Veiðimaðurinn - 01.08.1984, Side 32

manna. Ég lenti í stjórn félagsins á þessum
tíma og tók að mér að skipuleggja og veita
forstöðu þjónustu við útlenda laxveiði-
menn. Ég var við þetta í Grímsá í nokkur
sumur og réði með mér margt góðra manna
til starfa, og ber þar hæst Sigurð Fjeldsted
frá Ferjukoti, sem tók við af mér, þegar ég
hætti.
Það má segja, að þetta segi lítið um
uppáhaldsfluguna mína, en það er nú
þannig, að þegar ég er að hugsa um hana,
vakna minningar frá ánum, um fólkið,
sem maður hefur kynnst, og allar flug-
urnar, sem voru reyndar við alls kyns
aðstæður. Líklega hef ég kynnst laxveiði
nánar á þessum árum en margir veiðimenn
fá tækifæri til allt lífið. Sannreyndi ég
nokkrar kenningar reyndra veiðimanna á
þessum árum.
Ég man sérstaklega eftir einum morgni
við Svartastokk. Þannig var, að vinur
minn, sem hafði komið nokkrum sinnum
til veiða í Grímsá, sagði við mig: „Halli,
eigum við ekki að veiða saman í dag?“ Það
varð úr, og fengum við Svartastokk fyrir
okkur. Það var stutt að fara fyrir vin minn,
sem átti við erfíðan sjúkdóm að stríða.
Við lölluðum saman upp með Svarta-
stokki að sunnanverðu og komum okkur
fyrir þannig, að þægilegt var að kasta
niður í Stokkinn. Ég minntist þess, sem
ég hafði lesið eftir Björn Blöndal um
Svartastokk, straumana tvo og Silver
Scott.
Nú, Silver Scott var hnýtt á og kastað
í taglið á straumunum, og ekki var flugan
nema rétt komin í vatnið, þegar hún var
tekin, og það heldur betur, ein roka
niður allan Stokkinn, og svo sýndi hann
sig með fallegu stökki, boltafiskur. Þegar
við loksins lönduðum, sáum við fyrst
stærðina, þetta var 19 punda fallega
sköpuð hrygna.
Haraldur (t.h.) og veiðifélagi með laxana þrjá úr
Svartastokki.
Þarna fengum við tvo gullfallega fiska
í viðbót, 8 og 10 punda. Við getum sagt,
að þarna hefði Silver Scott getað orðið
uppáhaldsfluga, en ekki virðist hún vera
það samt, því ekki er hún oft bókuð.
Þessi stund við Svartastokk með Silver
Scott á sér margar hliðstæður á öðrum
stöðum, með öðrum flugum og öðrum
veiðimönnum, stundir, þegar ég kynntist
mörgum.
En uppáhaldsflugan mín varð ekki til
fyrr en 18. júlí 1977, að ég hnýtti fyrsta
eintakið að kvöldi dags í Norðurárhúsinu,
og 19. júlí kl. 08.22 tók hana lax í Kýr-
grófarhyl milli fossa í Norðurá hjá veiði-
félaga mínum Joseph P. Hubert.
Flugan heitir Black sheep, eða Svartur
sauður.
Nafnið varð þannig til, að þegar ég var
búinn að hnýta fluguna, rétti ég Hubert
30
VEIÐIMAÐURINN