Freyja - 01.09.1904, Qupperneq 18

42
FREYJA
VII. 2.
!f"S“‘!ia3 Vi,a' ltnn W nldln «< lM«ri öheiinjema ,ko»„„, ,TO
onur, sem viua vita, þora margar hverjar ekki ,Ki ista v,ð
nema í hálfum hljóðum. Þ PP’
Skvi^;:r^ ít sít *þóuu Það býsn mikn> «ð k0na
„y d dllfast að halda fram kvennfrelsi og það opinberlee-i í m
i argir heldu að á þessu blaði sannaðist málshátturinn; Fáir eru vinir
hmn, enauða,“ og liiareynnian, „e™ evo hehr eýn,. ,ðZ Z
«ð Mda'fZ mXkf “"4f meðal »*» *>. fyrstir verð, ,ii
baida fram litt þekktum og þar af leiðandi óvinsælum skoðunum
En reynzlan heflr sýnt, að kvennfrelsi og önnur mannáðarmálefni eiga
flein vini meðal Islendinga en ætlað var. Reynzlan sýnir og " > að
það er ávalt hugsandi fólkið, sem dirfist að Ijá þeim blöðum fvtó i t
Barn að aldri, las ég, gagntekin af undrun ogaðdáun frelsisbaráttn
Jdns hertms Sigurðssonar. Gagntekin og grátandfsöng ég
þjoðskakbauua okkar heima um Jón Sigurðsson látinn „sverðið o-
neisti lnnHSAr:- F'.ejSlsÞrá,n lá líkIe"a 1 hlóðinu, eins og hálf falinn
• igg og íeiö les eg harmasögur kúgaðra manna illa e-iftra
kvenna os öf.rsaella s,hlk„„. 0(r þ„ð er Þe,„ w, sera hír v.kf,hB
Shtekf ,°er h hö!!“ "!rlegU "*lki' «*kvandi þr4 ,„ að brjto alh,
hvn. kk ’ T. bmda menn konur við bö! og mæðu, alla hlekki
hvað sV0 þetr heita. Og „á, þegar ég l°es um kvennaþi, £ð
Berlín, skammast ég ntfn ekken fyrir þessa tiIhneiging) /
in sírz:mín fyrir hana’ jafnnel ÞÓ éí ha« nft veíí láf
n sk.lja, að það .æn okvennlegt og lýsti ribbaldahætti. Og þér menn
5 rfað hvm vera ^
þrá, þessa baráttú, þegar^ s“ X
konur v ðsvegar um heiminn til að koma saman á einum stað f Sm
emnm t.lgangi að berjast fyrir þvf frelsi, sem a„ir þrá og o ’s koí™
manaXUheiS:aninarlega ““ ^ ~ Þfandi « hluti ”
Henn og konur berjast misjafnlega l.art fyrir hverju málefni
Kraftarmr eru m.smunandi, kringumstæðurnar mis.nunandi ogskoðL’
rnar m.smunandi. Engleymið þvf aldrei, að það er sama þSÍ Ía
i;:r^f^raiétt,ætiskrafan Sem drífUr 0SS’ »““>nennin/ út í
baráttana, t.l að leggja vorn litla skerf-án hvers enginn sigur fengist