Vinnan og verkalýðurinn - 15.04.1953, Blaðsíða 18

sjálfstæði lands síns, bættum lífskjör-
um og frelsi.
íslenzkir verkamenn og verkakon-
ur verða að hafa það hugfast, að
hvorki alþýðan né þjóðin í heild geta
lifað frjáls og fullvalda í hernumdu
landi, að stjórnarfarsleg og efnahags-
leg hætta hernámsins vex með hverj-
um deginum sem líður, að velferð og
viðgangur íslenzkra atvinnuvega er
óhugsandi meðan erlendur her situr í
landi og valdhafar afhenda útlendu
auðmagni ekki aðeins meir og meir
af íslenzku landi heldur auðlindir og
auðæfi lands okkar.
íslenzkir verkamenn og verkakonur
verða að hafa það hugfast, að hemám
landsins og afsal auðlinda íslands leið-
ir til versnandi lífskjara, kaupráns og
ófrelsis.
Þess vegna þarf verkalýður íslands
nú, á 30 ára afmæli 1. maí, að samein-
ast í eina órofa fylkingu gegn her-
námi landsins, gegn afhendingu ís-
lenzkra auðhnda, gegn stéttaher, gegn
niðurníðslu íslenzkra atvinnuvega,
gegn kaupkúgun og ófrelsi, og vísa
einarðlega á bug öllum tilraunum til
þess að sundra verkalýðnum í þessari
baráttu.
Verkalýðshreyfingin þarf ekkert afl
að óttast, ef hún stendur sameinuð.
Verkalýðshreyfingin um allan heim
er í sókn, sem ekkert vopnavald né
auðvaldskúgun fær stöðvað.
Verum minnug þessara lokaorða í
ávarpi 1. maí-nefndarinnar í Reykja-
vík 1924:
„Hræðist ekki, þó þeir sem kaupa
vinnu ykkar, hóti ykkur hörðu .....
því ef þið eruð allir samtaka, geta þeir
engu fram komið“.
Eggert Þorbjarnarson.
í dag eins og fyrr fylkir alþýffa liffi á götum úti til aff bera fram hagmuna-
og réttindakröfur sínar. í þessu efni er krafan um brottför hersins og íslenzkt
sjálfstæffi brýnasta krafan í dag. (Myndin er frá 1. maí í Reykjavík í fyrra).
16
VINNAN og verkalýöurinn