Úrval - 01.10.1968, Side 116

114
ÚRVAL
sinni að því að leita að smygl-
varningi og finna hann, þekkj:a
kannske 29.000 þessara felustaða,
en aldrei alla staðina. Af þessari
ástæðu eru stórar sendingar af eit-
urlyfjum oftar fluttar með skipum
en flugvélum yfir Miðjarðarhafið
og Atlantshafið. Það er hægt að
taka næstum hvern þumlung af
yfirbyggingu skips í sundur og
setja síðan allt á sama stað aftur.
Og með skrúfjárni og svolitlu næði
getur meðlimur áhafnarinnar því
geymt eiturlyf næstum hvar sem er
um borð, í veggjum, loftum, gólfum,
vélum, skápum, björgunarbátum
og rörum.
Sjómaðurinn, sem dró morfín-
pakka Levonians um borð í franska
vöruflutningaskipið, hafði verið á
sjónum næstum alla sína ævi. Nú
var hann fastráðinn smyglari hjá
eiturlyfjahringnum í Marseille og
fór bara á sjóinn, þegar koma þurfti
sendingu áleiðs. Hann hafði for-
gangsrétt í sjómannafélaginu að
ráðningu í skipsrúm vegna starfs-
aldur síns. Og hann átti þá vini að
bakhjarli, sem gátu tryggt honum
skipsrúm á hverju því skipi, sem
hann sjálfur kaus. Með þessu móti
var komizt hjá því, að nokkurt skip
væri notað til smygls að staðaldri,
heldur var alltaf skipt um skip.
I ferð þessari var hann skráður
sem aðstoðarmatsveinn í forföllum.
Eftir að hafa dregið pakkana fjóra
um borð sem næst eldhúsinu, flýtti
hann sér að smeygja kartöflupoka
utan um þá. Síðan fór hann með
pokann inn í matvælageymsluna og
faldi hann þar innan um aðra
kartöflupoka. Þar var heilt tonn
af kartöflum, og voru þær allar i
sams konar pokum. Hann var eini
maðurinn, sem erindi átti í mat-
vælageymsluna til þess að ná í
matarbirgðir fyrir eldhúsið, og hann
gat því haft stöðugar gætur á þess-
um sérstaka kartöflupoka, sem
yrði hreinasta gullnáma, er hann
kæmi til Marseille.
LITLA VATÍKANIÐ
„Þú ert snjall, ungur maður, og
þú hefur staðið þig alveg prýði-
lega. En þú veizt, að vara er að-
eins komin hálfa leið þótt hún sé
komin til Marseille." Maðurinn, sem
sagði þetta við Levonian, saup öðru
hverju á koníaksglasi. Levonian
hlustaði á hann af mikilli athygli.
I hinum enda herbergisins sat
Trigano, félagi Levonians, á stól,
óstyrkur eins og skóladrengur. Svo
hélt Dominique Benucci áfram:
„Nú verður þú að velja, því að ég
ætla að veita þér tækifæri til þess
að fara til Ameríku, ef þú vilt.“
Levonian hafði stefnt að þessu
augnabliki í öllu sínu starfi, síðan
Trigano hafði komið honum á fram-
færi í undirheimum Marseille.
Þetta var í fyrsta skipti, sem hon-
um hafði verið boðið heim í íbúð
Benucci, og það gaf til kynna, að
veitandinn hefði viðurkennt hann
sem þjóðfélagslegan jafningja sinn.
í gamla hafnarhverfinu í Marseille
var ekki hægt að auðsýna neinum
meiri heiður.
Marseille hefur verið miðstöð
hins alþjóðlega eiturlyfjaflóðs eins
lengi og menn muna. Þessi virðu-
lega borg á Miðjarðarhafsströnd