Heimili og skóli - 01.08.1968, Síða 17

börn. Það er heldur ekkert gert til þess að
hvetja íslenzka rithöfunda til að skrifa fyr-
ir yngistu kynslóðina, lítið um gagnrýni á
það, sem kemur út, og barnabóka höfundar
ekki sérlega hátt skrifaðir, þótt á því séu
að vísu undantekningar.
Það má aldrei gleymast, að lestur bóka
á barns- og unglingsárunum leggur grund
völl að framtíðarlestri þeirra og smekk.
Ef þau eiga að komast í kynni við góðar
bókmenntir síðar á ævinni — eignast hlut-
deild í heimi bókmenntanna, þarf krafan
um gæði barnabóka að verða háværari,
heldur en hún er í dag.
TIL GAMANS
BARNASÁLFRÆÐI.
Klukkan 3 um nóttina skreið hálfsofandi faðir
undan sæng sinni vegna þess að litli sonur hans
hafði kallað á hann.
„llvað gengur að þér?“ spurði faðirinn. „Hef-
ur þig dreymt illa, Kláus minn?“
„Nei, nei, pabbi,“ svaraði drengurinn.
„Ertu þyrstur? Þarftu að pissa?“
„Nei.“
„Þú ert þó ekki veikur?"
„Nei, nei, mér líður mjög vel, pabbi.“
„Já, en hvað er þá að þér drengur?" spurði
faðirinn.
„Jú,“ svaraði sá stutti. „Eg ætla að láta undan
ykkur mömmu og ætla að borða kartöflustöppuna
mína í dag.“
★
Nútíma foreldrum þykir oft gott að grípa til
barnasálfræði. Þeir segja til dæmis við litlu telp-
una sína: „Viltu hafa brúðuna með þér í rúmið,
eð viltu heldur hafa bangsann?" Niðurstaðan
verður sú, að í báðum atriðunum fær telpan að
Það er mikið tilhlökkunarefni fyrir alla
þá, sem áhuga hafa á málinu í heild, þegar
hér á landi 'hefst samvinna á milli uppeldis-
fræðinga, bókmenntamanna, forlaga, höf-
unda, bókavarða og bóksala og allra, er
skilning hafa á þessum málum. Það hlýtur
að koma að því hér eins og annars staðar.
Bókaþjóð, eins og við erum nefnd, má
ekki kasta til þess höndunum, hvað yngstu
kynslóðinni er fengið í hendur af bókum.
Því að það á við hér eins og í fjölmörgum
öðrum þáttum uppeldisins, að „lengi býr
að fyrstu gerð.“
Anna Snorradóttir.
„velja“ og fer því að hátta orðalaust. En sjálfs-
traust foreldranna beið ekki svo lítinn hnekki
daginn eftir, þegar þriggja ára telpa, sem þau
áttu spurði á þessa leið:
„Á ég að fara út um aðaldyrnar eða bakdyrn-
ar, þegar ég fer út að leika mér við Dísu?“
★
Kunningi minn í Kaupmannahöfn kvæntist á
síðastliðnu ári ungri stúlku frá Venezuele. Þegar
ég spurði hann að því fyrir skömmu, hvernig sam-
komulagið væri, svaraði hann um hæl: „Alveg
ágætt! Þegar við tölum hvort við annað saman á
ensku, gengur allt eðlilega. En þegar eitthvað
slettist upp á vinskapinn, sem er þó ekki oft,
skamma ég hana á dönsku, en hún svarar með því
að skamma mig á spönsku. Þannig komumst við
hjá að særa hvort annað.“
★
Hvernig er hægt með fáum orðum að gera
grein fyrir hlut, sem ýmist græðir eða særir, gef-
ur og tekur á móti, aflar fæðunnar, sver eið, slær
takt, les fyrir blinda, talar fyrir mállausa, réttir
vini sínum hjálparhönd, ver sig gegn óvinum sín-
um, kemur í staðinn fyrir hamar, töng og staf-
róf? I stuttu máli sagt: hönd mannsins.

HEIMILI OG SKÓLI 61