Kennarablaðið - 01.12.1899, Blaðsíða 9

41
þau orðið rúmt hálft þriðja þúsund krónur á ári. Nokkur eft-
irlaun fá kennarar og ekkjur þeirra.
Svo er talið til, að kennaralaun til sveita í Noregi hafi að
meðaltali verið 800 kr. árið 1890, en 50 árum fyr að eins
186 kr. 1895 voru kennarar við alla alþýðuskóla um 6,300. All-
margar konur eru í kennarastöðu, þó miklu fleiri að tiltölu í bæjun-
um en til sveita. Kensla hvers barns kostaði til sveita rúmar 14
kr. 50 a. (17 árum fyr ekki uema 7 kr.), en í bæjunum um 44 kr.
(10 árum fyr 25 kr.). Útgjöldin til alþýðufræðslu voru 1890
alls rúmar 6^/a miljónir króna; af þessu fé var greitt úrríkis-
sjóði nálega 2 miljónir króna.
í byrjun þessarar aldar voru engir reglulegir kennaraskólar
til í Noregi. En með alþýðuskólalögunum 1827 var ákveðið,
að stofnaðir skyldu stiftskennáraskóiar handa kennurum við
fastaskóla; samkvæmt þessum lögum komust svo smám saman
á fót hinir 6 stiftskennaraskólar, sem enn eru til og ríkið
kostar. Auk þess eru þar nú nokkrir kennaraskólar stofnaðir
af einstökum mönnum. Námstíminn á kennaraskólunum eru
2 ár með 40 vikna námstíma á ári, gn töluverðar þekkingar-
kröfur eru gerðar til þeirra, er inntöku fá á skólana, og er við
suma skólana eins árs undirbúningsbekkur fyrir þá, sem á
kennaraskóla ætla að ganga. Kenslan er bæði bókleg og
verkleg.
Kennarapróf er tvenns konar í Noregi; til þess að ganga
undir meira prófið, þarf að læra það, sem á kennaraskóia er
kent, en til að ganga undir minna prófið, nægir sú bókþekk-
ing, sem heimtuð er til inntökuprófs á kennaraskóla; en auk
þess er heimtað, að gengið sé undir kenslupróf, og verður því
sá, sem þetta próf ætlar að taka, að hafa aflað sér æfingar í
að kenna. Það veitir að eins takmarkaðan aðgang að kenslu.
Að þessu sinni verður ekki minst á æði'i skóla Norð-
manna, né samband þeirra við alþýðuskólana.