Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1789, Blaðsíða 22

ii2 S. P. Um ZSalEuetfun.
falfjerD, í>án írifar eiqi mtb ffyrum, n$
loerör notuD til falfDretinflu; fé gips brenní
í §<egum e(Di, 03 eiqi (átit verDa rauDt
cDa glóanDi, Dcttr £at! funDr í ftnt mieí,
DíattDaj miel ^etta meD vatni, og Dráfai
tií at (jttlta innan tmir()á3, femuÍeíDiö ti(
at (jnoDa af minDir í)mfar oq Dílceti, má
$at (Té í ffonDtngu, £oí rnauf petta batD»
itar pfrit fiiótt. ©ipoartir ftnttaj, álifa 03
faífartir, fumar laufac fem ntoíD (Gyp*
fum faiinaceum Br. terra gypfea pulveru-
lenta Cr.), er ^iátrú fólfð þcftr geftt nafn
af ^imnastnieli; aDrar eru barbac fcm
fleittar (Gypfum vulgare Br. Gypfum par-»
ticulis micaceis Cr.), 03 fadaj bin fínafia
$eirra alabaftr; foo eru fteinac fjefiir íaitftc
i fér, at flfafa ntá mcD fnift, fttmic cru
gacjnfcerir, 03 funúc ecfi. ©ipíartir cru
fleftar ^mtleitar, cDr 03 litit gulleitar ((£f.
93tiucra(o3ie). “ijíegar fadt ffilj tneD Dontpí
un frá fióoatni (fem ttiD 5Hei)ftane0 fa(t»
tterf), fetj cin leDia á botninn i fadtpontt#
um, eg er bat e'n falfart blenDnt meb
fadtfbru, pe«Ii tnaDr (eDiu pefja funDr í
eatni, ^elít fíDan foo miflu af oiftrílfprtt tif,
at ecft uppfitga (engr neinir Dampar, Drífr
ttiftrílfpran fadtfi)vuna í burt, en upp«
(ct)ftr falfit; fé ná uppíei)fnínc| pefji botn#
fcllö meD litlu af pottefíu'-lát eöa |>pítrl
ttinfleinð oííu, foer maDc <in« ðipstegunö.
SíC