Vinnan og verkalýðurinn - 15.04.1953, Síða 30

Vinnan og verkalýðurinn - 15.04.1953, Síða 30
S-------------------------s EINAR BRAGI SIGURÐSSON: ÞRÍLEIKUR UM HAFIIÐ v__________________________;________^ i. Morgunninn lofaði góðu. Á vestur- lofti var sviflétt ský með heiðbláa gegnsæja vængi. Hafið andaði hægt og rótt. Um dagmál kveikti sólin á perlulömpum skýsins. Þá roðnaði sær- inn í svefni. Allir fiskimenn flýttu sér til strandar og ýttu hverri fleytu á flot. — En upp úr hádegi tók skýið að dragast saman. Þegar leið að nóni voru ljósin orðin bleik. Ægir byrjaði að bylta sér, hafið draumfarir þungar. Um miðaftan var skýið orðið að kol- svartri púðurkerlingu. Við kvöldmál kom sprengingin. Hvelfingin rifnaði. Elding laust úthafið. Það rumdi eins og villidýr, reis upp og glennti ginið, hafði úti allar klær og sló án misk- unnar með þungum hrömmum. Ég gekk fram á bjargsbrún og hrópaði til hafs: Ógeðslega ófreskja! ímyndaðu þér ekki að ég skelfist þig. Ég fyrirlít þig af öllu hjarta mínu, en þú ert þess ekki verðug að ég hati þig. Ég sé hvað þú ætlast fyrir. En glæpur þinn skal ekki heppnast. Ég á sakarafl við þig. Eilíf sál mín er þúsundfalt sterkari en morðfús hrammur þinn. I hjarta mínu byltist blóð allra sjómanna, þú berð hvergi lit þess nema á klónum. Ég mun opna æðar jarðar og gera bárufleyg úr allri olíu heimsins til að lækka á þér kambinn. Meðan þú brýzt um í fjörbrotum, mun ég stilla strengjaspilið til nýrra tóna. Og þeir munu týnast í hinni voldugu hljóm- kviðu, er slær yfir lönd, yfir höf löngu eftir að þú hefir öskrað þig dauðan, útsær. 2. Sjáið ræningjaskipið! Það liggur fyrir landi eins og svört padda á björt- um haffletinum. Lestin er full af draugum. Það er trú manna að þeir leiði fiskimennina í hafvillu og grandi bátum þeirra, nema þeir leggi að við skipshlið og skili ræningjunum helft aflans. Á.næturþeli breyta afturgöng- urnar fiskinum í gull. Gullið dregur Skipið lengra og lengra niður. Böndin eru orðin maðksmogin. Ég hef stungið sjálfskeiðung mínum í bvrðinginn. Oddurinn mætti aðeins viðstöðu af málningunni. Síðan rann biaðið frjálst í gegn. Ég hrærði í viðn- um eins og morknu hundakjöti. Þá sagði ég við hafið: Hreinsaðu þetta fúasár af ásýnd þinni! Djúpið byrjaði að bæra á sér. Neðan að heyrðust háir dynkir. Undiraldan var að velta björg- um á hafsbotni. Bylgjuhræringin færð ist út og setti allan sjóinn á hreyfingu. Ræningjaskipið tók að velta þungan. Um allan sjó voru bátar að veiðum. Ég sneri mér til fiskimannanna og sagði: Bræður mínir! Skipið með svarta siglulokkinn hefur lík í lestinni. Það getur vel verið að þau fari á kreik á kvöldin. En þið þurfið ekki að óttast afturgöngur. Djúpið er vaknað 28 VINNAN og verkalyðurinn

x

Vinnan og verkalýðurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vinnan og verkalýðurinn
https://timarit.is/publication/1968

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.