Stétt með stétt - 01.05.1939, Side 18

íns Óðins nema að litlu leyti, enda mun
það gefa nægilega hugmynd um þau
miklu afköst, sem félagið hefir unnið
á þessu eina ári frá stofnun þess.
Síðastliðið vor fór fram allsherjar
atkvæðagreiðsla í verkamannafélaginu
Dagsbrún, um að svipta nokkra af fé-
lagsmönnum fulltrúaréttindum á Al-
þýðusambandsþingi. Krafa þessi, sem
var borin fram af hálfu kommúnista,
var greinileg pólitísk ofsókn af þeirra
hálfu, framkomin með það eitt fyrir
augum að ná meirihluta á Alþýðusam-
bandsþinginu, sem halda átti þá um
haustið.
Þegar þessar kosningar fóru fram,
voru aðeins tveir mánuðir liðnir frá
stofnun Málfundafélagsins Óðins, en
þrátt fyrir það tók þó félagið ákveðna
afstöðu til málsins, þannig að félagar
þess greiddu atkvæði gegn tillögum
kommúnista. Fór kosning þannig, að
kommúnistar, ásamt Alþýðuflokksbroti
Héðins Valdimarssonar, biðu lægri hlut,
með litlum atkvæðamun.
Þessi útkoma varð til þess, að við-
horf manna til Málfundafélagsins Óð-
ins gerbreyttist í einni svipan. Þessu
nýstofnaða félagi sjálfstæðisverka-
manna hafði með kosningum þessum
gefizt tækifæri til þess, að sannfæra all-
an landslýð um þá ómótmælanlegu stað-
reynd, að sjálfstæðismennirnir í Dags-
brún gátu ráðið úrslitum kosninga í
fjölmennasta verkalýðsfélagi landsins.
Næsta allsherjar atkvæðagreiðsla inn-
an Dagsbrúnar var nokkurs annars eðl-
is en þær manngreiningartillögur, sem
þegar hefir verið lýst. Það var að að-
skilja hin faglegu mál frá hinum póli-
tísku, og gengu tillögur kommúnista í
þeim efnum að öllu leyti inn á
stefnu Sjálfstæðisflokksins í verkalýðs-
málum, nema hvað lýðræðishugsjón
þeirra var að vonum nokkuð takmörk-
uð. En þrátt fyrir það voru þó þessar
tillögur þeirra um óháð fagsamband
óneitanlega spor í rétta átt, ef treysta
mátti á heilindi þeirra í því máli. Við
sjálfstæðismenn áttum því samleið með
kommúnistum að þessu sinni, enda úrðu
úrslit kosninganna þau, að tillögurnar
um óháð fagsamband voru samþykktar
með yfirgnæfandi meirihluta. Var það
ný staðreynd fyrir styrkleika Málfunda-
félagsins Óðins innan Dagsbrúnar.
Þó að báðar þær kosningar, sem hér
hefir lauslega verið minnzt á, hafi hvor
um sig þýtt mikla viðurkenningu fyrir
Málfundafélagið Óðinn, þá er þó enn
ótalinn sá sigurinn, sem varð þess vald-
andi, að taka af öll tvímæli um vald
„Óðins“ innan Dagsbrúnar, en það
voru úrslit stjórnarkosninganna í Dags-
brún s.l. janúar. Skipting atkvæða í
þeim kosningum vottaði ekki einungis
það, að við ættum atkvæðamagn til þess
að ráða úrslitum í Dagsbrún, heldur
sönnuðu þær tölur* okkur þá skemmti-
legu staðreynd, að Sjálfstæðisflokkur-
inn einn átti mun fleiri fylgjendur inn-
an verkamannafélagsins Dagsbrúnar en
Framsóknar- og Alþýðuflokkurinn sam-
anlagt, og er það næsta ótrúleg útkoma,
þegar allar aðstæður eru athugaðar. —
Þess beú líka að gæta, að margir þeirra
verkamanna, sem greiða Sjálfstæðis-
flokknum atkvæði til bæjarstjórnar og
Alþingis, eru enn ekki farnir að átta
sig á því að ljá honum fylgi sitt í bein-
um verkalýðsmálum. Auk þessa er það
nú kunnugt, að margir af fylgjendum
Sjálfstæðisflokksins töldu með öllu von-
laust að kjósa frambjóðendur hans við
þessar kosningar, og köstuðu því at-
kvæðum sínum á annanhvorn hinna
4