Úrval - 01.02.1978, Qupperneq 50

48
URVAL
Því miður cr það þannig með
gallaþuxur, að menn vita ekkert um
gæði þeirra íyrr en þeir reyna þær.
Góðar þuxur endast árum saman —
en lélegar eru kannski ónýtar eftir
einn þvott.
Góðar þuxur eiga að þola þvott við
60 gráður. Ef rennilásnum er lokað
áður en flíkin er sett í þvottavélina
eru meiri líkur á að hann bili ekki.
Aldrei á að leggja gallabuxur í
bleyti því þá geta málmsmellur og
annað ryðgað.
Gallabuxur mega hlaupa um 3%
og gera það einnig. Því þarf að reikna
með við innkaup.
Ef þið viljið eignast gallabuxur,
sem endast árum saman, kaupið þá
ekki þrengstu gerð og kaupið
grjótharðar buxur, sem ekki em
sérlega fallegar nýjar, en mýkjast við
hvern þvott.
En þið þurfið að gera ykkur ljóst
eftir hvoru þið sækist: Sterkri flík eða
tískufyrirbæri. +

Þegar leikarinn frægi, Lionel Barrymore var níu ára, var hann eitt
sinn staddur á veitingahúsi með föður sínu, Maurice Barrymore, sem
þá þegar var frægur leikar. Að borðinu til þeirra kom fullorðinn maður
með mikið hár, og heilsaðiMaurice,sem bauð manninnum þegar sæti
við borðið, af því hann þekkti bókmenntsmekk sonar síns.
,,Þetta er herra Clemens,” sagði hann. ,,Sonur minn, Lionel.”
Drengurinn lét sér fátt um finnast og hafði aðeins áhuga á því sem sá
hárprúði pantaði, „heitt eplatoddy.” Hr. Clemens útskýrði fyrir
honum, að þetta væri epli í heitu vatni með kryddi og eplakoníaki. Svo
lét drengurinn sér leiðast meðan fullorðnu mennirnir töluðu saman.
Loks sneri Barrymore sér að syni sínum. „Langar þig ekki að segja
eitthvað við herra Clemens, Lionel?” Stráksi yppti öxlum. „Þetta er
hr. Clemens, en ég býst við að þú þekkir hann betur sem Mark
Twain.”
Það var eins og Lionel hefði verið lostinn töfrasprota. Hann leit með
hrifningu í augu Marks Twain og tók að ryðja upp úr sér orðunum.
„Ég sagði honum hans eigin sögu, söguna um negran Jim,” sagði
Lionel seinna. „Ég rakti hana alla fyrir honum, heilar málsgreinar eftir
minni, með nokkrum innskotum frá mér sem mér fannst vera til bóta.
Pabbi ætlaði að fara að sparka í mig undir borðinu, en Hr. Clemens
lagði höndinaá handlegg hans og gaf mér alla sína athygli. Þegar ég
þagnaði, stóðu tár í augum hans. Hann kallaði á þjón og gaf mér epli
með kryddi og heitu vatni og sleppi engu nema koníakinu!”
Great Times, Good Times.