Helgarpósturinn - 08.06.1979, Blaðsíða 8

8
—helgar
pósturinn—
Otgefandi: Blaðaútgáfan Vitaðsgiafi
sefn er dótturfyrirtæki Alþýðublaðsin:
en með sjálfstæða stjórn.
Framkvæmdast jori: Jóhannes
Guðmundsson
Ritstjórar: Arni Þórarinsson, Björn
Vignir Sigurpálsson
Ritstjórnarfulltrúi: Jón Oskar Haf
steinsson
Blaöamenn: Guðjón Arngrimsson,
Guðlaugur Bergmundsson, Guðmund-
ur Árni Stefánsson, Halldór Halldórs-
son
Ljósmyndir: Friðþjófur Helgason
Auglýsingar: Ingibjörg Sigurðardóttir
Gjaldkerí: Halldóra Jónsdóttir
Dreifingarstjóri: Sigurður Steinars-
son
Ritstjórn og auglýsingar eru að Siðu-
múla 11, Reykjavik. Simi 81866. Af
greiðsla að Hverfisgötu 8 — 10. Sim-
ar: 81866. 81741, og 14900 og 14906.
Prentun: Blaðaprent h.f.
Áskrift (með Alþýðublaðinu) er kr.
kr.. 3000 á mánuði. Verð i lausasölu er
kr. 150 eintakið.
Þjóðhættirnir
Ég tek eftlr þvi aö sumir ágætir
vinir minir eru þeim hæfileikum
búnir aö geta reddaö sér flösku af
sterku á timum og stööum sem
aörirog venjulegri menn geta þaö
ekki. Ég tek lika eftir þvi, aö
sumir eru þeirrar náttúru aö geta
útvegaö sér aura úr bönkum meö
þægilegri og dægiiegri afgreiöslu
en sumir aðrir. Ég tek sem sagt
eftir þvi aö öllum gengur ekki
jafn aubveidlega aö fá málum
sinum framgengt i Félaginu
Okkar. Ég tek eftir þvi aö sumir
hafa sambönd. Aörir ekki.
Ég held aö þessi eftirtekt min
byggist ekki á sérstaklega næmri
athyglisgáfu. Gildi sambandanna
er islenskt samfélagseinkenni
sem allir vita um og gæti flokkast
undir þjóöháttafræði. Þaö blasir
viö hvertsem litiö er og hvaö sem
gera skal aö þaö er betra aö
þekkja mann sem þekkir mann
sem þekkir mann. Til dæmis ef
maöur þarf aö sækja um stööu
eöa slá aur. Þá er brýnt aö eiga
góöa vini og hlýjan hug á réttum
stööum.
Sumpart . er þetta ósköp
heimilisiegt. Notalegt tilhugsun-
ar aö finna samkenndina og stór-
fjölskyldustemmninguna sem hér
gildir. Eöa getur gilt. Fyrir suma.
tslensku sérsnmböndin eru meö
ýmsum hætti. Er<f»amtiöin gullna
ætti aö vera tryygd þeim manni
sem a) hefur pólitisk sérsambönd
— er innundir hjá áhrifamiklum
stjórr.málamönnum eöa -flokki,
b) hefur erföafræöileg sérsam-
böud, — er af gildri familiu meö
góöa afa og frændur vitt og breitt
un: Kerfiö, c) hefur klúbbafræöi-
leg sérsambönd, — er dugandi fé-
lagi i einhverju dinnerliöinu, d)
hefur landfræbileg sérsambönd,
— er til aö mynda i Siglfiröingafé-
laginu eöa Átthagafélagi
Strandamanna.
Sá maður sem hefur öll þessi
sérsambönd en er samt ejtki neitt
hlýtur aö vera hiö endanlega nó-
boddi. Núll sem alltaf veröur núll
og hefur ekkert meö þjóöfélags-
lega plúsa aö gera. Svoleiöis
menn eiga varla rétt á aö vera til.
Menn sem eru i klúbbnum örugg-
ur akstur en kunna ekki ab keyra.
Sérsamböndin eru auövitað ó-
hjákvæmilegt og aö sumu leyti ó-
sköp mannlegt fyrirbæri I okkar
fámenni og smámenni. Þaö
veröur aldrei hjá þvi komist aö
maöur þekki mann sem þekkir
mann og menn séu vinir vina
sinna og hegöi sér samkvæmt þvi.
Slikt væri heldur ekki æskilegt.
Samt flögrar þaö stundum aö
mér aö sérsamböndin ráöi of
miklu um þaö meö hvaöa hætti
mál ná fram aö ganga i Félaginu
Okkar. Eba hvort þau ná fram aö
ganga yfirieitt. Mér dettur
stundum í hug aö veröleikar
manna og málefna séu léttvægari
en sérsambönd. Þaö held ég aö
gæti verið óæskilegt fyrir hinar
lýðræöislegu vogarskálar.
Þiö segiö kannski: Hann er
bara afbryöissamur greyiö. Hann
hefur engin sérsambönd sjálfur.
Hefur ekki fengiö vixil. Ekki get-
aö reddaö flösku.
Skitt og lago. Hvaö segir ekki
T.S. Eliot (eöa er þaö Thor Vil-
hjálmsson?): Maöurinn er alltaf
einn.
Hittumst i saumaklúbbnum.
—AÞ.
Föstudagur 8. júní, 1979 —he/garpásturinrL.
Haft er fyrir satt, aö skelegg-
ur gagnrýnandi landbúnaöar-
stefnunnar i landinu hafi haft á
oröi á fundi, aö nú væri mál aö
linnti. Lifsnauösyn væri aö
draga stórlega úr kjötfram-
leiðslunni vegna offramleiöslu,
en aösama skapi væri brýn þörf
á aö auka aö miklum mun ullar
og skinnaframleiöslu og skapa
meö því móti ný atvinnutæki-
færi I iönaöi, eins og þaö heitir á
finu máli. Glöggur maöur i saln-
um benti hinum ráösnjalla
gagnrýnanda á þaö, ofur kurt-
eislega, að á hverri rollu væri
aöeins eitt skinn. Endurbóta-
maöurinn svaraði aö bragöi, aö
hér væri þá komiö veröugt verk-
efni fyrir Kannsóknastofnun
landbúnaöarins, mun veröugra
en önnur, sem flest miöuöu aö
þvi aö auka kjötframleiösluna.
Hér veröur ekki leitast viö aö
verja landbúnaðarstefnuna I
landinu, sem flestir eru sam-
mála um aö hafi gengið sér til
gæru. Hins vegar er saga þessi
rifjuð upp til þess aö sýna fram
á ráösnilldina, sem einkennt
hefur ráöamenn okkar gegnurn
tiöina, og er nú loksins aö setja
okkur á hausinn I eitt skipti fyrir
öll.
Það hefur veriö lenska meðal
ráöamanna okkar aö tala um
hlutina, en hafast minna aö. Aö
sjalfsögöu er þægilegra aö tala
bara, þvi slikt er auöveldlega
unnt, án þess að þurfa aö bretta
upp ermarnar. En fyrr eöa slöar
kemur að þvi að menn tali sig i
hel og senn líöur aö þvi aö hvert
talskref verði dýrara en þau,
sem Póstur og simi bjóöa upp á.
I stjórnmálabaráttu tiökast
aö tala digurbarkalega fyrir
kosningar og þá eru vandamál-
in afar auöveld viöfangs, bara
ef þú kýst rétt. Sagan fræga um
frambjóöandann, sem á yfirreið
yfir kjördæmiö spuröi væntan-
legan kjósanda sinn hvaö menn
skorti helst þar i sveit, er
klassisk. Þaö væri helst flug-
völlur, svaraöi kjósandinn.
Skrifaðu flugvöll, sagöi fram-
bjóöandinn viö meðreiöarsvein
sinn.
Þau eru mörg lausnaroröin i
stjórnm álabaráttunni. Einn
daginn er þaö visitöluþak, ann-
an daginn er þaö frjálshyggja.
Stundum er það þjóönýting og i
júli er þaö ævinlega réttlæti i
skattamalum. Þá má ekki
gleyma her fer og her er og
veröur, bráöabirgöalögum,
þremur prósentum eöa vöxtum.
Hver, sem kominn er sæmilega
til vits og ára, kann ekki enda-
lausa þulu lausnaroröa, sem
suðab hafa i eyrum árum og
áratugum sainan? —En alltaf
er vitleysan söm við sig og alltaf
er allt aö fara i kaldakol.
Vísitöluþök reynast meö sömu
göllum og islensk þök yfir höf-
uö, þau hripleka og önnur lausn-
arorð reynast ámóta haldlitil
þegar allt kemur til alls. Verst
er, hve þulan er dæmalaust leiö-
inleg svona ár eftir ár, áratug
eftir áratug. Skömminni skárra
væri, ef ráðsnillingarnir tækju
höndum saman og^settu lausnar-
hákarl
oröin saman meö endarimi og
öllu tilheyrandi, viö eitthvert
skemmtilegt lag. Verst, aö
stjórnmálaskörungar okkar
viröast veröa ruglaöri i riminu
með hverju árinu sem liöur.
Þeim er hér meö bent á aö fara i
smiöju til Brynhildar hans AI-
berts og er þeim þá ekki I kot
vísaö.
Hversu ánægjulegra væri ekki
að hlýöa á ,,Trió Óla Jó” syngja
um ágæti nýjustu bráöabirgöa-
laganna, „Geira and the Blue
Boys” kyrja um kosti frjáls-
hvggjunnar, „öreigaband Lúlla
og örlagakommanna” þruma
um gildi þjóönýtingarinnar og
„Punk-Rock hljómsveit Vimma
og rósariddaranna” blása tvö-
falda siögæöiö og sollinn, heldur
en aö drepast úr leiðindum und-
ir andlausu oröagjálfri. Þá væri
loksins komiö eitthvert fútt i
stjórnmálabaráttuna.
Sannleikurinn er sá, aö
stjórnmálaumræöan er svo leið-
inleg aö hún er búin aö gera
landsmenn fúla og bölsýna. Þaö
þarf ekki nema fletta dagblöö-
unum til þess aö sjá þaö. A
hverri siöu eru hoiskeflur óöa-
verðbólgu, brotsjóir oliu- og
bensínveröhækkana, brim og
boðar verkfalla og verkbanna
og allt rekiö meö halla. Verölag
á afuröum er vont, ef þaö er
ekki hærra en þaö hæsta sem
þekkst hefur fram aö þvi, og afli
er bölvab kropp, ef hann slær
ekki út allt sem áöur hefur
þekkst. Ef næg atvinna er i
landinu, er atvinnuleysiö áreiö-
anlega bak viö hæstu hundaþúfu
og ef þú færö kauphækkun, er
áreiðanlegt aö ég hef fengiö
nokkrum krónum meira en þú.
Ef einhver dirfist aö vera, þó
ekki sé nema pínulitiö bjart-
sýnn, og segir aö veðrið sé gott i
dga, er aö bragöi ansab meö
fýlu, aö þaö muni áreiöanlega
rigna á morgun.
Hér meö er skoraö á stjórn-
málaskörunga landsins aö taka
upp léttara hjal, ef ske kynni aö
þaö hressti svolitiö upp á mann-
skapinn. Þaö cr þó skömminni
skárra aö syngja svolftiö og
spila meöan Kóm brennur, i
staö þess aö hengja hausinn
meö lunta. Hún brennur hvort
eö er!!!!
Hákarl.