Úrval - 01.10.1968, Side 102

100
ÚRVAL
inum að telja. Hvað segirðu um
það?“
Levonian kinkaði koll. Svo ræddu
þeir um það, hvaða upphæð skyldi
greidd fyrir þetta magn. Baykal
reyndi að prútta og fá hærra verð
en hann hafði fengið fyrir fyrri
sendinguna. En Levonian hafði yf-
irhöndina. Mennirnir, sem höfðu
sent hann til þessara innkaupa, réðu
yfir öflugum markaði í Marseille.
Þar að auki var hér um geysistóra
pöntun að ræða, jafnvel þótt þar
væri mesti smyglari Tyrklands
annars vegar. 500 kiló voru hálft
tonn af ópíum eða 1000 pund. Að
lokum samþykkti Baykal að ganga
að verðinu, sem hafði verið á
reynslusendingunni, eða 350 tyrk-
neskar lírur fyrir hvert kíló eða
175.000 lírur (17.500 dollarar) fyrir
alla pöntunina. Helmingur verðs-
ins skyldi greiðast fyrirfram og
helmingurinn eftir afhendingu.
Sýningin hafði byrjað, meðan á
samtali þeirra stóð. Hávaxin, dá-
fögur stúlka leið inn á sviðið og
varpaði af sér blæjunum í eggjandi
dansi. Mennirnir horfðu á hana og
dreyptu á drykkjum sínum. Þegar
dansinum var lokið, gengu þeir að
fullu frá viðskiptum sínum.
„Ágætt,“ sagði Baykal, „eftir
þrjár vikur, sem reiknast frá kvöldi
morgundagsins, munu menn okkar
hittast í Azaz.“ Það var sami sýr-
lenzki landamærabærinn og
reynslusendingin hafði verið send
til. „í þetta skipti á þinn maður að
bíða við hornborðið hægra megin
í Bláa kaffihúsinu."
„Hann skal verða þar,“ sagði
Levonian. „Og leyfðu mér að leggja
til kvittunina." Hann tók veski upp
úr jakkavasa sínum, og úr því tók
hann einn líruseðil. Undir borðinu
reif hann varlega V-lagað snifsi úr
efri helmingi seðilsins og rétti
Baykal það. „Þetta er handa þínum
manni," muldraði hann. Svo stakk
hann afganginum af seðlinum aftur
í veski sitt og bætti við: „Og þetta
er handa mínum.“
Á ÓPÍUMEKRUM
Tveir menn þutu á bifhjóli fram-
hjá sveitabýlunum í Afyonhéraði,
sem er í vesturhluta Tyrklands við
rætur Stóru-Súltanfjalla. Ökumað-
urinn var smyglari þaðan úr hér-
aðinu, Emin að nafni. Á aftursæt-
inu sat sterkbyggður Tyrki með
risastórt yfirskegg og hélt fast ut-
an um mitti hans. Þetta var „sendi-
maður“ Baykals, Mustafa frændi
hans. Og í peningabelti sínu, sem
var falið undir skyrtunni og rúllu-
kragapeysunni, var falið þríhyrnda
snifsið úr líruseðli Levonians.
Mustafa var yfirmaður ópíum-
smyglhrings Baykals úti á lands-
byggðinni, og hann hafði ekki eytt
neinum tíma til ónýtis, þegar hann
hafði fengið pöntun Levonians.
Hann fór til Afyon í langferðabíl.
Þegar þangað kom, hélt hann beint
á fund Emins, sem þekkti héraðið
mjög vel. Mustafa gerði fyrstu inn-
kaupin hjá Emin sjálfum, sem átti
150 kílóa byrgðir, faldar í uppþorn-
uðum brunni á bak við húsið sitt . .
Núna voru mennirnir tveir í inn-
kaupaferð, og í henni ætluðu þeir
að festa kaup á hinum 350 kílóum,
sem vantaði upp á pöntunina. Emin
átti að fá svolitla greiðslu fyrir