Helgarpósturinn - 14.09.1979, Blaðsíða 7

he/garpásturinrL. Föstudagur 14. september 1979
7
— Hafa margir hringt?
— Tja, það eru svona sjötiu
búnir að láta heyra i sér i dag.
— Og margir komið til að
skoða?
— Það var nú biðröð á tröppun-
um hérna áðan.
— Þú ert þá ekki I vandræðum
með að fá leigjendur?
— Nei, ég á bara i vandræð-
um með að velja.
Þessar orðræður áttu sér stað
um daginn milli fulltrúa tveggja
þjóðfélagshópa, sá sem spyr er
svonefndur leigutaki og sá sem
svarar ( fremur dræmt i flestum
tilvikum) er svonefndur leigusali.
Þetta eru til þess að gera nýleg
orð i' málinu og ættu að vera auð-
skilin, þvi leigutaki er sá aðili
sem ekki á þak yfir höfuðið, en
leigusali er sá sem á fleiri þök en
hann hefur höfuð.
Samskiptum þessara aðila er
ætlað að lúta Lögum um húsa-
leigusamninga, en þau lög tóku
gildi 1. júnf siðastliðinn. Með
fullri virðingu fyrir lögum lands-
ins og áhrifamætti þeirra er mér
þó nær að halda, að samskipti
A GOTUNNI
Helgi Sæmundsson — Hrafn Gunnlaugsson — Jónas Jónasson —
Magnea J. Matthiasdóttir — Páll Heiðar Jónssonar — Steinunn
Sigurðar dóttir — Þráinn Bertelsson
hringbordid
t dag skrifar Þráinn Bertelsson
leigutaka ogleigusala dragi fyrst
og fremst dám af lögmálinu
gamla um framboð og eftirspurn:
— Hvað á leigan að vera há?
— Það er nú alveg óákveðið.
Mestu máli skiptir að fá góða
leigjendur, rólegt fólk sem geng-
ur vel um. Og borgar sanngjarna
leigu.
— Hvað finnst þér vera sann-
gjörn leiga?
— Ég veit það ekki. Maður fylg-
ist svo litið með i þessari verð-
bólgu núorðið. Fólk gerir tilboð.
— Og þú tekur sanngjarnasta
tilboðinu?
— Já, ætli maður reyni það
ekki.
— Eða þvi hæsta?
— Ha ha ha ( stuttur og gleði-
snauður hlátur). Ja, ég veit það
nú ekki.
Oft kemur þó upp úr dúrnum að
hæsta tilboðið er sanngjarnast —
að mati leigusalans, enda sýnir
hann mikla sanngirni i skiptum
sinum við leigutaka. Hann biður
einungis um sanngjarnt tilboð og
siðan fá leigutakarnir að fljúgast
á innbyrðis og sprengja upp verð-
ið hver fyrir öðrum með sann-
gjörnum tilboðum.
Enda er þetta i fullu samræmi
við hið sanngjarna lögmál um
framboð og eftirspurn — þegar
eftirspurnin er meiri en framboð-
ið. Miklu meiri. Og þegar eftir-
spurnin er orðin meiri en fram-
boðið þá fer litið fyrir sanngirn-
inni.
Það þarf sterk bein til að vera
leigutaki, enda heltast ýmsir úr
lestinni, reyna i örvæntingu að
eignast eigin Ibúö, koma sér upp
þaki yfir höfuðiö.
Hver kannast ekki við fólk sem
fyrir sosum tuttugu árum hrökkl-
aðistmeðlitil börn úreinni leigui-
búðinni i aðra, guggnaði svoá
þessari eilifu þúsnæöisleit og
flutningum, festi kaup á ibúð i
blokk og stritaöi svo það brakaði
og brast i hjónabandinu. Allt
snerist um að eignast eigið hús-
næði. Eigið húsnæöi varö tak-
markið i lifinu.
Og loks var takmarkinu náö.
En það getur enginn lifaö án
þess að eiga sér takmark I lifinu
svo að næsta takmark var að
eignast raðhús. Og tíminn liður
hratt þegar gjalddagarnir nálg-
ast. Og eftir nokkurra ára
hamslaust strit býr fjölskyldan i
raðhúsi. En viti menn: þá hefur
takmarkið I lifinu fjarlægst og er
orðið aö einbýlishúsi.
Og enn liða ár meö gjalddögum
i stað hvildardaga.
Og nú búa hjónin tvö I hundrað
og f jörutiu fermetra einbýlishúsi
með tveimur bilskúrum.
Börnin eru farin að heiman.
Stina og maðurinn hennar búa i
kjallaraibúð i Hliðunum. Óli og
Gunna eru að kaupa ibúð f Breið-
holtinu. Hún er að visu litil, enda
hafa þau ekki hugsað sér hana tii
frambúðar.
Allir þurfa þak yfir höfuðið.
Það er einföld staðreynd og auð-
skilin.
Hitt er lika á allra vitoröi, að
hjá mörgum fer drjúgur hluti
ævinnar i að koma húsnæðismál-
um sinum i viðunandi horf — og
mörgum tekst það aldrei hvernig
sem þeir reyna.
Er þetta alltgottogblessað? Er
kannski hoDt fyrir fólk að vera i
húsnæðishraki? Eða á húsnæðis-
vandinn kannski að vera einhvers
konar eldskirn eöa manndóms-
próf fyrir þjóðfélagsþegnana?
Eða eru kannski einhverjir sem
hagnast á öllu saman?
Eiginlega hefur maður ekki
tima til að vera með svona bolla-
leggingar þegar maður er á göt-
unni. Hvort einhver maður úti i
bæ hagnast eða hagnast ekki á
húsnæðisvandanum er ekki áleit-
in spurning, þegar maöur er allan
daginn að brjóta heilann um aðra
spurningu sem brennur manni á
skinni: Hvar á ég að búa eftir
næstu mánaðamót??
Ef einhver sanngjarn húseig-
andi teystir sér til aö svara þeirri
spurningu minni þá svara ég i
sima 3 16 65 á kvöldin.
Hvaðhinum spurningunum viö-
vikur — þessum um allsherjar
húsnæðisvandann — þá geri ég
ráð fyrir að fátt verði um svör.
Þetta er nefnilega dáldið stór
spurning.

SPARIFJÁREIGENDUR
Áfangahækkun vaxta á leið til verðtryggingar
Frá og með 1 2 mánaða vaxtaaukareikningar 39,5%
1. september 3 mánaða vaxtaaukareikningar 32,5%
12 mánaða sparisjóðsbækur 29,5%
veröa innlánsvextir 6 mánaða sparisjöðsbækur 28,0%
sem hér segir: Almennar sparisjóðsbækur 27,0%
Ávísanareikningar 1 1 ,o%
Hlaupareikningar 1 1 ,o%
Næstu vaxtabreytingar verða 1. des. 1979 og 1. mars 1980
Innlánsviðskipti leið til lánsviðskipta
BÚNAÐARBANKI ÍSLANDS
GEYMIÐ AUGLÝSINGUNA