Vinnan og verkalýðurinn - 15.04.1953, Blaðsíða 19
BORIS LASKIN:
BANDARISK ÐELGI
Lyfsalinn Walter D. Philipps var
skotinn til bana á heimili sínu kl. 10
á sunnudagskvöldið. Nágrannarnir
heyrðu að vísu skothvellinn, en veittu
honum enga athygli, því í sjónvarps-
leiknum „Verndarengillinn", sem þeir,
ásamt hinum myrta, höfðu heyrt og
séð rétt áður, hafði verið svo mikil
skothríð, að skotið sem gerði út af við
lyfsalann gamla, var eins og síðasti
hvellurinn í öllum þeim gauragangi.
Glæpamennirnir tveir voru hand-
teknir þegar þeir komu út úr húsi
lyfsalans og fimmtán mínútum síðar
sátu þau á lögreglustöðinni í skrif-
stofu Hartleys fulltrúa.
Þetta var ósköp venjulegt afbrot —
siík afbrot voru framin svo þúsundum
skipti á hverjum degi í Bandaríkjun-
um.
Fulltrúinn geispaði af leiðindum.
Áður en hann byrjaði að yfirheyra
skötuhjúin, sem staðin höfðu verið að
verki, hringdi hann til Mansons —
atvinnumanns í glæpafréttaþjónustu.
Hartley fulltrúi var því vanur þegar
komið var með afbrotamenn til hans
að hringja strax til Mansons sem þá
var venjulega kominn á staðinn rétt
strax, var viðstaddur yfirheyrslurnar,
skrifaði nákvæma og æsiþrungna
skýrslu um það sem gerzt hafði og
sendi hana til að minnsta kosti fimm
blaða.
Fulltrúinn beið eftir Monson og
horfði kæruleysislega á afbrotamenn-
ina. Pilturinn virtist vera um tvítugt
og stúlkan í hæsta lagi átján ára.
VINNAN og verkalýðurinn
Bæði jöpluðu á gúmmituggu og lituð-
ust um.
Manson lét á sér standa. Ef til vill
hafði hann komizt í eitthvað á leið-
inni sem meiri slægur var í. Harley á-
kvað því að hefja yfirheyrsluna og
skrifa sjálfur skýrslu um málið, ná-
kvæma og ýtarlega, eins og Manson
vildi hafa hana.
Þegar Hartley hafði eftir fyrstu
spurningarnar fengið að vita að pilt-
urinn hét Frank James og var nem-
andi í menntaskóla, og að stúlkan hét
Bessie Benton og var afgreiðslustúlka
í búð, bað hann þau að segja sér hvað
þau hefðu haft fyrir stafni um dag-
inn, þangað til þau drápu lyfsalann.
Nákvæmninnar vegna leyfum vér
oss að fylgja orði til orðs hinni hrað-
rituðu skýrslu fulltrúans, í fram-
haldi þessarar frásagnar.
Fulltrúinn: Segið mér nú: hvernig
byrjuðuð þið daginn?
James: Eins og fulltrúinn veit þá er
17