Borgfirðingabók - 01.12.2008, Side 5

5Borgfirðingabók 2008
Safnahús Borgarfjarðar
Ekkert verður til af engu. Þvílík orð sá ég einhvern tíma höfð eftir því
mæta skáldi Sveinbirni Beinteinssyni. Ég hygg þau vera sönn. Í allri
nýsköpun nýta menn sér með einhverjum hætti það sem fyrr hefur
verið gert, stundum að vísu svo að þeir rísa öndverðir gegn því sem er
vanabundið. Vegna þessa er mikilvægt að menn eigi greiðan aðgang að
fjölbreytilegum heimildum, ekki aðeins um það sem nýjast er heldur
einnig um liðinn tíma, um lífshætti og viðhorf genginna kynslóða.
Til þess eru söfn afar gagnleg. Þau varðveita menningararfinn. Þar
geta menn gengið að honum og tengt hann við samtíma sinn. ,,Það
er mikilvægt nú sem fyrr að hlúa að og miðla borgfirskum sagna- og
menningararfi og þar gegnir Safnahús Borgarfjarðar lykilhlutverki,“
segir Sigríður Björk Jónsdóttir í grein sinni í þessu riti.
Í þessu hefti Borgfirðingabókar er í samtals fjórum greinum
ítarlegar fjallað um Safnahúsið en fyrr hefur verið gert í þessu riti.
Af þessum skrifum má sjá að mikið og gott starf er unnið í Safnahúsi
Borgarfjarðar. Þó fer ekki hjá því að gesti sem gengur um húsakynni
safnanna, að svo miklu leyti sem þau eru aðgengileg, finnist talsvert á
skorta. Það vantar ekkert á þjónustulipurð starfsmanna, en það verður
ekki betur séð en að skortur sé á húsnæði og á fjármagni til athafna
og ekki síst vantar vissulega fleira starfsfólk.
Héraðsbókasafnið er það safnanna sem flesta fær gestina. Sam-
kvæmt grein starfsmanna Safnahúss í þessu riti, Guðrúnar Jónsdóttur
og fleiri, notfæra á sjöunda þúsund manns sér þjónustu þess árlega.
FINNUR TORFI HJÖRLEIFSSON