Kristilegt skólablað - 01.09.1957, Qupperneq 12

Þórir Kr, Þórðarson, dósent:
Ij'ill 1114*4)?
TTvað á ég að gizka Á? Ertu 16 ára? Eða 18? Það
skakkar varla mörgum árum. Þú ert á yndis-
legasta skeiði ævinnar. Hugsaðu nú fram í tím-
ann. Það er langt til ársins 2000. í ár er 1957, en
einkennilega fer penninn í hendi, ef við byrjum
bréf svona: „Reykjavík, 28. júní 2000. Kæri vin-
ur“. — Skyldum við eiga það eftir? Þú ert ekki
eldri en svo, að þú getur hæglega verið á lífi árið
2000, ef Guð lofar. Þú átt því langt líf fyrir hönd-
um. Hugsaðu þér, hve þú hefur þroskazt og lært
margt síðustu tvö árin, hvílíkum ósköpum get-
urðu ekki komið í verk fyrir árið 2000? Það er
nærri ótrúlegt, en satt er það samt.
Og þegar þú hugleiðir þetta, sérðu fljótt, að
möguleikar þinir eru miklir í lífinu, notir þú
þá vel. Framtíðin er framundan, óralangur tími,
þegar horft er til hans frá þeim „enda“ hans, sem
við erum stödd á. Þú mátt til með að njóta hans,
teyga af lífsnautn af brunnum listanna, mennt-
anna, starfsgleðinnar. Engin nautn er þeirri æðri
né meiri. Lífið er stórkostleg gjöf og það er ekk-
ert unaðslegra en að vera til. Þú finnur æsku
þína svella í æðum þér, allir vegir færir, því
enn er þrek þitt óbugað. Og þrekið ætlarðu að
nota til þess að efla lífsnautn þina og gera hana
æ ríkari. Það er ægilega gaman að vera ungur!
Hvernig verður annars lífsnautnin til? Hvern-
ig fer maður að því að njóta lífsins? Hún er dálít-
ið sérstæð. Því að hún er eins konar „biprodukt“,
ef þú veizt hvað það er. Hún næst ekki með því
að seilast eftir henni sjálfri. Hún verður af því,
að seilst er eftir einhverju öðru. Ef þú sezt nið-
ur og ætlar að njóta þess að vera til, varir sú nautn
ekki nema skamma hríð. Þér fer að leiðast, þú
þarft að gera eitthvað. Hlusta á músík, — það
kostar að kynna sér hljómlistina, —■ gleðjast við
hrynjandi ljóðs, — það kostar að kynnast skáld-
inu, — horfa aðdáandi hrifningaraugum á verk,
sem þú hefur unnið, — það kostar að dýfa ein-
hvern tíma hendi í kalt vatn! Það var nákvæm-
lega þetta, sem bjó í orðunum: „Leitið fyrst ríkis
hans og réttlætis og þá mun allt þetta veitast yð-
ur að auki“. „Að auki“. Lífsnautnin er „bipro-
dukt“. Hvað sagði ég? Þú þarft að keppa að hinu
setta marki. Þá finnur þú til nautnarinnar að
vera til.
Það var fyrir all löngu, að Guð skapaði himin
og jörð. Um það lærið þið ekki í náttúrufræð-
inni. En þar lærið þið ekki heldur, að Mozart
sé fallegri en nautsöskur, heldur að hvort tveggja
séu hljóðbylgjur með tiltekinni tíðni. Það er
sem sé ýmislegt, sem náttúruvísindin ná ekki
yfir, af því að það er utan sviðs þeirra. Sleppum
þeim því í bili, en ekki lengur en svo, að við
lesum þau til prófsins. Það skapandi afl, sem
raðaði í fegurð, samhljóma, gleði og lífsnautn
öllu því sem lifir, köllum við Guð. Guð skapaði
mennina, ekka bara manninn heldur mennina.
Þeir skyldu lifa í samfélagi og auðga hver annan
og gleðja, og þeir skyldu frjóvga anda sinn og
hinna, allt skyldi rniðast við hina æðstu og full-
komnustu lífsnautn allra. En nautn livaða lífs?
Þess lífs, sem Guð skapaði, þegar þú varðst til
í móðurlífi. Þess lífs, sem Guð skapar á hverjum
þeim stað, þar sem menn lifa hinu sanna lífi,
er lýtur lögum skapara síns.
Ertu með? Ertu með í þeim skara, sem sér
þetta og vill helga líf sitt hinni æðstu nautn
Guðs lífs? Ertu með í þeim flokki, sem fylkir
sér til framsóknar eftir hinu unaðslega lífi, sem
Guð hefur búið öllum mönnum? Ertu með í
hópnum, kynslóðanna og aldanna, röð æðstu
snillinga mannsandans, sem keppa, streitast, aga
sjálfa sig, vinna, vinna að lífsnautn, þjálfun,
sjálfsprófun og náð hafa hinum liæstu tindum
í krafti Guðs sköpunar á hverju augnabliki? —
Arið 2000 er langt undan, en samt skammt. Það
er ekki lengra undan en augnablikið næsta á
8 KRISTILEGT SKÓLABLAÐ