Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1789, Blaðsíða 50

240
S. P. Um »öie»ecPun.
§• 29-
$efj ec ábt getit; ot bompoc fcic féu
é&otíir, er (Ugo upp of falfi, pat er upp*
íepft \ fijrum, eflegar brenttt, og ec pat merfí
iligt, er £offmann *) fegir frá; meganbi
uiabr nocfr gccf eitt jtnn þeitr og foeittr at
falfofni, en fem fcann fiafoi boalit far utn
(iunb, greip fcann foo áfafr fcnerri, at opt og
tibum fomu fmnbrab fwerr at ebrum, þéíbj
fetta oib manninn nocfur át eptir, og fom at
ftomtm fcoert finn, er nccfut fótti 6 móti •
bííifa; fegi} fami Jp)offmann einnig féb ftafa
ntarga falfbrennenbr verba briófioeifa, fafla í
cnboofur og uppbráttar fíjfi, er tií bauba ftafa
bregtt. geitr matr er $eim ^oflajir, er $éna
ct falfoerfum, og f nióti tilfeflum er ittnfognic
falfbatupar oalba, er cdfert betra, enn brecfu
brœbt fntier, ^afrafápwr og pefjfpng, og at
baunfna af falmíafbropum (Spiritus falis am-
moniaci urinofus), liggi manni Pib fofnun,
f’in opt fann til at oilia. SJlifíu ffabligra
enn falfbatnpar, er fsat, renni menn óoart
nibr brennbu falfi fsurru, fem auboitat cr af
nóttótu f :fj at þitna meb vatni, fó pat ólanbij
\ graut