Kennarablaðið - 01.12.1899, Blaðsíða 3
35
standi í sambandi við þessa fræðslu þannig, að börnin iæri að
lesa og skrifa nafn hlutarins og hið helzta, sem um hann
hefir verið sagt. Þá er og altítt, að þau eru látin teikna
hlutinn á skólatöfluna; er það gert bæði til þess að mynd
hans festist í minni barnanna og einníg til þess að æfa þau
undir teiknikensluna. Undirbúningurinn undir reikningskensl-
una kemur á þann hátt, að börnin mæla stærð hlutarins,
telja fleti hans o. s. frv. Læra þau þannig smátt og smátt
að þekkja ýmsar stærðfræðislegar hugmyndir.
Hlutir þeir, sem sýndir eru og gengið er út frá, geta
verið mjög mai-gvíslegir. En á byrjunarstiginu eru jafnan
valdir einhverjir þeir hlutir, sem börnunum eru áður að meira
eða minna leyti kunnir. Siðar er tekið ti' umræðu það, sem
fjær liggur og börnin þekkja lítið eða ekkerttil áður; enjafnan
er áriðandi að hafa til sýnis það, sem talað er um, eða eftir-
líkingu af því Myndir skulu því að eins notaðar, að ekki sé
völ á öðru betra. Útstoppuð dýr taka t. d. langt fram dýra-
myndum, enda þótt þær séu betri en ekki neitt; en sjálfsagt
er að hafa dýrin sjálf fyrir augunum, sé þess nokkur kostur.
Það mundi eflaust þykja kátlegt, ef einhver íslenzkur kennari
tæki hund eða lcött með sér í skólann; en eigi þykir slíkt
neitt athugavert í öðrum löndum.
Kensla þessi fer eigi nærri ávalt fram í kenslustofunni,
heldur tekst kennarínn oft á hendur skólagöngur með nemend-
um sínum. Yilji hann t. d. vekja athygli þeirra á áhrifum
vatnsins á jarðveginn eða jurtagróðurinn, þá er mjög hætt
við að sú fræðsla, sem hann getur veitt þeim um það efni
inni í kenslustofunni, komi að litlum notum og þyki leiðin-
leg. En gangi hann með þeim út fyrir skólann að nýafstað-
inni regnskúr, munu börnin geta fengið ljósa hugmynd um
þetta; hann þarf að eins að benda þeim á allar þær sýnilegu
breytingar, sem regnið hefir haft í för rneð sér. Og yilji hann nú
veita þeim meiri fræðslu, munu þau verða honum þakklát
fyrir það, enda eru þau nú færari til að taka á móti frekari
fræðslu, þegar grundvöllurinn er rétt lagður.
Það hlýtur að liggja hverjum manni í augum opið, að