eins árs vart nægjanlegar til nánari
úrvinnslu og álýktana.
sem einkum vekur athygli, er sú staðreynd, að engin þeirra
161 kvenna, sem komu í skoðun 12 sinnum eða oftar, misstu börn
sIn þetta ár. Vekur þetta nokkra furðu, þar sem hér er fyrst og
fuemst um að ræða konur, sem hafa mætt oft til eftirlits vegna
sjúkdóms eða afbrigða á meðgöngutíma, en hjá þeim mætti einmitt
vænta erfiðleika við fæðingu.
2. Tala forskoðana og aldur mæðra.
Athugun var gerð á því, hvort aldur kvenna skipti máli í
sambandi við það, hve vel þær nættu til forskoðana. Niðurstöður
þeirri athugun er sýnd í töflu 19.
Tafla 19.
Skv. töflu 19 virðist vera tilhneiging hjá eldri mæðrum
lil þess að koma sjaldnar til forskoðana, en munurinn er fremur
HtiU, og skýrist hann í athugun á fæðingafjölda mæðra, sem
getið er hér á eftir. Helst vekur athygli sú staðreynd, að mæður
undir tvítugsaldri koma ekki sjaldnar til forskoðana en þær eldri.
63