Helgarpósturinn - 27.06.1980, Blaðsíða 20

Föstudagur 27. júní 19J
-20
SÝNINGAR í
SUMARBLÍÐUNN/
Sýning Galleri Langbrókar I Torfunni — vandlega unnin sýning,
segir Halldór Björn m.a. i umsögn sinni.
Sýning á smælki
Einn af myndlistarviöburöum
listahátíöar var opnun nýrra
húsakynna Langbrókar. 1 árs-
lok 1979 tókst samningur meö
Torfusamtökunum og Galleri
Langbrók um leigu á neöstu hæö
turnsins, sem skreytir gamla
landlæknishúsiö viö Amtmanns-
stfg. Snöruöu aöstandendur
galleri'sins (Langbrækur) úr
eigin vasa 5 ára leigu og rennur
féö til uppbyggingar hússins,
sem þegar er harla fagurt á aö
lita. Loksins hefur Galleri
Langbrók komist i tryggt hús-
næöi eftir tveggja ára biö.
Salarkynnin eru skinandi,
þrjár litlar stofur og ekki mun
væsa um gesti þar sem vertshús
hefur veriö sett á laggirnar viö
hliöina á. Hef ég heyrt aö þar
fáist ljúffengir sjávarréttir.
Kostir hins nýja húsnæöis eru
miklir. Galleriiö er miösvæöis,
á besta staö i Lækjargötunni,
þaö er bjart, salir nýtast vel og
sem verslunarpláss er þaö mjög
hentugt.
Langbrækur eru 14 talsins,
eöa tveimur fleiri en viö stofnun
galleri'sins. Markmiöiö hefur
veriö aö stuöla aö kynningu á
listiön, enda eru flestir
meölimir sprottnir úr þeim
anga sjónlista. Hér eru vefarar,
tauþrykkjarar, leirkerasmiöir,
svo nokkuö sé nefnt. Þó er
stefnuskrá frjálsleg og meö-
limir bregöa sér i alls kyns liki á
öllum sviöum lista, sem nöfnum
tjáir aö nefna. Sýning sú sem nú
stendur yfir ber merki um fjöl-
hæfni hópsins, margbreytni i
vinnubrögöum og framsækni I
hugmyndum.
Þær Elisabet Haraldsdóttir,
Guöný Magnúsdóttirog Kolbrún
Björgólfsdóttir sýna keramik.
Svo ólikar eru þær innbyröis aö
erfitt er aö hugsa sér, aö verk
þeirra falli undir sama teg-
undarheiti. Þær Elisabet og
Guöný hafa fjarlægst mjög
upphaflega leirkeragerö og eru
greinilega undir áhrifum högg-
myndalistar. Kolbrún er miklu
nær heföbundnu keramikformi
og næm litameöferö hennar er i
ætt viö málaralistina.
Guörún Gunnarsdóttir, Ragna
RÓbertsdóttir og Þorbjörg
Þóröardóttir sýna vefnaö.
Ragna og Þorb jörg nota þráöinn
á mjög upphleyptan hátt,
þannig aö verk þeirra veröa aö
smáhlutum tengdum jurta-
rikinu. Blóm og grös veröa þeim
óþrjótandi viöfangsefni. Guörún
vefur hins vegar myndir, eins
konar afmarkaöar nærmyndir,
þrungnar frásagnargleöi.
Ásaum og útsaum er aö finna i
verkum Evu Vilhelmsdóttur,
Sigrúnar Guömundsdóttur og
Steinunnar Bergsteinsdóttur.
Þær sýna fágaö handbragö i
smámyndum, fylltum likt og
púöar, Isaumuöum, og beita
margvfsiegri tækni. Guörún
Auöunsdóttir notar einnig
ásaum blandaöan viö tauþrykk.
Einnig málar hún á tau, litlar en
litfagrar myndir. Aöferö
Asrúnar Kristjánsdóttur er ekki
ósvipuö í syrpu tauþrykks-
mynda sem hún kallar Lif, þótt
útkoman sé mjög ólik. Þessar
myndir Asrúnar eru fullar af
lifsgleöi.
Verk þau sem Guörún
Marínósdóttir, Jóhanna Þóröar-
dóttir og Sigrún Eldjárn sýna
teljast ekki til listiöna. Þótt
Guörún notist viö vefnaö i smá-
hlutum sinum, eru þessir fin-
legu hlutir meir i anda súrreal-
Iskra objekta. Flugur hennar
minna óneitanlega á sýningar
StJM foröum. Tréhyrningar
Jóhönnu eru frábærlega gerö
syrpa af lágmyndum. Hún er
ekki siöri myndhöggvari en tau-
þrykkjari. Sigriln Eldjárn er sú
meöal Langbróka, sem ekki
leggur stund á listiönir. Hún
sýnir teikningar og mezzótintur
og er grafikin greinilega hennar
betri hliö.
Sýning á smælki er vandlega
unnin sýning meö óvenju fal-
legri sýningarskrá. Þetta er
mikill sigur fyrir Galleri Lang-
brók og óska ég Langbrækum til
hamingju meö árangurinn.
Litir og form
i Djúpinu
Steingrimur Þorvaldsson 19
myndir. Steingrimur er nýút-
skrifaöur úr Myndlista- og
handiöaskóla Islands og er þetta
hans fyrsta sýning. Verkin eru
unnin á síöastliönu hálfu ári.
Hér er á feröinni athyglisverö
sýning og sé tekiö tillit til stuttr-
ar starfsævi listamannsins, er
útkoman óvenju góö. Stein-
grimur er málari i orösins
fyllstu merkingu. Myndir hans
eru samspil forms og lita,
geröar I ollu, unnar meö vax-
eöa trélitum og annarri tækni.
Þroskaö litaskyn er áberandi og
leikur Steingrimur sér aö
samanteflingu flata og lina i
andstæöum og hátimbruöum
skala.
Undirstaöan i þessum
verkum, eru tviviö form, sem
fylla flötinn mjúkum linum.
Litirnir eru pasteltónar,bland-
aöir hvítu. Þaö er ékki skærleiki
litanna sem lifgar þessar
komposisjónir, heldur blæ-
brigöarik notkun dempaöra
flata sem verka hver gegn
hinum. Linurog brotalinur, sem
minna gjarnan á skematisk
fatasniöúr móöublööum, hleypa
hreyfingu I þetta samspil.
Stundum örlar á auökennan-
legum táknum, svo sem tölu-
stöfum (Vaö nr. 1), eöa lif-
rænum formum (sáldþrykks-
myndum nr. 18 og 19), en oftast
er um algerlega óhlutkenndar
myndir aö ræöa. Nafngiftir
ráöast þvi frekar eftir aö
myndin er fullgerö, heldur en af
fyrir fram ákveönum þemum.
Stundum eru þær sposkar og
kimileitnar, likt og á mynd nr. 6,
„Karlmenn eru lika I pelsum”.
Þar er einn flöturinn i ætt viö
feld pardusdýrs og nafniö þvi
ski'rskotuntilinnihaldsins. Flest
bera þó verkin Ijóöræn heiti,
sem litt skipta máli inntak
þeirra.
Hér er á ferö ungur málari
meö rika hæfileika og býr hann
yfir þroskavænlegri tækni.
Haldi Steingrimur áfram aö
þróa þessa ágætu byrjun, má
búast viö aö hann eigi fram-
tiöina fyrir sér.
lDjúpinu, Hafnarstræti, sýnir
Steingrímur i Djúpinu — ungur málari meö rika hæfileika og
þroskavænlega tækni.
RA YMOND OG BUBBI
The Kinks-One For The Road
Þaö er engum vafa undirorpiö
aö Raymond Douglas Davies er
einhver mesti snillingur, sem
rokkiö hefur aliö af sér. Lögin
sem hann hefur samiö og leikiö
meö hljómsveitinni Kinks, eru
nú farin aö telja þriöja hund-
raöiö og i fljótu bragöi man ég
ekki eftir einu einasta, sem gæti
talist lélegt. Þau eru aö visu
misjöfn aö gæöum, eöa allt frá
þviaðvera góötil þessaö teljast
frábær. Hver kannast t.d. ekki
við lögin You Really Got Me,
Waterloo Sunset, Lola, Sunny
Afternoon, Where Have All The
Good Times Gone og Stop Your
Sobbing. Ef þaö er einhver sem
ekki þekkir þessi lög, er mjög
vafasamt aö sá hinn sami geti
kallaö sig rokkunnanda.
vel heppnaöri hljóniíeikareisu
þar i landi. Nokkrir af tón-
ieikum þessum voru hljóöritaöir
og eru þeir nú komnir fyrir
okkar eyru I formi tveggja
platna, undir nafninu One For
The Road. Og eins og viö var aö
búast er árangurinn góöur.
Kinks-hljómleikar hafa löng-
um veriö álitnir, af þeim sem
tækifæri hafa til aö sækja slika
mannfögnuöi, einhver besta
skemmtunsem völ er á. Er þvi
okkur hinum sem fjötruö erum
ættjaröarböndum mikill akkur i
útkomu platna þessara.
Af nitján lögum á One For The
Road, eru sex af Low Budget,
þar á meöal hiö frábæra Catch
Me Now I’m falling svo og titil-
lagiö Low Budget. Af öörum
lögum má svo nefna You Really
servation-plötunum og Soap
Opera. Sannleikurinn er bara sá
að öll þau góöu lög sem Ray
Davies hefur samiö komast
engan veginn fyrir á tveimur
plötum og lfklega heföi ekki
veitt af þvi aö hafa 2 til 3
til viöbótar til þess aö allir yröu
ánægöir. Þaö breytir hins vegar
ekki þeirri staöreynd aö ég er
ánægöur. Þaö er ég reyndar
alltaf þegar ég fæ nýja Kinks--
plötu upp I hendurnar. Þvi þaö
voru þeir sem komu rokkbakte-
rlunni fyrir I mér þegar ég var
smápatti og hingaö til hafa þeir
aldrei svikiö.
Þaö eru nú liöin 16 ár siöan
Kinks slógu I gegn, meö laginu
You Really Got Me, en samt er
engin ellimerki á þeim aö heyra
enn, nema siöur væri. Fyrir ári
siöan gáfu þeir út plötuna Low
Budget, sem er I hópi þeirra
bestu sem þeir hafa gert. Aö
visu eiga margir þeir sem byrj-
uöu aö hlusta á þá á Pre-
servation plötunum og Soap
Opera, erfitt með aö sætta sig
viö hversu rokkuð Low Budget
er. Aftur á móti fyrir hina, sem
byrjuöu aö hlusta á Kinks fyrir
fimmtán, sextán árum, hlýtur
afturhvarf þeirra til hrárrar
rokktónlistar aö vera nokkurt
gleöiefni.
Low Budget er einhver mest
selda Kinks-plata I Bandarikj-
unum frá upphafi. Var útkomu
hennar fylgt eftir meö mikilli og
Got Me, Where Have All The
Good Times Gone, Stop Your
Sobbing, All Day And All Of The
Night, Lola, Victoria og aö
ógleymdu CelluloidHeroes, sem
er eitthvaö þaö besta af mörg-
um góöum lögum Raymonds.
Þaö fjallar um ýmsar frægar
kvikmyndastjörnur, sem allar
hafa otöíö þess heiöurs aönjót-
andi aö nafn þeirra hefur veriö
skráö I stjömu á hinni frægu
götu Hollywood Boulevard og
ekki fyndist mér óréttlátt þó aö
nafniö Ray Davies væri skráö I
slfka stjörnu. Þó ekki væri nema
bara fyrr þetta lag.
Sumum kann aö þykja þaö
súrt I broti aö ekki skuli á þess-
um plötum aö finna lög, eins og
Waterloo Sunset, Sunny After-
noon, Dead End Street, Well Re-
spected Man eöa þá lög af Pre-
Bubbi Morthens-ís-
bjarnarblús
Hver er Bubbi Morthens? Ef
spurning þessi heföi veriö spurö
fyrir tveimur til þremur mán-
uöum siöan, heföi sjálfsagt orö-
iöfáttum svör hjá fólki. Ég man
eftir aö hafa fyrst heyrt
minnst á Bubba i sambandi viö
hljómleika sem haldnir voru i
Xjarnarbæ nú snemma I vor.
[Helgarpósturinn varö fyrstur til
aö kynna Bubba meö heilsiöu
viötalisiöla vetraijlAthygli min
var þó ekki vakin fyrir alvöru,
fyrr en einn ágætur vinur minn
fór aö hlýöa á hann ásamt Utan-
garösmönnum i Kópavogsbiói
og mátti vart vatni halda af
hrifningu yfir þvi sem hann
haföi heyrt. Vinurinn ritaöi siö-
an lofgjörö mikla, um Bubba og
Utangarösmennina, sem svo
birtist í einu af dagblöðum
staöarins og ekki leiö á löngu
þar til opnuviötal fylgdi i kjöl-
fariö. Bubba var þar meö
tryggöur „viröulegur” sess i
tónlistarsögu vorrar slorugu
þjóöar. Hann varö allt i einu
uppáhald þeirra sem þykjast
hafa vit á þvi sem gott er aö ger-
ast I rokktónlistarsköpun land-
ans ( og er ég þar engin undan-
tekning).
Þaö er engu Iikara en Bubbi
hafi veriö sér meövitandi um
þaö sem koma mundi. Þvi
nokkru áöur en lukkuhjólin tóku
aö snúast honum i hag, hvaö
vinsældir snertir, haföi hann
lokiö við aö hljóörita lög á plötu,
sem nú hefur veriö gefin út
undir nafninu Isbjarnarblús.
Þaö er Bubbi einn sem er
skráöur fyrir plötu þessari þar
sem Utangarösmennirnir uröu
ekki til fyrr enn siga tók á seinni
hlutann viö gerö hennar. Upp-
haflega átti þetta aö veröa plata
meö trúbadornum Bubba Mor-
thens en smám saman þróaðist
tónlistin út 1 Tirátt rokk, eöa
gúanórokk eins hann kallar þaö
sjálfur. Þó aö tónlistin sé hressi-
legri en viðhöfum átt aö venjast
hér á siöari árum þá eru þó text-
arnir ennþá hressilegri. Þeir
eru ortir á kjarnyrtu ruddalegu
islensku sjómannamáli. Og
bestur er Bubbi þegar hann
fjallar um sjómannsllfiö, lifiö i
verbúöunum eöa frystihúsinu.
Minna þykir mér hins vegar til
um Agnesi,Friörik og Gretti.
Hljóöfæraleikur er góöur og
söngurinn kröftugur og hrjúfur.
Þaö sem ég hef einna helst út á
plötuna aö setja er söngurinn I
laginu M.B. Rosinn, en þar er
eins og Bubbi sé aö leita aö lag -
inu út i gegn, án þess þó nokkurn
tima aö finna þaö alveg.
1 heildina er Isbjarnarblús
góö plata og vonandi er hún bob-
beri vorsins eftir langan og
strangan vetur i Islenska popp-
bransanum.
Lausn síðustu krossgátu
V u 0 L 7 R Al ö
5 T £ N V U R 7 5 r / G a o G
V fí r A/ a ú R b Ð u R S L Ö r r U m
fl F u R V fl L fl F £ / T fl $ r R fl
L fl R R u F 5 fl 5 K R fl P fl fl F L
A R N G R 7 /M U R / R R u N N fl fl
B L f£ V R U N R N / R ÍE /< 'fl r R
R fl T fl R fl 6 fl 'fl R N fl t) fí L V a
L U u U ’O R fl D / Lj G G fl R fl á G
G L fí N 5 R 'o 5 N / ~Ð fl ÍY) fl N £ N G fl R
A /V /V r L / T R U U R fl L / N R fl
P 7 u B fl N fl R N 'fl R R 6 m m u m r
6 O 7" R fl u F K ö R fl R ■ R 'Ó i< /V? ö fl R