Úrval - 01.10.1968, Blaðsíða 27

FEGURÐ í TONNATALI
25
Kr. bjó Galen læknir til grundvall-
aruppskrift fyrir andlitskrem (cold
cream). f því var olía, býflugnavax
og vatn. Á því hafa auðvitað orðið
nokkrar breytingar. Þegar alþýðan
fór að nota málninguna hennar
Kleópötru, leitaði hefðarfólkið að
nýtízkulegri óhófsvarningi. Nú,
hvernig hefði nokkur annars átt að
gera sér grein fyrir því, að þar var
um hefðarfólk að ræða?
Sagt er, að dr. Paul Niehans hafi
sprautað efnum úr líffærum dýra-
fóstra í kvikmyndastjörnur, rithöf-
unda og annað frægt fólk á heilsu-
hæli sínu í Vevey í Sviss. Þessar
aðgerðir eru grundvallaðar á þeirri
vafasömu kenningu, að lifandi fóst-
urfrumur geti yngt upp eigin líf-
færi sjúklinganna. Erno Laszlo húð-
sérfræðingur í New York tekur 75
dollara fyrir ráðleggingar og með-
höndlun þekktra viðskiptavina
sinna, svo sem Gretu Garbo, her-
togaynjunnar af Windsor, Doris
Duke og Gloriu Vanderbilt. Þar að
auki veitir hann ráðleggingar bréf-
lega, þannig að venjulegra fólk
getur einnig keypt „sæleðjusápu"
hans (á 8—10 dollara stykkið) eða
fullkominn útbúnað fyrir byrjendur
(á 58—77 dollara settið).
Ýmsir læknar og „hálflæknar"
bjóðast einnig til þess að ráða bót
á hervirkjum tímans með því að
fjarlægja húðlög af andlitinu, ann-
aðhvort með kemiskum efnum eða
með hjálp staðdeyfingar og snún-
ingsbursta úr vír. Ef aðgerðin
heppnast, mun nýja húðlagið, sem
vex í stað þess gamla, ekki verða
eins hrukkótt. Siliconesprautur,
sem eru ólöglegar, hafa verið not-
aðar til þess að má burt hrukkur
eða til þess að endurnýja slappa
vöðva (bæði í andliti og brjóstum),
enda þótt dæmi séu til um það, að
siliconið renni burt frá þeim stöð-
um, sem bví var ætlað að halda sig
á. Það hefur stundum reynzt alveg
óútreiknanlegt að því leyti. Gagn-
gerðustu aðgerðirnar eru andlits-
lyftingar, sem sumt auðugt fólk
lætur gera á sér. Fyrir 1000—5000
dollara þóknun er óþarfafita tekin
burt og stríkkað á hinum slöppu
vöðvum og húð.
Viðhaldið er samt skemmtilegra
en raunverulegar viðgerðir. „Gróð-
urhúsið“ nálægt Dallas í Texas
mætti taka sem dæmi. Þar er um
að ræða eina af þessum íburðar-
miklu stofnunum, sem nefndar eru
„fegurðar-heilsustöðvar", „megrun-
arhæli“ eða „fitu-sveitabýli“. —
„Gróðurhúsið" er rekið af stórverzl-
uninni Nieman-Marcus og Charles
á Ritz. Það starfar eftir sömu meg-
inreglum og „sveitabýlin" tvö, sem
rekin eru af snyrtivörufyrirtækinu
Elizabeth Arden og ganga undir
nafninu „Maine Chance (stórtæki-
færi“), auk „Gullnu dyranna" ná-
lægt Los Angeles. Þangað fara sum-
ar auðugustu konur heimsins til
dvalar. Vikudvöl kostar 747 doll-
ara og 50 cent (ómakslaun innifal-
in). Þær fara þangað til þess að
láta megra sig, æfa sig, svelta sig
og dekra við sig.
Svo eru það íburðarmiklu snyrti-
stofurnar eins og House of Revlon
eða Elizabeth Arden við Fimmtu
breiðgötu í New York. Þetta eru
frægar hallir. Heimsóknir þangað
eru eins konar stöðutákn í augum