Freyja - 01.09.1904, Side 12

36
FREYJA
VII. 2-
Eins og inir norrænu sjóvíkingar trúðu Japar því, að guðirnir væru
sér sérlcga vinveittir. Því til sönnunar kunna þeir margar sögur og ein
af þeim er sú, að allir fiskar hafsins hafi góðlStlega fiutt skip Jingo-
Kogo drottningar yflrhafið, þegar vindurinn vildi ekki gjöra það.
Önnur saga hljóðar svo: Hinn mjkli hershöfðingi Tovotomi þurfti
einusinni að koma mörgum hestum yfir sjóinn Enshu. Ryngu sem
hafði óheit tnikla á þessum skepnuin, g.jörði óveður ínikið jafnskjótt og
þeir stigu á land í ríki hans. Þá reit hershöfðinginn Ryngu guði bréf,
innsiglaði það og fieygði því í sjóinn. Hann kvað sér þvkja slæmt að
átyggja hann þannig, en kæmi hann ekki hestunum vtir, tnyndi hann
ósigur bíða, en það vissi hann, að liinn; Hsffen^i Ryngu vildi ekki.
Ryngu gjörði sig ánægðann með þessa skýringu og lægði þegar veðrið.
Annar hershöfðingi, sem ekki komst 'yiir snnd nokkurt méð her sinn,
fleygði sverði sínu í það og bað á þessa leið: Mikli, guðdómlegi Ryngui
Eg gef þér inn dýrmætasta hlut í eigu mirini og bið þig allra náðugast
að lofa mér yttr með menn mína. Ryngtr lét þá fjara út úr sundinu svo
hershöfðinginn fór þurrum fótum yfir sundið með menn sína. En aldrei
hefir slík fjara komið þar fýr nésíðar. '
Máskeeitt ið mesta frægðarverk Jaþa hafi unnið verið 1281, þegar
Kublai Khan, —Napóieon Mongóla-— heimtaði að þeiiit skatt og sendi
menn til að innkalla hann. Þessari kröfu svöruðu Japar með því að
afhöfða sendimennina. Sendi Kublai Khan þá skipaflota ntikinn
þangað með J00,000 rnanns. er skvldu leggja undir hann landið. Voru
Japar illa við þeim fundi búnir, áttu fá skip ogill, en ltáðu _þó marga
snaryta orustu með fratn strönduin Kynsnu. Þá kont Ryngu þeim til
hjálparog gjörði á veður svo mikið að skipafloti óvinanna levstist í
sundur og eyðilagðist að niestu. En Japar tóku rösklega á móti þeint
er á land komust oger sagt að einir þrír Mongólar hafi komist undan til
að segja sögu þá.
Ein af hinum nafnfrægustu sjóorustum Japa/vár orustan við Dann-
oura, sem endaði deilurnar milli Taira og Minamotoá 15. öldinni. Ta-
irar höfðu haft miður í landorustu og létu því í haf með allt sitt á 500
skipunt, í þeirri von a§ losna þannig við óvini sína, komast á einhverja
eyði ey hvar þeir gætu búið í friði. Minamotar urðu varir við för
þeirra og ráku flóttann á 700 skipum, sló þegar í bardaga, sein endaði
með gjöreyðing Tairanna eða því sem næst, þrátt fyrir ina röskustu
vörn, enda var þeim handbendni að konunt og börnum og liðsmunur
mikill,
Skip Japa þegar Hollendingar og P ortúgalsmenn hitta þá fyrst,