Stétt með stétt - 01.05.1941, Síða 19

STÉTT MEÐ STÉTT
15
í rúnum lífs. -- Og tvenn
hann taldi tryggðagjöld
sér taka mætti frá:
Til móður lífs, — er mæddi öld —
og móður, sem hann á.
En menning vor er mikið stolt
við margan ungan svein
— þó máske þyki miður holt
að minnast á það mein. —
En margur, sem viil gjöld sín greiða
getur ekki neitt, .
því kröftum hans vill enginn eyða
og engin lauu fær veitt.
Og þannig var með þennan svein,
þó þrekinn væri og stór.
Hans þurfti ekki í þennan heim,
það sérhver maður sór.
Því voru aldrei gjöld lians greidd,
þau gleymast máské senn.
Saga hans varð ei sigrum breidd,
— Við sjáum hana enn.
Hvíti-dauði kom eitt kvöld
í kofann, þar hann bjó.
Hann valdsmannlega tók þar völd
og vígalega hjó. —
— Veikri konu velti hann til
svo visnaði og dó. —
Sonar hennar síðsta yl
hann saug í sína kló.
Ó. J. Ó.