Heimili og skóli - 01.08.1968, Blaðsíða 52

— Fundir og námskeið. — Sparifjársöfnun skóla-
barna.
Þegar þetta er allt athugað með opnum augum
og lagt saman verður úr þessu ein lifandi heild
í hnotskurn. Skýrslan gefur allgóða heildarmynd
af starfinu í skólunum, ef við reynum að fylla
þar út í allar eyðurnar. Þar er vitanlega mörgum
sinnum fyrirferðarmeira starf en hægt er að koma
fyrir í skýrslunni, þótt löng sé.
H. J. M.
Heimili og skóla hefur borizt 3. hefti af Læse-
pædagogen. Þetta er sérhefti og fjallar um efn-
ið: Kennsla í norrœnum málum á Norðurlöndum.
I heftinu eru fimm greinar um þessi mál.
Trond Alvik rannsóknarfulltrúi skrifar um
kennslu í dönsku og sænsku í Noregi.
Niels Holm, cand. mag., skrifar grein um
kennslu í norsku og sænsku í dönskum skólum.
Eve Malmquist, dr. phil., skrifar grein um
kennslu í dönsku og norsku í sænskum skólum.
Einar Laxnes, cand. mag., skrifar grein um
kennslu í norrænum málum í íslenzkum skólum.
Þar segir hann á einum stað meðal annars:
„í þessu sambandi virðist mér það mikilvægt
fyrir kennslu í menntaskólunum, ef við gætum
fengið danska kennara um lengri eða skemmri
tíma, ef til vill með því fyrirkomulagi, að slíkur
kennari fengi það hlutverk að kenna t. d. tvo
mánuði í hverjum hinna fjögurra menntaskóla á
hverju skólaári. Þetta gæti auðvitað verið heppi-
legt með fleiri mál og eflaust orðið málakunn-
áttu nemenda að miklu gagni í heild. Hversu
góða og vel menntaða innlenda kennara sem við
höfum, væri það þó mikill ávinningur að geta
boðið nemendum upp á duglegan, danskan kenn-
ara, sem kenndi í sínu eigin máli.
Það er bagalegt fyrir íslenzka skóla hve fáa
sérmentaða kennara í dönsku við höfum. Þróun-
rn er sú, að tiltölulega mjög fáir stúdentar leggja
stund á dönskunám.“
Loks skrifar Gösta Cavonius prófessor grein,
sem nefnist Norræn mál í skólum Finnlands.
Nokkrar fleiri greinar eru í heftinu. Ritstjóri
Læsepædagogen er Flemming Lundal og má
panta tímaritið hjá Landsforeningen af Læse-
pædagoger. G. Kjær Rasmussen, Stationsvej 26,
2791, Dragör, Danmark.
H. J. M.
TIL GAMANS
Ung fráskilin kona með tvö börn, á að gizka
fjögra og fimm ára, var að gifta sig í annað sinn.
Börnm voru með í kirkjunni, ásamt ömmu sinni.
Það gekk eitthvað illa að fá þau til að vera hljóð,
og þegar hátíðlegheitin stóðu sem hæst, mátti
greinilega heyra ömmuna segja þessi hótunarorð
til barnanna: „Ef þið hagið ykkur ekki sæmilega
og hafið hljótt í kirkjunni, fáið þið alls ekki að
koma með í næsta skipti.“
★
Vegna atvinnu minnar hafði ég keypt mér seg-
ulbandstæki, svo að ég gæti talað inn á það og
geymt ýmsar hugmyndir, sem ég þurfti að muna.
Svo gat ég hlustað á þetta heima og hagnýtt mér
eftir vild. Einn morgun heyrði ég ritara minn
reka upp háan hlátur á meðan hún var að hlusta
á það, sem tekið hafði verið á segulbandið dag-
inn áður. Ég varð forvitinn og bað hana að lofa
mér að heyra þetta aftur. Við hlustuðum fyrst á
nokkrar almennar athugasemdir, síðan kom nokk-
ur þögn. Þá var hún allt í einu rofin af háu, urg-
andi hljóði. Litlu síðar kom þetta hljóð aftur,
þetta urgandi hljóð. Loks heyrði ég rödd konu
minnar, er sagði sigri hrósandi: „Þarna getur þú
sjálfur heyrt hvernig þú hrýtur á næturnar.“
★
Biskup einn, sem var í sumarleyfi í Skotlandi,
gaf sig á tal við fjárhirði einn.
„Hve margar kindur hefur þú nú til gæzlu?“
spurði biskupinn.
„Það er nú dálítið mismunandi,“ svaraði fjár-
hirðirinn. „Svona þrjú—fjögur og fimm hundr-
uð. En ef ég mætti vera svo djafur að spyrja:
Hvað gerir þú?“
„Ég er einnig með vissum hætti hirðir,“ sagði
biskupinn.
„Ja, það var einkennileg tilviljun, að við skyld-
um hittast. En hve margt er í þinni hjörð?“
Biskupinn hugsaði sig um litla stund, en sagði
síðan: „Ég get nú ekki sagt það alveg nákvæm-
lega, en það er sennilega allt að einni milljón.'*
„Ein milljón....!“ sagði fjárhirðirinn undr-
andi. „Það hlýtur að vera skollans mikið annríki
um sauðburðinn!"
96 HEIMILI OG SKÓLI