Stétt með stétt - 01.05.1941, Page 24
20
STÉTT MEÐ STÉTT
AMTOXYD
ryðvarnarmálning
er bezta vörnin
gegn ryði og fúa
Fœst í mörgum smekklegum litum
syni prestsins, síðan með Gvendi syni
læknisins. — Allt lukkaðist. Hún gat
haft áhrif á þá. Þeir lutu henni. Vit-
anlega visisu þeir ekki sjálfir af því.
— Það var svo spennandi.
— Og nú var hún komin í bæinn.
Þangað sem allar æfintýrasögurnar,
sem hún hafði heyrt„ gerðust.
— Hún var einkaritari; í 3 mánuði
hafði hún blikkað forstjórann um leið
og hann fór fram hjá henni, og alltaf
hafði hann litið svo spanskt til henn-
ar. — Hann var svo fyndinn — og
einu sinni þegar hann var að fara
út, klappaði hann svo voða blítt á
kollinn á henni og sagði, að hún ætti
að vera góð stúlka. — Ha — hæ. —
Það var svo gaman að þessu, — Hann
hélt víst, að hún þekkti ekki lífið -—
og svo kom hann á morgnana. Svei
mér ef það var ekki skrítið að hann
skyldi koma á morgnana. — Barasta
til að segja henni hvað hún ætti að
gera á daginn <— því ekki að segja
henni það á kvöldin eða á skrifstof-
unni á moirgnana. — Hann gat þó
komið þangað svona snemma eins og
heim til hennar. — Já, hann var sVo
fyndinn. — Það lá eitthvað á bak við
þessar morgunheimsóknir hans. —
Já — hvort hún myndi ekki slá hann
í gegn. Sá skyldi nú svei mér finna
að hún var engin viðvaningur.
— Hún byllti sér til í rúminu.
Sparkaði ofan af sér og byrjaði að
klæða sig úr náttfötunum. öðru
hverju leit hún til dyranna löngun-
arfullum augum.
— Hún þráði svo mikið að hann
kæmi. — En guð, — ef hann kæmi
nú, og hún hálf nakin. — Hjarta
hennar fór að slá örar. — Hún var