Hljóðabunga - 01.03.1975, Blaðsíða 41

En hvað með framtíðina? Höfum við
eyðilagt lífsmöguleika okkar á jörðinni
með skammsýni og sóun? Leiðir valdatafl
stórveldanna til þess að allt tortímist í
gjöreyðingarstyrjöld? Þvílíkar spurningar
leita á okkur og við leitum svars. Menn
hafa spáð hinu versta og sumir þykjast
sjá fyrir enda okkar heittelskuðu heirns-
menningar.
Ég vil segja ykkur frá atburði sem
gerðist fyrir 131 ári, en á tvímælalaust
eftir að liafa geysileg álirif á framvindu
mála næstu ár. Árið 1844 opinberaði Guð
okkur n<rjan spámann, spámann sem sam-
eina mun alla heimsbyggðina í trú á einn
Guð, koma á alheimseiningu.
Það var í Persiu 23. maí 1844, að ungur
maður, Báb opinberaði köllun sína sem
spámaður Guðs. Aðalerindi hans var að
hoða komu annars sendihoða sem væri
Kristur endurhorinn og framhald af fyrri
spámönnum. Spámaðurinn sem Bál) spáði
fyrir var Bahá’u’lláh en hann opinberaði
köúun sína 19 árum seinna en Báh eða
1863.
Báb eignaðist strax fjöldamarga átrú-
endur vítt um Persíu. Að sama skapi fjölg-
aði andstæðingum hans, margir áhrifa- og
valdamenn óttuðust um stöðu sína og vildu
stöðva þennan „hættulega mann”. Allt fór
á annan endann í Persíu og harðvítugar
ofsóknir hófust. Þær enduðu ekki fvrr en
Bábinn hafði verið myrtur og 20-30.000
átrúendur hans pyntaðir til dauða. Bábinn
var mvrtur opinberlega af 750 hermönnum,
10.000 manns horfðu á
Mönnum fannst nú vel hafa tekist og
hrósuðu hreysti sinni, öllu trúarhrambolti
væri lokið. En þeim varð ekki að ósk sinni,
því sírax 1863 Ivsti Bahá’u’lláh yfir köllun
sinni og hóf að útbreiða kenningar sínar.
Með sterkri röddu sinni talar hann til
mannfjöldans:
„Hin launhelga brúður, til þessa falin
undir b’æju orðsins, hefur nú, af náð
Guðs og hans himnesku gæsku, verið
opinberuð alveg eins og leiftrandi Ijós
er lýsir frá fegurð hins ástfólgna.
FBAMTlÐIN
HLJÓÐABUNGA
41