Stjörnur - 01.04.1951, Blaðsíða 39

/
★
Tvær sögur um
Grím Thomsen
Ýmsar sögur eru til um ridd-
aralegt fas og framkomu Gríms
Thomsens.
Hann var kunnugur þekktri
söngkonu, norskri, og eitt sinn
eftir söngskemmtun, sem hún hélt
í Kaupmannahöfn, ætlaði hann
að fylgja henni heim í vagni.
Rigning var á um kvöldið og
voru gangstéttir votar.
Þegar Grímur og prímadonnan
komu út í anddyrið voru þrepin
rennvot. Grímur bar dýrindis
kápu á öxlum, svipti henni af sér
og breiddi hana á þrepin, en söng-
konan steig á kápuna og því næst
upp í vagninn.
Grímur settist við hlið hennar
í vagninum, ók burt og lét kápuna
liggja.
Allt í einu var sem augu hans
hefðu dáleitt hana. Hún reis upp
við olnboga. Bros færðist yfir and-
lit hennar og hún sló örmum sín-
um um háls læknisins.
— Margrét, hvíslaði hann, og
Eftir að Grímur Thomsen dró
sig út úr dönsku pólitíkinni og
gerðist bóndi á Bessastöðum, fór
hann að gefa sig að íslenzkri póli-
tík. Eignaðist hann þá marga
pólitíska andstæðinga, eins og að
líkum lætur.
Eitt sinn dó einn andstæðingur
hans og va rjarðaður. Grímur
hafði skömmu áður gerzt nokkuð
harðorður um þennan andstæðing
sinn, en fór þó að jarðarförinni.
I kirkjugarðinum vék einn sam-
herji hins látna sér að Grími og
sagði:
— Hvað ert þú að flækjast hér,
Grímur?
— O, ég vildi sjá hann grafinn,
svaraði Grímur.
★
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
þrýsti henni fagnandi upp að
brjósti sér.
Hún bæði hló og grét.
— Hvernig gat ég gleymt því,
að þú ert maðurinn minn, stundi
hún, um leið og hann kysti hana.
*##
39