Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1789, Blaðsíða 180

«70 s. B. Itm 0Eáía»\?igt.
$ut(a metitt i £pccri fjaíIatiDi legtt eittð og í
f»eicci (jortjotttal.
<£n ef fcrcertngar og folinmóöjtttð miö<
ptíttftr C liggr Icegra (Fig. 4.) entt enöapúnft*
atnir E og F (fent (jér eru Jjeir fornu fent a
cg b í itu Fig.), fiá er auö|TiIit, ef rnetitt
fn-ceraj, at fá (itla Itna c A öregr pann litía
öoga A a, ftoern fá beina lína E aF, eör
toegilaungin, óoaílt Iprcerir, nteban (tá't oelltij
um. JjC’r af fplgir, at nocfur partr armitnð
aF, uieDan oigtin welltij itttt, fellr ttnDir E F,
og fjejjoegna fémr fá pánftr P, og tóDlínan
E P, ce nar og ticer A c, meDan fá atinac
enDaptínftr F, á ^ina fÍDuna, vifr ce lengra
Durt frá Ac. Sytr af fplgir, at ef miDpánftc
í>rceditgar og JjolinmóDflnð liagr Icegra en
enDapánftarnic E og F, t)ftc öaran
og lóDin eru jafnoceg á vegfiaung metanna;
$á funna fjcjjir fraptar fetn eru fér jafnpcegir
í í;octjotttal (egu, i aungri anuari legu ft)cc
at foma til jafnoceíið aptr, enn aud vegfíaunain
ellDángið íteftc veílt fér um, foo at miipánftr*
inn c, er í 4DU Fig. pac lcegri enDapánftiuum
E og F, fienDr ná (jcerra i ^ejjavi umfcperfDu
legu, fem 2, Fig. ffynir.
§• 7-
£n fjoert ítttóti, ef órœttngar pánftrinn
c feílt ftjric ofatt peg|]auitgtna EAD, eDr þá
Deinu