Borgfirðingabók - 01.12.2008, Side 158

158 Borgfirðingabók 2008
klingdum bjöllunni sem var á hvalbaknum hjá okkur. Bjallan var nú
bara kirkjuklukka sem barin var með kólfi. Svona varð að hafa þetta
því enginn var radarinn. Allt lukkaðist þetta vel.
Afli var misjafn. Þá var farið inn í Straumfjörð nyrðri og teknar
ein eða tvær lagnir þar, en þar urðum við fyrir því að fjórum lóðum
var stolið meðan línan lá; voru þær á innri enda línunnar. Það eru
víðar snærisþjófar en í Rein á Akranesi. Þarna inni í firðinum var
svo mikið mý að óvinnandi var, og urðu sumir illa leiknir af mýbiti.
Urðum við að flýja þaðan og út að ströndinni. lofthiti var mikill
þarna inni í firðinum og loftið kyrrt. lagst var til akkeris við Anders
olsens sund og róið út frá Eldborg þaðan.
Eftirlit Dana
Þá er það einn dag að inn sundið kemur danskur varðbátur, um 65
tonn að stærð og leggst utaná Eldborg stjórnborðsmegin. Báturinn
hét Mogen. Við vorum að beita þegar hann kom. Foringjarnir
komu strax um borð og fóru til fundar við skipstjórann okkar og
leiðangurstjórann. Þeir fóru yfir öll leyfi og skipspappíra ásamt að
skoða hvort við hefðum átt verslun við Grænlendinga, en það var
alveg bannað. Í ljós koma að allmargir höfðu átt kaup við innfædda,
keypt skinnklæði, kajak og árar, skutla og fleira. Ekki var nú gert
neitt með þetta að mig minnir. Góðgjörðir hafa þeir sjálfsagt þegið.
Um varðbátinn Mogen er það að segja að tveim árum seinna lenti
hann í sjóhrakningum er vél bátsins bilaði í SA-ofsaroki og sjó og rak
bátinn vestur yfir Davíðssund undir strönd Baffinslands. Þá breytti
um vindátt svo að skipverjar þóttust geta undið upp segl og siglt í átt
til Holsteinsborgar. Þangað náðu þeir, og var þá liðið á þriðju viku
frá því að vélin bilaði. Þeir voru taldir af. Talstöðvarsamband var
ekkert, því sjór komst í loftskeytatækin. En þeir misstu ekki móðinn
og kláruðu sig vel.
Grænlensk hús
Frá Anders-olsen sundi héldum við til Tokocaq. okkur var farið að
vanta vatn. Það gekk dálítið illa að finna þennan stað þótt myndirnar
í leiðsögubókinni væru skoðaðar grannt í góðu veðri og sléttum sjó.
En það endaði nú með því að siglt var að dálitlu þorpi á eyjaklasa þar