Leikhúsmál - 01.06.1998, Síða 5
LEIKHÚSMÁL
Það er ekki undarlegt að stjórnendur
íslenskra leikhúsa rói oft á sömu mið.
I ár eru íslensk verk áberandi svo sem
hér er sýnt með myndum úr þeim verk-
um íslenskum sem enn eru á íjölunum
þegar blaðið fer í prentun. Sú stefna er
svo sem ekki ný af nálinni. Leikhúsin
hafa enda ýmist verið skömmuð fyrir að
vera of treg til þess að velja íslensk verk
til sýninga, ellegar of viljug til þess arna,
og fengið þá ákúrur fyrir að sýna jafnvel
verk sem varla teldust sýningarhæf. -
Þau íslensku verk sem komið hafa á svið
í vetur hljóta þó að teljast allrar athygli
verð. Þau eru vitaskuld sprottin úr hér-
lendu lífi, íslenskum veruleika eins og
það er stundum kallað svo hátíðlega. Þó
að við séum dugleg að tileinka okkur
menningu heimsborga, góða og slæma,
höldum við, kannski sem betur fer, tals-
verðri sérstöðu með því að vera enn
svolitlir sveitamenn. - Leikhúsin hafa
hins vegar sameinast um að sýna okkur
inn í borgaralega spillingu eða jafnvel
úrkynjun eins og menn sjá hana í fjöl-
mennari og flóknari samfélögum kring-
um okkur. I þremur leikhúsum höfuð-
borgarinnar hefur áhorfendum boðist
að skyggnast inn í heima eiturlyíja,
skuggahliðar kvikmyndaiðjunnar og
borgaralega og siðferðilega úrkynjun. -
Hér er að sjálfsögðu átt við Trainspott-
ingy sem sýnt er í Loftkastalanum, Popp-
korn (e. Ben Elton) í Þjóðleikhúsinu og
Feita menn ípilsum (e. Nickey Silver) hjá
LR í Borgarleikhúsinu. - Ólík verk, en af
svipuðum meiði. Þetta eru kannski sam-
antekin ráð?
Úr Heilögum syndurum eftir Cubrúnu Ásmundsdóttur,
verkió sýnt i Grafarvogskirkju (Edda Þórarinsdóttir
og Marta Nordal).
Úr Kaffi eftir Bjarna Jónsson á litla svi&i Þjóðleik-
hússins. Sýningunni hefur verib boð/'ð á leiklistar-
hátíð I Bonn í Þýskalandi I sumar. RóbertArnfinns-
son, Bryndís Pétursdóttir og Theodór Júlíusson I hlut-
verkum sinum.
Þjóðleikhúsið, stóra svi&ið: Grandavegur 7 eftir
Vigdísi Grímsdóttur. Leikgerð: Sigríður M.
Guðmundsdóttir og Kjartan Ragnarsson. Vigdis
Gunnarsdóttir, Magnús Ragnarsson, Sigrún Edda
Björnsdóttir, Olafia Hrönn Jónsdóttir (i bakgrunni)
og Margrét Vilhjálmsdóttir i hlutverkum sinum.
5