Úrval - 01.04.1983, Blaðsíða 37

ÚR HEIMILÆKNA VÍSINDANNA
35
I röntgendeild meinafræðutofnunar-
innar í Moskvu.
þannig raunverulegri lækningu um
mánuði, ef ekki ár, þar til
sjúkdómurinn er orðinn afar erfiður
til lækningar vegna vaxtar æxlisins.
Að sjálfsögðu er hægt að skilja þá.
Sálfræðilega séð er skurðaðgerð miklu
hörkulegri aðgerð heldur en lyfjagjöf,
jafnvel þótt skurðiæknar lofi skjótum
bata, en lyfjagjöf mun á hinn bóginn
taka mjög langan tíma. Það er sér-
staklega erfitt að fallast á flókna
aðgerð sem hlýtur að fela í sér
verulega hættu eða getur jafnvel leitt
til örorku. Það er vei hugsanlegt að í
framtíðinni muni lyfjagjöf verða
ríkjandi lækning á sviði meinafræði.
Augsýnilega krefst það mikillar vinnu
í mörgum löndum en raunverulegur,
góður árangur á enn iangt í land.
Hvers vegna þá að gefa sjúklingunum
falskar vonir?
Önnur þýðingarmikil staðhæfmg
dr. Rauschers—að sjúkdómsgreining
snemma á ferli sjúkdómsins sé að
nokkru leyti þjóðsaga — verðskuldar
ítarlegri umræðu. Þegar allt kemur til
alis varðar þetta alla: Enginn er
öruggur um að fá ekki illkynja æxli.
Og það er mjög brýnt að ákveða
hvernig maður á að bregðast við hætt-
unni — hvort á að leitast við að upp-
götva hana á frumstigi og gera viðeig-
andi ráðstafanir á því stigi eða hvort
maður á að treysta forlögunum og