Vinnan og verkalýðurinn - 15.04.1953, Síða 15

fallinu á fætur öðru í efnahagsmálum: markaðstöpum, gengislækkun-
um, dýrtíðarskrúfu, lánsfjárhöftum og atvinnuleysi. — Flestir sjá
nú, að kjósendur voru blekktir við kosningamar 1946 og síðar 1949
af þríflokkunum, flestir sjá nú að þegar alþýðan tapaði heildarsam-
tökum sínum í hendur samsærisklíkunni og þjómun hennar haustið
1948, beið efnahags- og sjálfstæðisbarátta vor enn meiri hnekki.
Hér verður að stinga við fótum og snúa við. Alþýðan sem heild,
stéttin, sem á líf sitt og sinna tengt sjálfstæði landsins, verður að sam-
einast gegn f járplógsklíkunni, sem í umboði erlends þjóðkúgara auðg-
ast á ófarnaði vorum.
Sérhver vinnandi maður, hvaða stjórnmálaskoðun, sem hann fylgir,
verður nú að gefa þeirri staðreynd gaum, að hér á landi er ekki til
nema einn stjórnmálaflokkur, sem staðið hefur trúan vörð um málstað
stjálfstæðisins gegnum þykkt og þunnt. Þetta er Sameiningarflokkur
alþýðu — Sósíalistaflokkurinn.
Hver einasti alþýðumaður, án tillits til stjórnmálaskoðana, verður
að gera sér ljóst, að við kosningarnar í srnnar verður ekki greitt
atkvæði um þjóðfélagsform á Islandi, heldur með eða máti sjálfstæði
íslands, með eða rnóti lífsafkomu alþýðunnar, — og að með þvi, að
fylkja sér um Sósíalistaflokkinn við þessar kosningar er þjóðarheildin
ekki að gjalda jákvæði sitt við sósíalisku þjóðfélagi nú, heldur tjá
kröfu sína um brottför hins erlenda herliðs, um uppsögn allra samn-
inga er skerða sjálfstæði landsins, um ævarandi hlutleysi íslands í
ófriði, um þjóðernislegt frelsi, kröfuna um Islands fyrir íslendinga
og friðsamt starf til hags og heilla fyrir allt vinnandi fólk landsins
í bráð og lengd.
í dag, á einingardegi sín-
um, ber alþýðan m. a.
fram kröfuna um fulla
sakaruppgjög til handa
þeim er auðvaldið lét
ofsækja með stéttardómi
vegna atburðanna í
Reykjavík 30. marz 1951.
(Myndin er frá 1. maí
í Vestmannaeyjum 1937)
VINNAN og verkalýðurinn
13