Freyja - 01.09.1905, Blaðsíða 8

FREYJA
VIII. 2.
32.
enska kyrkjan hafa enn ekki viöurkennt hjónaskilnaö sem ríkið
veitir. Þær hafa heldur ekki trúarlega viöurkennt aö jöröin sé
hnöttótt, en eru hins vegar hœttarað prédika um flötu kökuna fer-
köntuöu, af því allir eru hœttir aö trúa því. Já, þœr prédika að
þau hjón sem ríkið skilur og hafa gifzt aftur, lifi í hórdómi og að
börn þeirra séu óskilgetin. Slíkir eru dómar tveggja aðaldeilda
kyrkju Krists. En heimurinn heldur samt áfram og ómur þeirra
deyr út í fjarlœgöinni þar til þœr eru orönar svo langt á eftir tím-
anum og eru aö daga uppi á fjallsbrún fortíðarinnar og veröa a5
steinum.
A Frakklandi er prestleg gifting ekki lögleg, sama er í mörg-
um ríkjuin Bandaríkjanna, heldur að eins liðin, segir Hubard, rit-
stjóri Filisteans. Rómversk katólskir og ýmsir aðrir trúarflokkar
skoða hjónabandiö sem heilaga athöfn (sacrament). Hafa víst
flestar eöa allar kyrkjudeildir leyfi til að gifta í kristnum löndutn,
og sumstaðar einkaleyfi eins og t.d. Canada. Kemur þeim yfir-
leitt saman, eöa prestum þeirra, meö þaö að gjöra hjónabandiö
sem þrengst og skilnaðinn sern ómögulegastan. I Cinada hefir
hjónaskilnaðarmálinu verið hreyft hvað eftir annað, í sambands-
þinginu ekki alls fyrirlöngu, án nokkurs árangurs. Það sem þjóö-
ina vantar nú, eru hjónaskilnaðarlög fyrir allt sambandið, svo þau
inál geti orðiö rannsökuð á sama hátt og önnur mál, fyrir héraðs-
rétti eða lögreglurétti, eftir máls ástæöum. Næsta atriöi er að fá
lögin til aðviöurkenna lögmœtar ástœður byggðar á sameiginlegum
vilja beggja hlutaðeigenda, sem œtti í öllum tilfellum að vera nœg
ástœða. Hjón ættu ekki aö þurfa að bera glœpsakir hvort á annað
til að geta fengiö dómstólana til að taka beiðni þeirra til greina-
Auðvitað geta hjón skilið undir núverandi lögum, aö borði og
sæng, en þá meiga þau ekki giftast aftur og bóndagreyið er enn
skyldur að sjá fyrir kellu sinni og krökkunum, eöa aö öðrum kosti
að flýja úr þeirri dómþinghá, (jurisdiction).
(Framhald.)