Helgarpósturinn - 23.12.1981, Side 21

Miðvikudagur 23. desember 1981
21
Nú sýnir Snjólfur snillingur galdratakta sína
Þaö var oröiö nokkuö fram-
oröiö þegar ég ákvaö aö bregöa
mér i spilaklúbbinn „Fjórir
kóngar”. Langaöi aö sjá hvort
eitthvaö væri um aö vera. Þegar
ég kom aö iltidyrunum mætti ég
Snjólfi snillingi sem einnig haföi
tafist vegna anna. Þegar viö
komum inn i aöal spilasalinn
voru Teitur töffari og Konni
kæni aö rifast útaf þrem grönd-
um sem Konni haföi spilaö og
fariö tvo niöur. Spilin voru
þannig:
slag fær hann, þvl nú á austur
ekkert nema tromp og veröur
þvi aö trompa og spila aftur
trompi sem oraskar þaö aö ég
fær á tígul drottninguna. Fjórir I
húsi og hananú!
„Þú spilar eins og grasasni,
eins og þér er lagiö. Ég skal
vinna fimm tigla”. „Þá ætla ég
aö dobla” sagöi Konni kæni.
„Þá redobla ég” sagöi töffarinn
og sagöi ennfremur: „Viltu
kannske veöja? Ef svo er legg
ég hundraö kall undir”. „Meö

Spi/
eftir Friðrik Dungal
■ s- ánægju og laufa áttan er látin
H A1083 út” svaraöi Konni kæni.
T-D432 „Tek á laufa ásinn, siöan tigul
_■ L-AK752 ásinn. Þá laufa kóng og siöan
trompaö eitt lauf. Fimmta út-
S A108653 S-72
H DG964 H-75
x 8 T-KG107
L 8 L-DG1094
S-KDG94
H-K2
T-A965
L-63
Teitur töffari sat I noröur en
Konni kæni suöur. Þegar viö
Snjólfur snillingur komum inn,
skömmuöu þeir hvor annan útaf
sögnunum, en voru komnir aö
þeirri niöurstööu aö tigulsögn
heföi veriö best. Konni kæni
sagöi. að enginn vandi væri aö
vinna tvo tigla. Trompa einn
spaöa, einn spaöa slag, tvo
hjartaslagi, tvo laufslagi og
tromp ásinn. Samtals niu slagir.
„Alltaf sama bölvaö kjaftæöiö i
þér” sagöi töffarinn. Þú getur
tekiö fleiri slagi en fingurnir á
þéreru margir.” „Engan æsing
og engar öfgar. Ég sé reyndar
aö þaö er hægt aö vinna fjóra
tigla. „Einmitt þaö”, sagöi töff-
ainn háösiega. Gaman væri aö
fá skýringar á hvernig þú ætlar
aö haga spilamennskunni”.
„Agætt” sagöi Konni kæni.
Hverju viltu spila út?” „Skiptir
ekki máli. Viö getum iátiö laufa
áttuna”. „Agætt, þá tek ég meö
laufa ásnum og tek á tromp ás-
inn til þess aö taka áttuna af
vestur. Þá læt ég spaöa kóng
sem vestur mun þekja meö ásn-
um. Trompaö i boröi. Þá læt ég
laufa kóng og meira lauf sem ég
trompa. Inn i boröið á hjarta ás
og trompa enn lauf. Þá tek ég á
hjarta kóng og spaöa drottn-
ingu. Læt svo spaöa hund. Vest-
ur tekur og hann fær slaginn.
Enn lætur vestur spaöa og þann
spil er spaöa kóngur, sem ég
býst viö aö þú látir ásinr á og ég
trompa. Sjötta siag fæ . ég meö
þvi aö trompa lauf. Sjöundi á
hjarta ás og áttunda fæ. ég meö
þvi aö trompa lauf i þriöja sinn.
Niundi slagur er á hjarta kóng
og sá tiundi er á spaba drottn-
ingu. Nú á austur aöeins tromp
eftir. Þegar ég læt spaöa gosann
i ellefta slag, veröur austur aö
trompa og spila aö tigul drottn-
ingu. Og nú séröu aö ég fékk
ellefu slagi”. Nokkrir áhorfend-
ur fögnuöu meö lófaklappi.
Konni kæni tók upp peninga-
veski sitt og afheriti töffaranum
hundraö kallinn.
Er hér var komiö^hvaö Snjólf-
ur snillingur sér hljoös og sagöi:
„Ég legg hundraö kall undir aö
þú getur ekki unniö fimm tigla
aftur”. „Heyröu minn kæri
Snjólfur”, sagöi töffarinn.
„Ertu svona efnaöur aö hundr-
aö kallinn skipti þig engu
máli?” „Sannast aö segja á ég
einn slikan afgangs”. „Allt I
lagi, þá segjum viö þaö” svar-
aðiTeitur töffari. „Jæja, Teitur
minn. Ég skal vera ljúfur viö
þig og láta spaöa ásinn út. Þá
færö þú þrjá hæstu spaöana.
Töffarinn hugsaöi sig lengi um.
Og nú kárnaöi gamaniö. Otspil
Snjólfs snillings ruglaöi töffar-
ann algjörlega. Nú var komin
ný mynd i spiliö. Hann hugsaöi
sig lengi um, en varö aö játa aö
hann heföi tapaö. ÍJtspil Snjólfs
snillings haföi orsakaö skort á
nauösynlegri innkomu I boröiö
og nú var ekki hægt aö trompa
lauf hundana.
Töffarinn var þó þaö heiöar-
legur aö hann játaöi aö hann
heföi ekki komiö auga á slika
vörn. Nú var ekki hægt aö
trompa öll laufin. Slikt mótspil
haföi mér yfirsést. Alls ekki
dottiö þaö i hug. Nú er ekki hægt
aö vinna nema tiu slagi. Þegar
töffarinn afhenti Snjólfi hundr-
aðkallinn. Þá sagöi Konni kæni:
„Satt best aö segja þá skjátlast
mér. Geföu mér tækifæri til þess
aö vinna aftur hundraökallinn.
Þá skal ég sýna þér hvernig
maöur getur fengiö ellefu slagi.
„Snjólfur er þegar búinn aö
hiröa af mér hundraö kallinn
þinn. Ég legg annan undir og
segi aö ekki sé hægt ab vinna
ellefu slagi á þessi spil ef aö
spaða ás er látinn út”. „Agætt”
sagöi Konni kæni. „Nú skal ég
sýna ykkur hvernig á aö spila.
Ég trompa spaöa ásinn og spila
tlgli. Austur lætur tiuna og ég
tek ásinn. Þá tek ég á spaöa
kóng og kasta laufi. Þá kemur
hjartakóngur og hjartaás. Siöan
smá hjarta úr boröinu. Hvaö
lætur þú sem austur?” Nú eru
spilin þessi:
S —
H 108
T D4
L AK75
S 10865 S —
H D96 H —
T — T KG7
L 8 L DG1094
S DG9
H -
T 965
L-63
Töffarinn hugsaöi upphátt.
„Kasti ég laufi, þá trompar suö-
ur og fer inn á boröiö á laufa ás
til þess aö halda áfram meö
hjartað. Trompi ekki meö há-
spili þá trompar suöur aftur.
Spila laufi og trompa þaö. Þetta
hefur þaö i för meö sér aö ég sit
uppi meö min þrjú tromp og
verö aö trompa spaöa drottn-
inguna um leiö og borðiö hendir
slðasta laufinu. Boröiö fær á tlg-
ul drottninguna og spiliö er unn-
iö. Þvi verö ég aö trompa hjart-
aö. Hvaö skeöur ef ég trompa
með háspili?” „Nei, þá hendir
suður spaöa á niuna og allur
árangurinn er tveir trompslag-
ir”. „Hvaö er eiginlega um aö
vera”, sagöi Konni kæni. „Ertu
hættur aö spila?” „Nei, nei. Ég
kasta laufi I þriöja hjartaö.
„Agætt, þá trompa ég og fer inn
I boröiö á laufa ás. Þá kemur
hjarta nian. Hvaö gerir þú?”.
„Ég trompa meö gosanum og
læt tigulkónginn. Aö þvi loknu
Konni minn, spila ég minu siö-
asta trompi. Þá er boröiö inni og
þú ert kominn I súpuna og ert
tvo niður”. „Hægan, hægan,
ljúfurinn. Ég hendi tlguldrottn-
ingunni i kónginn. Þegar þú svo
lætur tigulsjöiö, þá er ég inni og
hefi fengiö mina ellefu slagi.”
Töffarinn staröi á spilin. Hugs-
aöi sig um stutta stund. Tæok
siðan veskiö sitt og afhenti
Konna kæna hundraö kallinn.
Hann þakkaöi fyrir sig en sagöi
viö Snjólf snilling: „Getur þú
sett fimm tigla niður?” „Ef þú
leggur einn seöil undir, þá er ég
til”. „Gjarnan. Viö getum byrj-
aö þar sem boröið lætur hjarta-
áttuna eftir aö hafa spilaö ás og
kóng.” „Agætt, ég kasta laufi”.
„Ég trompa” sagöi Konni kæni.
„Fer siöan inn I borðið á laufaás
og læt hjartatiuna”. „Ég
trompa meö tigulgosanum og
held áfram meö laufadrottn-
ingu” sagöi snillingurinn. Nú
brá Konna kæna. Hann horföi á
spilin sem nú voru þessi:
S-
H -
T D4
LK75
S 10865
H D
T —
L —
S-
H —
T K7
LDG10
SDG
H —
T 96
L 6
Nú rak töffarinn upp ógurlegt
öskur og sagöi siðan: „Heyröu
snillingur. Þú ert virkilegur
furöufugl. Peningana sem ég
vann af Konna kæna hriöir þú af
mér og siöan hiröir þú allt af
Konna”.
Nokkur hópur áhorfenda haföi
safnast i kringum spilaboröiö og
nú hlógu þeir hjartanlega. Snill-
ingurinn þakkaöi fyrir sig og
sagði: „Or þvi aö svona er kom-
iö, þá langar mig til þess aö
bjóöa þeim Teiti og Konna aö
vinna peningana sina aftur meö
þvi aö bjóöa þeim aö ég skuli
vinna fimm tigla á þessi spil”.
Þeir fóru aö hlæja og uröu loks-
ins samamála. Sögöu svo aö nú
væri mál aö hætta verömálum,
en Snjólfur hlyti aö geta sýnt
þeim hvernig ætti aö leysa
vandann. „Meö mikilli ánægju
skal ég gera þaö”, svaraöi snill-
ingurinn. „Ég trompa spabaás-
inn og læt siðan litinn tigul. Þeg-
ar austur lætur tiuna þá fær
hann slaginn. Hann lætur lauf
sem borðiö tekur. Þá tigul-
drottning. Austur þvingast til aö
láta kónginn og suður gefur.
Laufi spilað og borðið er inni.
Þá er tigli spilaö tvisvar og
svinað fyrir gosann. Þegar
fjóröa tiglinum er spilaö, kemst
vestur i kastþröng varöandi
spaða og hjörtu. Vörnin fær þvi
aðeins þessa tvo trompslagi.
Nú varb mikill fögnuöur hjá
áheyrendum. Ab miklu klappi
loknu segir Teitur töffari: „Var
þetta þitt siöasta orö Snjólfur?
Eöa var hægt aö foröast kast-
þröngina?” „Aubvitaö. Þessi
kastþröng var hrein sjónvilla”.
„Biddu augnablik” sagöi Konni
kæni. „Hvernig fer ef austur
lætur tromp eftir aö hafa tekiö á
tigul tiuna?” „Hvaöa tromp?”
spuröi snillingurinn. „Meinaröu
sjöiö? Þá tek ég meö niunni og
trompa spaba niuna. Austur
getur þá fengiö annan tromp-
slag, en þaö er allt og sumt sem
hann fær. Ef hann léti tigulgos-
ann, þá fengi ég sex slagi. Færi
inn á tiguldrottningu og svinaöi
fyrir tigulkóng. Ef austur léti
tigulkóng, þá fengi ég aö eiga
hann og ég kastaöi drottning-
unni úr boröinu. Þaö er aöeins
ein vörn gegn kastþrönginni.
Austur veröur aö láta út hjörtu i
bæöi skiptin sem hann kemst
inn. Þá eyðileggur hann inn-
komu borösins sem nauösynleg
er til aö framleiöa kastþröng-
ina. Konni kæni haföi rétt aö
mæla frá upphafi. Gegn bestu
vörn er ekki hægt aö fá nema tiu
slagi. Skilyrðiö er aö vestur
byrji á þvi aö láta spaöa ásinn.
Flestir áhorfendur voru hálf
ruglaöir eftir allar skýringar
snillingsins. Hann þakkaöi fyrir
sig, brosti ljúflega og bauö góöa
nótt.
„Eg tjái þér mina innilegustu
samúö I sambandi viö aö konan
þin er stungin af meö vini þinum
Kela.”
„Þakka þér fyrir. Þetta var
mikið áfall, þvi Keli er óvenju-
lega góöur bridgespilari”.
8o ioh buSoa som !W PinMs
-bjia ug sqM 'Z +9PH i» 'l
■BjpaAEES £3
suisQod buSoa i5(3)o uueq }sma3(
(,j p uo efj(|A qb jnQJOA 8o ^ioi
p jnjJBAs ‘luædspue i epuejs
jiujbSuqm jnnAq jnuuiA nN
i£9 '9 93H 'S WX SPH 't £3M
Í93M 'S SPH SOM Z i£3M Í9ÚM 'I
:jo juun 8o suio eCSSoq
misuuauiuei ejæqjnpuo qb Qinq
BMII PÍ 8° — l8æq jo Qeij 8o
nuiuædspue j qioi i8io jnjJBAS
qb Siuueij snAq nqsuuouiijei
ejæq qb buiíoj qb uinQjoA qia
Hjojujef jo uuo 8o sjxm
íoxm '9 :jnQim jacJ ‘qpi jnjjAq
P PN't’JM +£3 'S frJM 99M + £3M
SPM 'E ZPH SOH Z i£OH i9qH 'l
irif iJn
-joq njoj iqiia jnjjBAs jnjo8 ua
•{.o buSoa iqqo (,8m — •{, je8np
iQSuqje nssocj j unuuiA jnjjAq
8o i£0 s kOH 90H + WH SPH
'£ £OH SOH Z ZPM i9qM '1 :eiæq
?ui uug iijaiujeC sjxm iaxm
'fr WH iPH '£ 'QiQod-o uo ejeSæA
-IIHIUI JO Q!Q0d-j i£3M iOM Z ZPM
iqM 'I :uin suioqb uinjæq ‘egoi
-ifeis Qiqioi J!Q?q njnq J?H ’m
-uuia 80 9jxm 'S WH iaxM + £JM
iPM '£ ZOXM íom 'Z ZPM iqH 'I
:ji
-qbjbCjiioi jeiieis p jsjXj ein qb
jsoq jo iiia i;i ja 'íqjoa Q!i!3jsQne
Qe Sjuueq ;uu!usnei juXj ujojS
bjo8 qb U!jjo Q!ui?p *jo jqh
(ÍZ6I qOES TÍqsuoAOisoqsoo)
sejna qoupio Jílja qonjBX ZO
•ddn jnuuoj
QIQod bjjbas 80 íeoh £Jxm ‘Z ?
eSne Qiuioq !Qjeq uubh í,bu8oa
sjoah ddn jnjjeAs jsjeS nu 80
£jxa £JÖ 'I QJBa QipiequieJH
:Í96I eqjo
-IieiAI ap euiiea lei-BuipajQ 13
>|0|||ei 0
£0 qu ?q 9 i^JOAq
uuueppu jsuioq uuo 80 zpg
EqM 'Z S3a zeg '1 :ujoa bjqb
jnjjBAS p }}Ojq Qiuinu £od os '£a
9U t,q p iqjoAq }suioq uujjeppu
80 SOH ÉqM 'Z £3fl £Bfl 1 :}S}
-jba jn}jBAS jnjaS }}Ojq Qiumu
},pd os qumujOA j uutdn^siq
ejpu;q u(Qad n}jAH '}?m gon +
80 £3H BQa f,qH '£ 80 £qn 'Z QBAq
-11!? H — '1 'l?ui £3H + £B ioxm
'£ 1«M +?qH 'Z £bxm i£eg 1
S8
zpxo
— 1 j(}ja i-ph qjai eSaisnæiSæq
umq pfs qb ueme8 ja qbc}
l?m zoh '£
l?ui £JH '£
l?m ioh '£
sqH — 'Z
aip ?ph z
80 £OH 'Z
----'1
zpxo — 1
sqn — 1
'}?m £PH 'Z J?ipq Jn
-qiai íssod ízph '1 Ja u}usnea
ísph +?qn
'Z IPM — 'I : Jnppq +£pn 'I Je
-Snp iqqa aia +IBH '£ £a i-exH
'Z i??H — 'I ^qqa J!8æu9BH'l
•uoseSiaH upfjnSjs +H
'l?m sqa 'Z
}?m sqa 'Z
l?m sjh Z
l?m gpoH 'Z
l?m sqa 'Z
l?m sqa 'Z
HIJ — 'I
HIP - 'l
+au - 'i
aip - 'i
UM — 'I
IPM — I
i8aa 'l
:ij-9e 80 sq-ip Jeujnuqpsis p }se
-mo3i qb }j!ai3) munSmunojp j;
-ja8 mas jnspaiQiq jo uiusneq
•jCaujBAA 3 3 £fl
liojq p Qjmnu sq ? Q!Qad ps (q
'l?m sqH Z
l?m £8h 'Z
qbuub QBAqiqa — 1
Ó-O —'I
•'SJH
I ja uiusnei ua 'QB3(pjq jn}a8
jn}jeAS ‘!3i3ia sqH 'I Jí8np euáaA
sso<} unsipjq p nps jiSnqujam
juqb bqo ‘Q!3qai qjjba yeq sipjq
BQa 8up3i qb p mejj }uXs jnQjaA
IHSja ja ‘ SapjXai ps uns(pjq qb
‘mnmæp3(p3is ] Qjaq nu jp QBtj
■poopeiQ vn 19
;iuæp>|?>|s '9
mnjpm mnssaij
! ejjaAqmes jnjous ja Qe<q
l?m 9JH 'Z
}?m zph z
}?ui ?jh z
l?m 8PH 'Z
t-PM —T
m - 'l
9PH - 'l
9qxM — 'I
nu 80
Í83H 'I Ja ujusnea mnudnsisíq
juXj uu;jn3]pjq jp nu 80 9qxM
— 1 bu!Ujoa jnjJBAS p p(J ua 8PH
'I 8nq j jsjÍCj ;uuem jnjjap jph
-CeJD 'H 'ZH
}?m £qxfl
'Z +£qH 8qH T : JnQjaA musneq
esjpjq jhh3 JAtl P111 80 e}se
-Qjs 1 sipjq BQa }8up3i iJOAqQeuue
Qjsppi ejeq qb jnjXjq jnjjeAs
: i!} qbuub jnmasi ?q ua uujsipjq
jeddai mas £qn — 'I QíJBas
p jnjjeAs ‘jn8uai !3j3ja sjh Je8np
}?m i8xa
'S 8axa Í+89H + iPO 99XH '£
‘jnumA 80 +93XH '£
88m +9jxa 'Z
iaM +Sjxa 'Z
}?m 9jxa 'Z
i§XH —T
i8xa — 'I
í8xh —'I
nu 80 í+í8xht
i?f iJnQepjBA }s;qj!A
uueq 80 eSansnej} ujeC ‘9j p
mnudnsjsiq uepun ejejá QB}8æq
J3 'JnuujA muaq jnQæj mas
?S spCi i jnjoq æ jeuununeujoq
IsæAiisnm jnma3( e8anjæ8
-mne8 QnQosjs bqbjs ;ssa<l ps
= ££61 P®j8
-uiuaq ‘ Cs)iAopnf-fs!juaAOri ’sv
í88h - 'Z Qam jsuba
jnjjeAs jnjaS s^H ubqjs ;3(!ai
80 iqxH +iqxH 'l ? JnjjAq !fjkq
‘mn}}pij3i!ai 1 jseijo 80 suja ;i?m
-m3am uiQpjefspai J!)d;3(s jph
)?m Í8a £ iqx(H)M
i +ÍMXH 'Z Soxq i ísoh T
auunSu!
-u})Ojp Qam QB)pm e)a8 Qe ssacj
I!) eueqpjq BQpq q;a 8?s jbsoi
jnijAq Í3(p3(s 1 SmumAemj) mn
ituæp }8ai!)mma3|s jp enacj
:8S6l puB|B3(sXc|
-A ‘JannjuasiaH-uqosuiaH TV
'l?m gjH iSxh 'Z (Z
)pui zSqH )8m 't- +ZqxH
IÚM '£ +Z8X9H iSxm 'Z (I
nu 80
i+l8a -'l :!uun8mu})0jp eujpj
QB IA(j QPUl 3(!P( UUBA jnjJBAS
: 1161
CsaujoA ‘Buisnos-03(uars)ii -£v
'+8aH JB)pq 80 9PH 'Z Jnmasj
88m *'I JniJBAS (3(!ai iipxa
't> 8qM +9aa ? Jepuej)s 88m
-'Z 'ddn }sje8 jnjjeAs 80 saa 'Z
8PO iiaa 'I Qaui uuba jnjjAH
:ii6I ejl
-BJ)sy 'Sj3j|OjV\-^qz)iuqsoyi 'z\
i 3(?3(s Qam nSmujiojp
ddn Q!3(ba qæS 8p ja :8nq
I pcj jnjjap 80 sujsjpm euSaA
aia esjjoi qb BJ3A }3(3(a pm uueq
Qe 8mmp ‘qb)s j je8ai} eumA
uueq !puXm 30 p smsQad up qb
jps jnjjBAS '3(!Pi buu;a qb ssa<j
I!) e))pu QjaSjmæp jp enac}
JBipm
80 +900 zSm ■£ +a ia iqxM z
i+iqa - I Qaui uuba jn)JBAS
TEei uaSuijos
•jauieiqos-uapjeSuasoH TV