Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1789, Blaðsíða 155

B. G. Oiaun um <5áfna Próf. 245
fáítua, f«tc fián mteq f»o óí\tacna fllta |T(j fcá
£eim til ocbonna tóinra, fem £án eefi (Tfilr;
Cí fcvú Itfmeiri jm fjrœríngac eru fern ()ún
fœr, jiejj&ellbr ^oerfpaUaj (ján t at láta gtoca
féc (>at ofrtft, at nema $á &luti, ec eingum
firæríngum ttallba I (>cititi.
íþefji at&ugafemi ec fonnut mcb citniðí
fcurbi peirra/ er jíráb fiafa unt jtnniögáfurnar,
oq optliga (icftc Ijann ti( 6afa refit jíattn úr»
ffttrb er fseic (jafa uppqoebit um fíarpleif
Sarnanna, fern ft;r|t fjafa fcnnt feim.
(Snn pá nocfc orb um allt petta efni:
a) Singi filutc er torrcllbart, enn at b«ma
um annara formetfíngar, ebr jafna jseim faman.
Sútigumálit oort gefr (iugmt)nbirnac tií ftjnna
einángiö meb nafni (jlutarinð , fent er jieirra
formpnb, og fefoegna enburntinnij frerr einn
jsánfa fintta í fwí §ann frambec orbin, en eingí
fotc pi> ranfafat anttarð jsánfa. $>ánfanna
ntebbeilíng er eigi einángiö £arf innifalin, at
cefia ollbángið jíœr fentu (jnerítigat (jiá ebr»
unt, fem oéc (lálftc (jefum, ftclíbc og at fá
feitn níjrra {iratrínga, fem jsó orfafij af fomu
(ilutum. fþeir pánfar fem oér fáunt ftjri fPiítv
íngarmtatina tiljiidi, ertt eináttgio tiljafnabc
nocfc, og jiat fem í iþeim ft>nij naubfpnligt
(abfolurum) uera, gceti fullfomliga umbreptj,
cg allar oorar átmálanir »crit £inac femu,
a 3 «f