Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1789, Blaðsíða 14

io4 £ P» Um KöIEoecHun.
og at fíöufiu er upplcpsníuoin jtut grgnuni
lcrept cba loöpappír-
***) ^vennufaUt tiIDúa apótefarar af ómfunt
urtalútfoötum tinfum pottofíu, annatbtxrt »iö
elDfiné l)iá!p aflcina, cDr ocj mcD falfi fctn
áDr er umoetit- 2tf pottoffu og faifi giorii
flinn foonefnDi átufteinn (lapis fepticus v. Cau-
fticus), er !«fnar brúfa til at eta DauDa úr
fárum; af málmfolfum tiIreiDa} 00 ómislio
brennufellt, fooftm »íti»« eDa f)eliav-fteinn, er
nocfrir f«Ua bláftein (lapis infenialis) , af
filfrfalfí; og goba<fleinniun (lap. divinus) af
torfalfi, og f. fr- Cycfjfene cþtm. ^>aanD6.
§. 664. öbrcnnt falf cr at álíta fcm nocf«
ursfotiar fúngleyfanligt javbfpniat miUifallt
(Sal neutrum terreftre difficulter folubile), et
famnnficnDr af liitnvjorD og lopTfýrn (terra al-
calina & acido aereo); oib mifjir fjinitar fcinni
t brcnnflunni, nioríj fiat at cintómri lútarjorD.
fiá tHfpiings SlfbanDling om ntincralicré an»
oánDanDi i bosningétonftcn ita fovtfáttningen /
Upfala 1704.
**’*) Stjvu í og íútav < faUt (acídum et alcali)
eru t»eir fcrltgir unDirftoDu blutir og frumefni
t náttúrunni, bafa fcir f»o flerfa áfófn cDa
Dráttarfrapt &»err til annaré, at alDrci ftnitaj
ncinfiaDar cinflafír, fonftin einúngié ntcgnar
at aDffiiia fá; fmevr fpri ftg fallaj ócgínfigu
nafni faUt, cg fcgi ócginlígu, f»t mcD rcttu
faUaj f»at ctna failt, cr framfcmr »iD WanD*
un binna tocggia, og f»o cr »ort inatrciDu»
faUt tilfomit. 2t rcttuiti ffilníngi Dcgara
bluta vt'Dr cinna mefl í (Sbemícn, Dcirn ct
nocfurt fftjnbragD »ilia fá t nátturufpcfi. ífysbi
fýrn< og íúf = fallí ftttnj í ellttm ríftnm náttúr*
unnar, cn cginleifar fcitra cru fó ntiog futiD»