Helgarpósturinn - 22.05.1981, Blaðsíða 11

n
h&lgarpn<=?h irinrí Föstudagur 22. maí 1981
„Ég var sjálfur aö drukkna i
brennivlni”.
„Biaoamennskan
var endalaus
lntnnivlnsvidlöl”

®assaíPí.
SeXtett; kari
1947 t,a*m
nokkru sinni áöur. Þetta eru
allstaöar
hreinræktar atvinnu-
menn. Þetta er a6 koma I ljós I
handboltanum. Island var þar
gott nafn, en þjóöunum sem iöka
handbolta er alltaf aö fjölga og nú
er fariö aö siga á ógæfuhliöina.
Þaö sama átti sér staö i frjáls-
iþróttunum og þar var ekki
spyrnt viö fótum. Þvi fór sem fór.
Viö erum nú I neösta flokki. Ég
er ansi hræddur um aö þaö sama
eigi sér staö I handboltanum ef
ekki veröur spyrnt viö fótum. Og
þaö dugar ef til vill ekki einu sinni
til, viö erum svo smáir og fáir.
— Þú ert mikill Vikingsaðdá-
andi?
' „Ég hef veriö Vikingsaödáandi
frá þvi að ég var smástrákur. Það
var varla hægt aö komast hjá þvi
aö fylgja einhverju félagi hér i fá-
menninu. Þetta skipti litlu máli i
skrifunum i gamla daga, þvi þá
var Vikingur smáfélag. En nú er
það oröiö aö stórveldi og þvi viss-
ara að gæta að sér.
Ég var kornungur kominn i
stjórn Vikings og ég var fyririiöi
fyrsta Vikingsliösins sem varö
tslandsmeistari i handbolta. Þaö
voru engir smákallar I þvi liöi.
Menn eins og Bjarni Guönason,
prófessor, Sveinbjörn Dagfinns-
son, ráöuneytisstjóri, ólafur
Ólafsson landlæknir, Einar
Jóhannesson, læknir, Guömundur
Steinbach verkfræðingur,
Haraldur Gislason sveitarstjóri
Arni Arnason lögfræöingur
Austurbakka, Jóhann Gislason og
Hjörtur Hjartarson. Þetta var
kjarninn. En staöreyndin er sú aö
allir okkar bestu iþróttafréttarit-
arar eiga sér uppáhaldslið”.
— Nú hefur þú aö atvinnu aö
fjalla um iþróttir og skák og
bridge eru sömuleiðis áhugamál.
Hversvegna þessi áhugi á leikj-
um?
„Lárus heitinn Jóhannesson,
Myndir Jim Smarl
leik sem ég hef spilaö um ævina.
Evrópumótiö i Osló ’69 er mér
einnig mjög minnistætt, vegna
leiksins viö itali, sem þá voru
mjög góðir. Ég og Þórir Sigurðs-
son, veðurfræöingur, spiluöum i
lokaöa herberginu i fyrri hálfleik,
og viö erum þrjátiu stigum yfir
þegar hlé er gert. Þegar þessar
tölur sáust á töflunni vaknar
geysimikill áhugi hjá áhorfend-
um og allir vilja fylgjast með
þessum bardaga. 1 siöari hálf-
leiknum spilum viö Þórir i opna
herberginu og viö Belladonna og
Garosso, tvo frægustu bridgespil-
ara heims. Þegar leikurinn hófst
aö nýju voru hundruöir áhorfenda
búnir aö raöa sér i kringum borö-
iö, og viö uröum aö brjóta okkur
leiö I gegnum mannþröngina. En
þegar á hólminn var komiö gekk
okkur ekki eins vel, þvi þeir náöu
aö vinna upp forskotiö og vinna
naumlega”.
Mesta fjör
— Nú hefur þú fylgst meö
nánast öllum stórviöburöum
islenskra iþrótta i áratugi. Hvað
er eftirminnilegast af þessu?
„Þaö er alveg ótrúlegur
árangur sem náöist 29 júni 1951.
Þá vinnum viö Norömenn og Dani
I frjálsum iþróttum I Osló og
sama kvöld leggjum viö Svia i
knattspyrnu á Melavellinum. 1
tvo daga var ekkert á forsiöu
Timans nema iþróttir. Ég held aö
það sé einsdæmi hér á landi.
Mér er einnig mjög minni-
stætt þegar viö unnum Dani i
landskeppni I frjálsum i
Kaupmannahöfn 1956. Þaö var i
eina skiptiö sem ég hef misst
röddina á iþróttavelli. Viö vorum
þarna nokkrir, Siggi Sig og Atli og
fleiri og fylgdumst meö þessu af
miklum æsingi.
Siöasta grein keppninnar var
fjórum sinnum fjögur hundruö
metra boöhlaup og viö þurftum aö
vinna til aö sigra i keppninni.
Þórir Þorsteinsson hjóp siöastur
fyrir Islendinga og á siöustu tiu
metrum þessa 1600 metra langa
hlaups náöi hann aö komast
frammúr Dananum. Þetta var
eitt mesta fjör sem ég hef oröiö
vitni aö á iþróttavelli.
Leikurinn i Ólympiukeppninni
1959, þegar viö geröum jafntefli
viö Dani á Idrætsparken var lika
skemmtilegur. Þá var Helgi Dan
alveg frábær i markinu, og einnig
Höröur Fel i vörninni. Sveinn
Teitsson skoraði snemma i leikn-
um og Danir jöfnuðu ekki fyrr en
rétt undir lokin. Þaö er einn besti
leikur sem ég hef séö Island leika
i knattspyrnu”.
— Hver er sá besti?
Hallar undan fæti
„Þeir eru svo fáir. Þaö er fátt
sem stendur uppúr þessum enda-
lausu töpum. Kannski sigurinn
yfir Noröur-írum, fyrsti sigurinn
i Heimsmeistarakeppninni. En
þaö veröur alltaf erfiöara og
erfiöara aö standa I öörum
þjóöum, jafnvel þó aö okkar
landslið sé liklega betra en
alþingismaöur og ættfræöingur
meö meiru, sagöi mér eitt sinn aö
þetta legöist i ættir. Hann var
annars stórmerkilegur karl.
Hann drakk nokkuð á sinum tima,
og kom alitaf viö á Borginni i
hádeginu og panlaði eitt glas, og
aðeins eittglas en það drakk hann
i einum teig. Svo var hann farinn.
Einu sinni var tekinn timinn frá
þvi hann birtist i dyrunum og þar
til hann var kominn út. Um leiö og
hann kom inn hellti Siggi Gisla,
sem þá var barþjónn, en er nú
hótelstjóri, i glasið. Lárus kom aö
barnum drakk út og borgaði og
fór svo. Þetta tók hann þrjátiu og
sex sekúndur.
Bridgesveitin sigursæla sem tók þátt I EM I Dublin. Þórir Sig-
urðsson, Stefán Guðjohnsen, Hallur, Simon Simonarson og
Þorgeir heitinn Sigurðsson.
ij ert Thorarensen
En svo var það einhverntima aö
ég sat þarna þegar Lárus kemur
inn, og þegar hann sér mig kemur
hann beint til min og segir:
„Hallur, þú ert Thorarensen”.
Þá var hann aö rekja ættir Bjarna
Thorarensen. Ég vissi eitthvaö
um mina ætt svo hann biður mig
aö koma til sin á Suöurgötuna og
ræöa málin. Þá kemur svo meöal
annars i ljós aö þessi áhugi á spil-
um er ættlægur. Simon bróöir
minn hefur niu sinnum orðiö
Islandsmeistari i bridge, nú
Friörik þekkja allir og fleiri og
fleiri fikta viö þetta. Faöir minn,
Simon Sveinbjörnsson, skipstjóri
spilaöi mikiö og tefldi. Var talinn
góöur Lombre spilari. En ég var
ekki nema sjö ára þegar hann dó
og kynntist þvi ekki.”
— Ertu ekkert aö hugsa um aö
hætta blaðamennskustreöinu og
snúa þér aö ööru?
„Ég er oröinn of gamall til aö
hætta. Þar aö auki finnst mér
þetta mjög gaman ennþá.
Blaöamennskan er alltaf aö veröa
betriog betri, miklu betri núna en
þegar ég var aö byrja i þessu. Þó
er ekki laust viö aö maöur veröi
svolitiö skelkaöur stundum. Þetta
er svolitiö hættulegt, eins og best
kom i ljós meö þessari frægu konu
hjá Washington Post sem fékk
verðlaun fyrir upplognar fréttir.
Þaö er ekki laust viö aö hér veröi
stundum vart viö viötöl viö
erlenda menn sem enga stoö eiga
i raunveruleikanum. Ég man
eftir þvi fyrir nokkrum árum
þegar snakk viö golfvallarvörö
erlendis varö aö einkaviötali viö
einn frægasta knattspyrnumann
heims. Þaö var sorgardagur i
islenskri blaöamennsku.