Úrval - 01.04.1983, Síða 128

126
ÚRVAL
Það sem hann hafði séð var hann
margbúinn að bera saman við
þekkingu sína. Hann hélt áfram að
leita að skýringum. Einn starfsmaður
tók niður loftklæðningu og kíkti upp
undir þakið. Rafvirkjar fóru yfír allar
raflagnir með tækjum sínum. Nick
yfirheyrði Andy Cortez, eiganda
byggingarinnar. Cortez sagðist lengi
hafa velt fyrir sér hvers vegna fyrri
leigjendur höfðu flutt úr bygging-
unni af svo mikilli skyndingu.
Ef einhver andi var á skrifstofunni,
hver var hann þá? Byggingin stendur
í jaðri hverfisins Media Luna (Hálf-
mána). í mexíkanska-ameríska
stríðinu var þar háð blóðug orrusta.
Nokkrum árum áður, þegar
árfarvegurinn var breikkaður, komu í
ljós beinagrindur hermanna. Var
einn þeirra á reiki í byggingunni?
Sumir trúa því að draugar séu andar
þess fólks sem hefur dáið skyndilega,
áður en það kom ætlunarverki sínu í
framkvæmd í þessum heimi. Nick
veiti fyrsta eiganda hússins fyrir sér,
hann hafði dáið í bílslysi, og svo hafði
verið þar leigjandi sem skaut sig á
bílastæðinu.
Frá upphafi hafði Nick áhyggjur af
hvað myndi gerast ef draugasagan
breiddist út. Hvað myndu menn í
hans stöðu halda? Eftir því sem fólkið
varð niðurdregnara og vinnuafköstin
lélegri átti hann verra með að halda
sögunni leyndri fyrir yfirmönnum
sínum. Þegar hann að lokum bar upp
söguna sá hann greinilega vantrú
þeirra. En þeir styrktu sjálfstraust
hans með því að segja: ,,Við vitum að
þú finnur leið til að takast á við
þetta.”
En hvað gat hann gert? Frændi
hans í San Antonio sagði honum frá
konu sem var miðill og andalæknir.
Nick fannst konan sauðarleg þegar
hann fór að finna hana. Hún setti
hendurnar á höfuð hans og sagði:
,,Hvað sem þetta er hefur það verið
þarna lengi.” Hún ráðlagði honum
að setja krossmörk í skrifstofurnar.
,,Og segðu starfsfólkinu að biðjast
fyrir,” sagði hún.
Ný byrjun
Nick var farinn að ryðga í trúnni
en nú hafði hann yfir daglega, áður
en hann fór til vinnu, 23. Davíðs-
sálm: „Drottinn er minn hirðir, mig
mun ekkert bresta ...” Smám
saman byggði hann upp innri styrk.
Á ný vann hann seint á kvöldin. Þeg-
ar hann heyrði fótatak leit hann í
kringum sig en hann lét það ekki
lengur hrekja sig á flótta.
,,Ég vissi að það gat ekki lengur
hrætt mig,” sagði hann. Þess í stað
virtist það snúa sér að hinum starfs-
mönnunum sem voru enn skelfdir.
Undarlegir hlutir skeðu nú venjulega
þegar Nick var hvergi nærri. Kona sá
skugga líða hjá sér, fara í gegnum
vegg og út aftur. Orgelleikur heyrð-
ist. Ein starfsstúlkan, hrelld og hrjáð,
sagði frá kaldri hendi sem strauk ofan
eftir bakinu á henni.
Um vorið 1982 voru taugar fólksins
afar óstyrkar. Vinir hreyttu fúkyrðum