Læknablaðið : fylgirit - 26.04.2016, Blaðsíða 9

V Í S I N D I Á V O R D Ö G U M
F Y L G I R I T 8 8
LÆKNAblaðið 2016/102 FYLGIRIT 88 9
einstaklinga. Frekari niðurstöður eru í vinnslu.
Ályktun: Í samanburði við rannsóknir fyrri ára má sjá fækkun í ný-
gengi höfuðáverka vegna umferðarslysa, hugsanlega vegna betri vega,
öruggari bíla og markvissari forvarna. Hins vegar er aukning í tíðni
höfuðáverka hjá eldra fólki eftir fall á jafnsléttu og er það áhyggjuefni.
7 Frostþurrkaðar rofalausnir úr blóðflögueiningum til sérhæfingar
miðlagsstofnfrumna úr beinmerg
Helena Montazeri1,2, Kristján Torfi Örnólfsson1,2, Hildur Sigurgrímsdóttir1,2, Sandra
Mjöll Jónsdóttir1,2, Ólafur E. Sigurjónsson1,3
1Blóðbanka Landspítala, 2læknadeild Háskóla Íslands, 3Heilbrigðis- og taugaverkfræðistofnun
Háskólans í Reykjavík
oes@landspitali.is
Inngangur: Blóðbankinn hefur þróað aðferðir sem nýta útrunnar ör-
veruóvirkjaðar blóðflögueiningar til ræktunar á miðlagsstofnfrumum
úr beinmerg (MSC). Hagnýting á útrunnum blóðflögueiningum með
þessum hætti er gífurleg þar sem vandamál tengd dýraafurðum við
ræktun á MSC frumum er leyst á sama tíma og dýrmætur efniviður
er endurunninn. Sýnt hefur verið fram á að hægt er að nota lýsöt úr
útrunnum blóðflögueiningum og örveruóvirkjuðum útrunnum blóð-
flögueiningum við ræktun á MSC frumum án þess að hafa áhrif á
grunneiginleika og líffræði þeirra.
Markmið: Í þessu verkefni eru könnuð áhrif frostþurrkaðra á lýsata
unnin úr útrunnum örveruóvirkjuðum blóðflögueiningum til sérhæf-
ingar á miðlagsstofnfrumum.
Aðferðir: MSC-frumur úr beinmerg voru ræktaðar í æti bættu með
lýsati úr útrunnum örveruóvirkjuðum blóðflögueiningum (PIPL) og
frostþurrkaðri útgáfu slíkra lýsata (L-PIPL). Áhrif ætis á vöxt og útlit
frumnanna voru metin með alizarin red litun mælingum á alkalískum
fosfatasa og genatjáningu.
Niðurstöður: Virkni alkalísks fosfatasa og genatjáningar var sambærileg
á öllum tímapunktum sem skoðaðir voru í L-PIPL og PIPL frumurækt-
unum og bendir það til þess að umfang beinsérhæfingarinnar hafi verið
svipað. Magnmæling á alizarin red leiddi í ljós að minni steinefnaútfell-
ing átti sér stað í frumuræktunum þar sem notast var við L-PIPL saman-
borið við PIPL. L-PIPL dró úr myndun á utanfrumuefni.
Ályktanir: Þörf er á frekari rannsóknum til að kanna hvort notk-
un L-PIPL í stað PIPL sem frumuætisviðbót við beinsérhæfingu og
brjósksérhæfingu á MSC hafi í raun og veru í för með sér minnkun á
steinefnaútfellingu og utanfrumuefna myndun en það kann að vera að
frostþurrkun valdi skemmdum á einhverjum próteinum/vaxtarþáttum
sem finnast í blóðflögulýsötum og hvata steinefnaútfellingu.
8 Áhrif Bláa lóns-meðferðarinnar á T-frumufjölda og tjáningu
varnarpeptíðsins LL37 í húð sórasjúklinga
Helga Kristín Einarsdóttir1, Eva Ösp Björnsdóttir1,2, Guðmundur Bergsson1, Jenna
Huld Eysteinsdóttir 1,3, Bjarni Agnarsson2, 4, Jón Hjaltalín Ólafsson 2,3,5, Bárður
Sigurgeirsson3, Ása Brynjólfsdóttir,6, Steingrímur Davíðsson,3,6 Björn Rúnar
Lúðvíksson1
1Ónæmisfræðideild Landspítala, 2læknadeild Háskóla Íslands , 3Húðlækningastöðin,
4meinafræðideild, 5húð- og kynsjúkdómadeild Landspítala 6Lækningalind Bláa lónsins
helgake@landspitali.is
Inngangur: Meingerð sóra felur í sér íferð T-frumna í húð samhliða auk-
inni RNA-tjáningu á varnarpeptíðum húðarinnar, þar á meðal LL-37.
LL-37 tekur þátt í að viðhalda bólgusvari í sóra, m.a. sem mótefnavaki.
Fyrri niðurstöður okkar gefa til kynna að baðmeðferð í Bláa lóninu
bæli T frumusvar í húð sórasjúklinga betur en ljósameðferð eingöngu.
Markmið okkar var að rannsaka áhrif blandaðrar Bláa lóns- og ljósameð-
ferðar (NB-UVB) á próteintjáningu LL-37 í sóraskellum.
Efniviður og aðferðir: Allir þrír meðferðarhópar fengu ljósameðferð.
Einn hópur fékk að auki innlagnarmeðferð og annar hópur göngu-
deildarmeðferð í Bláa lóninu. Húðsýnum var safnað úr skellum sjúk-
linga fyrir og eftir 6 vikna meðferð. Psoriasis Area Severity Index (PASI)
gildi var metið fyrir og eftir meðferð fyrir hvern sjúkling og Trozak gildi
var metið fyrir hvert húðsýni. Sýnin voru síðan fryst í OCT, skorin í
sneiðar og merkt með flúrljómandi mótefnum gegn LL-37 og IL10.
Niðurstöður: Ekki sást nein magnbreyting á tjáningu LL-37 eftir með-
ferð, en tjáningarmynstur peptíðsins gerbreyttist frá því að vera sam-
fellt yfir húðlögin yfir í það að vera eingöngu í neðsta lagi húðarinnar,
þ.e. stratum basale og líktist þá tjáningu hjá heilbrigðum einstaklingi.
Staðsetning LL-37 litunar í húð sýnir marktæka fylgni við Trozak gildi
(p<0,0001) en ekki við PASI gildi. IL10 tjáning var einungis í basal lagi
húðar og breyttist ekki við meðferð, hvorki í staðsetningu né styrk, og
var sambærileg í heilbrigðu sýni og sjúklingum. Ekki var marktækur
munur á milli hópa hvað varðar LL-37 og IL10 tjáningu eftir meðferð.
Ályktanir: Í heilbrigðri húð virðist tjáning LL-37 vera bundin við basal
lagið, þar sem frumuskipting fer fram í húðinni. Það að IL10 jókst ekki
eftir meðferð gæti endurspeglað það að húðin hafi lagað sig að endur-
teknum ljósmeðferðum.
9 Áhrif Bláa lóns-sórameðferðar á fjölda CD8, Il-17 og IL-22
jákvæðra frumna í húð
Hildur Sigurgrímsdóttir1,3, Jenna Huld Eysteinsdóttir1,2, Jóna Freysdóttir1,3, Helga
Kristín Einarsdóttir1, Bjarni A. Agnarsson4, Jón Hjaltalín Ólafsson2,3, Bárður
Sigurgeirsson2,3, Björn Rúnar Lúðvíksson1,3
1Ónæmisfræðideild Landspítala, 2Lækningalind Bláa lónsins, 3læknadeild Háskóla Íslands,
4meinafræðideild Landspítala
hildursigur@hotmail.com
Inngangur: Sóri er langvarandi sjálfsofnæmissjúkdómur í húð sem
einkennist af íferð T-frumna í húð og offjölgun hyrnisfrumna í yfirhúð.
Sóri var talinn vera Th-frumu miðlaður sjúkdómur en undanfarin ár
hefur athyglin beinst frá Th1 að Th17-frumum sem aðal verkfrumunum
í meingerð sóra. Th17-frumur eru CD4+ frumur sem seyta IL-17 og IL-22
en CD8+ frumur sem seyta sömu bólguboðefnum, Tc17-frumur, hafa
líka verið tengdar meingerð sóra.
Efni og aðferðir: Húðsýni voru tekin úr sjúklingum sem tóku þátt í
rannsókn á áhrifum Bláa lóns meðferðar á sóra. Sýnin voru tekin áður
en meðferðin byrjaði (0 vikur) og við lok hennar (6 vikur). Húðsýnin
voru frystiskorin og tvílituð með flúorljómandi mótefnum gegn CD8 og
annað hvort IL-17 eða IL-22. Flúorljómandi frumur voru taldar og þeim
gefin einkunn.
Niðurstöður: IL-17-litunin var útbreidd í sórahúð, sterk litun sást í hyrn-
isfrumum neðst í yfirhúð og í efri lögum leðurhúðar. Mun minna bar á
IL-22-litun í sórahúð. Mjög fáar CD8+ frumur voru jákvæðar fyrir IL-17.
Eftir 6 vikna meðferð var marktækt minni fjöldi CD8+ frumna í yfirhúð
en enginn munur var á IL-17-lituðum frumum, hvorki fjölda né gefinni
einkunn í yfirhúð og leðurhúð.
Ályktun: Fjöldi CD8+ frumna breytist í samræmi við alvarleika sórans
en á óvart kemur að IL-17-litunin breytist ekki við meðferð.