Heimili og skóli - 01.04.1953, Page 28

48
HEIMILI OG SKÓLl
Til gamans
*
Ejtirlatisbarnið.
Móðirin: „Hvers vegna grætur þú, engill
inn minn?“
Sonurinn: „Hann Kristján — hann Krist-
ján......“
Móðirin: „Hefur nú Kristján barið þig,
gullið mitt?“
Sonurinn: „Ne — he — hei. . Hann bara
skvetti á mig forarleðju.. Og nú hefur hann
þvegið það allt saman aftur af mér, svo að
nú get ég ekki sýnt þér það. — “
Dálítið eigingjarn.
Frændi: „Hvað ætlar þú að verða, þegar
' þú ert orðinn stór.“
Pétur: „ Ég ætla að verða lögregluþjónn."
Frændi: „Hvers vegna ætlar þú að verða
lögregluþjónn."
Pétur: „Jú, sjáðu nú til. Þá get ég rekið
alla burtu, þegar eitthvað er að sjá. — —
Hann hafnaði heiðrinum.
„Nú' ætla ég að sjá, hvor ykkar hræðr-
anna er kurteisari" — sagði móðirin, er hún
hafði skipt stóru epli þannig, að annar hlut-
inn var all miklu stærri.
„Andrés er kurteisari" — sagði Hans og
tók stærri partinn.
Hafði fengið aðstoð.
Þegar kennarinn hafði lesið stíl Eiríks,
var hann mjög óánægður og sagði:
„Mér er ómögulegt að skilja, hvernig einn
drengur fer að gera svona margar villur.—“
„Ég gerði þær heldur ekki einn“ — sagði
Eiríkur. — „Kristján hjáfpaði mér.“
Góð verkaskipting.
Inga litla hafði fengið stórt epli hjá
mömmu sinni. Þá sagði Pétur:
„Inga eigum við ekki að leika Adam og
Evu?“
Inga: „Hvers vegna?“
Pétur: „Þú gefur mér eplið, og ég borða
það.“
IHEIMILI OG SKÓLI §
IIMARIT UM UIM’ELDISMAi.
Útgefandi: Kennarafélag Eyjafjarðar. 2
Ritið kemur út í 6 heftum á ári, minnst v
24 si'ður hvert hefti, og kostar árgangur- 8
inn kr. 15.00, er greiðist fyrir 1. júní. $
Ú tgáfustjórn: S
Snorri Sierfússon. námsstióri. S
Páít Gunnarsson. kennari v
Hannes I. Magnússon. skólastjóri S
Afgreiðslu- og innheimtumaður:
Árni Björnsson, kennari, Þórunn- g
arstræti 103, Akureyri. 8
Ritstjóri: v
Hannes J. Magnússon, Páls Briems- 8
götu 20, Akureyri. Sími 174.
t’rentx’erh Odds Björnssonar h. f. S
-ÍHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKKHKHKHKHK
Einfalt mál.
Kennarinn: „Stíllinn þinn er mjög góður,
Gunnar. En hann er alveg nákvæmlega eins
og stíllinn hans Sigurðar. Hvernig á ég að
skilja það?“
Kalli: „Sigurðar stíll hlýtur þá að vera
góður líka.“
Jói: „Ég get dálítið, sem þú getur ekki,
pabbi.“
Pabbi: „Hvaða bull er í þér, drengur?"
Jói: „Jú, pabbi, ég get stækkað."
Hann þekkti það.
Kennarinn: „Sjálfsafneitun er það, að
neita sér um eitthvað, sem maður þarfnast
þó. Getur þú nefnt mér dæmi upp á það,
Gunnar?“
Gunnar: „Já, ég neita mér stundum um
að þvo mér, jafn vel þótt ég þurfi þess með.“
Það voru einu sinni tvíburar, sem voru
svo líkir, að þeir fengu stundum lánaða
peninga hvor hjá öðrum, án þess að vita af
af því.