Helgarpósturinn - 02.07.1982, Side 11
.iv'H
Egill Eövarðsson, Björn Björnsson og Jón Kjartansson spá i næstu
töku. t baksýn sést i Sigmund Arthursson.
mótherji hennar og sambýlis-
maður i myndinni, Jóhann Sig-
urösson, hafði lokið sinni rullu og
var kominn til Utlanda (í mynd
inni).
Að sögn Björns Björnssonar
leikmyndateiknara og fulltrúa
hópsins, hafa allar tökur gengið
samkvæmt áætlun, og meira að
segja veðriö hefur alltaf verið
eins og það átti að vera.
Björn sagði ennfremur, að þá
langaði tilað setja myndina sam-
an við fyrsta tækifæri, og að
stefnt væri að þvi að sýna mynd-
ina snemma á næsta ári, en það
er nokkru fyrr en upphaflega var
áætlað.
Það vakti athygli okkar að á
meðan á upptökum stóð, góndi
leikstjórinn, Egill Eðvarðsson á
litinn sjónvarpsskerm og við eft-
irgrennslan kom i ljós, að þarna
var nýjung á ferðinni. Það, sem
myndina Snorri Þórisson kvik-
myndatökumaður, Sigmundur
Arthursson aðstoöarmaður hans,
SigfUs Guðmundsson hljóðmaður,
Jón Kjartansson aðstoðarmaður
hans, Ragnheiður Harvey förðun-
armeistari og Ingibjörg Briem
skrifta, auk fjölda annarra. Alls
koma svo áþriðja hundrað manns
fram í myndinni.
Trúnaðarmál á lokastigi
Egill Eðvarðsson og félagar
hans i Ilugmynd og Saga Film eru
þessa dagana að rUIla inn siðustu
fetunum af kvikmvndinni Trún-
aðarmál. Tökur hafa staðið i sex
vikur og er ein eftir.
Helgarpósturinn leit inn i kvik-
myndaverið þeirra i vikunni, þar
sem smiðaðir hafa verið innviðir
gamals hUss í vesturbænum, en
einmitt i þvi hUsi fer mikill hluti
myndarinnar fram. Það hvildi
mikil ró yfir öllu, þar sem einung-
is var verið að filma með einum
leikara þann daginn. Það var að-
alleikkonan, Lilja Þórisdóttir, en
gerist fyrir framan vélina, rúllar
einnig inn á litiö myndsegulband,
sem tengt er kvikmyndavélinni,
og þannig geta leikstjóri og kvik-
myndatökumaður skoðað atriðið
strax eftir að töku er lokið og
sparar þetta bæði fé og fyrirhöfn.
Auk Egils og Björns, starfa við
Frönsk kvikmyndahátíð
í Fjalakettinum
Frönsk kvikmyndahátið hófst f
Fjalakcttinum i gær, fimmtudag,
og stendur hún til 11. júli. A hátið-
inni verða sýndar fimm myndir,
og eru þær aliar nýlegar, utan ein
klassisk mynd frá árinu 1934.
Lestin er leikstýrð af Pierre
Granier-Deferre og er leikkonan
Romy Schneider i aðalhlutverk-
inu, ásamt Jean-Louis Trintign-
an. Myndin gerist á striðsárun-
um, þegar Þjóðverjar hafa her-
numiö Frakkland, og fjallar hún
um hjón sem flýja frá Norður-
Frakklandi til suðurs, og ferðast i
lest með öðru flóttafólki.
Le Crabe-tambour er gerð af
leikstjóranum Pierre Schoendo-
erffer og segir frá þvi er skip-
stjörinn ogskipslæknirinn á eftir-
litsskipi franska flotans á leið til
Nýfundnalands rifja upp sögu
þjóðsagnapersónunnar, sem
gengur undir nafninu Crabe-tam-
bour (krabbinn) en hann þekktu
þeir hér áður fyrr. Krabbinn var
foringi i Indókinastriðinu og sjálf-
boöaliöi i Alsir.
Unglingurinn er önnur kvik-
myndin, sem hin þekkta leikkona
Jeanne Moreau stjórnar. Hún
gerist sumarið 1939 og segir frá
ungri stúlku sem uppgötvar að
húner að breytastúr barni i unga
stúlku.
Sfðasti milljónamæringurinner
eftir gömlu kempuna René Clair.
Þetta er gamanmynd, sem gerist
iCasinario.sem er fornt smáriki i
Evrópu. Rikiskassinn er galtóm-
ur og leitað er til burtfluttra að
gefa ölmusu. Og er gjaforði prins-
essunnar heitið sem launum. En
ekki fer allt eins og til stóð.
Löggustriðin (La guerre des
poiicesleftir Robin Davis greinir
frá átökum milli yfirmanna
tveggja hópa Parisarlögreglunn-
ar, eins og nafnið bendir til. Þetta
erfyrstog fremst spennumynd og
i lagi sem slik.
Nýjar kvikmyndir:
Arftaki Týndu arkarinnar
Siðastliðinn föstudag var
frumsýnd i Bandaríkjunum ný
kvikmynd: Blade Runner,
byggð á sögu eftir Philip K.
Dick: Do Androids Dream of
Eletric Sheep? (Dreymir gervi-
menn um rafmagns-kindur?)
Þeir sem vitið hafa, telja að
þessi mynd muni fávinningirni
aðsókn þetta árið. Hvers vegna?
Jú, leikstjóri er Ridley Scott
(Alien), áhrifsmyndun (special
effects) Dougias Trumbull (2001
og CE3K, þ.e. Close Encounters
of the Third Kind), tónlist eftir
Vangclis (COSMOS og Chariots
of Fire.sem i rauninni er sama
tónlistin i mismunandi út-
setningu og Coke, búið að
Eina fæöan er fiskur, öld
skyndibitastaðanna. Himinninn
er gulur af mengun, og sýru-
regnið látlaust. Bilum og bygg-
ingum er viðhaldið með öllu til-
tæku, en góðborgarinn býr
ekki lægra en á fertugustu hæð
— tiskuibúðirnar ná upp á 400.
hæð. Ef þú ert lögga eða stjórn-
málamaður færðu að aka um á
Spinner, fljúgandi bil sem hefur
sig beint upp og flýgur um gjár
stórborgarinnar og iðnaðar-
mengað landsvæðið i kring.
„Þetta er íramtiðarrómantik”,
segir framleiðandinn Syd Mead
(Sentinel, sjónvarpsþættir sem
sýndir voru hér)„sem fullnægir
vissum þörfum sem okkur
eftir Jón Axel Egilsson
„stela” upphafinu) og stjarnan
er Harrison Ford (Han Solo i
Star Wars, Raiders of the iost
Arki.Er til betri formúla til að
græða peninga?
Ford leikur fyrrverandi leyni-
löggu, Rick Deckard, sem fær
það hlutverk að leita uppi og
drepa gervimenn. Þessir efna-
fræðilega samsettu gervimenn
eru notaðir til að gegna herþjón-
ustu i geimnum og nema nýja
hnetti, — en af og til komast
nokkrir aftur til jarðarinnar.
Þeir eru tilfinninga- og sam-
viskulausir og án sektarkennd-
ar. Þeir gera hvað sem er til að
vera frjálsir og þess vegna er
sett á laggirnar „útrýmingar-
sveitin” Blade Runners. Þeir
eru þeir einu sem þekkja gervi-
mennina frá raunverulegu fólki.
Myndin er i visindaskáldsögu-
stil og gerist i framtiðinni eftir
40 ár i stórborg i Bandarikjun-
um. öll götuskilti eru á nokkr-
um tungumálum, stöðumælar
gefa raflost, sé fiktað við þá.
Flestar dýrategundir eru út-
dauðar, en hægt er að kaupa
gervihúsdýr, ef þú átt fyrir þvi.
dreymir um i dag. Hugsið ykkur
að geta farið beint upp, þegar
maður situr fastur i umferða-
hnút. Það gefur einnig mjög
mikla möguleika i bilaeltinga-
leik.
En myndin er ekki yfirfull af
tæknibrellum þar sem leikarinn
er eingöngu haföur með til að
meta stærðarhlutföllin. Við höf-
um skapaö umhverfi sem er
raunverulegt og brellurnar eru
aðeins notaðar þegar þeirra er
þörf og falla inn i rammann.”
Ridley Scott vildi lika fá
„þekkjanlegt umhverfi” i stil
gömlu leynilögreglumyndanna.
„Þó myndin gerist eftir f jörutiu
ár, er umhverfið fjörutiu ára
gamaltidag.”
Hugmyndin að borginni er
byggð á þeirri staðreynd að I
framtiðinni verði of dýrt að rifa
gömul hús til að byggja ný. Að-
drættir og birgðasalar eru eng-
ir. Lifið er erfitt, vélvæðing, bil-
ar og byggingar gera borgina að
gildru.
„Hugsið ykkur New York eða
Chicago i dag. Hversu erfitt er
að haida við húsunum þar. Hvað
ætli það mundi kosta að rifa
Empire State bygginguna? 1
framtiðinni verða menn að bæta
við það sem fyrir er, en ekki
byggja nýtt,” segir Ridley
Scott.
„Göturnar verða eins og for-
arræsi. Að vera fastur á götunni
verður erfitt lif. Göturnar þjóna
eingöngu þeim tilgangi að vera
aðgangur að yfirbyggingunni.
Þeir sem ekki hafa efni á að
flytja upp verða tilneyddir að
búa i afgangs borgarsamfé-
lagi”, segir Mead.
Ridley Scott segir að þeir séu
ekki að spá um framtlðina.
Þetta er fyrst og fremst þriller
sem gerist i framtiðinni. Þetta
er ekki viðvörun um endalokin.
Og Syd Mead bendir á eftirfar-
andi: Ég held aö lifið eftir fjöru-
tiu ár veröi frábært. Yfir 90
prósent visindamanna sem uppi
hafa verið, eru á lifi I dag.
Tækniþekking þeirra er fær um
aö afla upplýsinga og greina
valkosti hraðar en nokkru sinni
fyrr. Ef við leyfum tækninni aö
gera það sem hún á að gera,
munum við snúa aftur til mjög
mannlegs lifs, sem verður það
gott að þú getur hugsað um ann-
að en að þreyja Þorrann og Gó-
una.”
Deckard i eitingaleik á þaki
nokkur hundruö hæða húss.
1 Alien flutti Scott hrollvekj-
una út i geiminn og { Blade
Runner flytur hann Ieynilög-
reglusöguna fram i timann i vis-
indasögustil
„Þær myndir sem mér finnast
hvað athyglisverðastar i dag
eru þær sem byggja á teikni-
myndasögunni. Góðar teikni-
myndasögur hafa oft á tiðum
verið fyrstar til að benda á
framkominn sannleika og byggt
á honum. Það er sú aðferð sem
ég nota i myndum minum:
breiðir pensildrættir ásamt
hraða, djörfung og spennu og
mjög litrikar persónur”, segir
Ridley Scott leikstjóri aö lokum.
(þýtt JAE)
Deckard (Harrison Ford) svipast um eftir bófa af þaki framtiðar-
leiguh ils Syd Meads.
Eftir hlátur kemur grátur
Bióhöllin: Amerískur varúlfur i
I.ondon (An American Were-
wolf in London). Bandarisk. Ar-
gerð: 1981. Leikstjóri og liand-
rit: Jolin Landis. Aðalhlutverk:
David Naughton.
1 ár var óskarsverðlaunum
úthlutað i íyrsta skipti fyrir
„Best Makeup” og hlaut Rick
Baker þau fyrir að breyta David
Naughton i varúlf á fjórum fót-
um. Vincent Price, arftaki Boris
Karloff i hryllingsmyndum, og
Kim Hunter afhentu þau. Baker
segist hafa horlt stjörfum aug-
um á hryllingsmyndir siðan
hann var tiu ára og alltal' þráð
að geta útbúið „hina fullkomnu
breytingu” og hljóta Óskarinn
fyrir, þar til hann uppgötvaði að
Óskar var ekki veittur fyrir
förðun.
Rick Baker er vel að verö-
laununum kominn. Umskiptin
eru þau bestu sem sést hala i
kvikmynd til þessa. Ekki má
rugla saman förðun og öörum
Læknibrellum. Förðunin veröur
ávallt hluti af leikaranum og
leikhans i gervinu. Þvi er mikiö
komiö undir aö leikarinn geti
talað og notað likamann án þess
að förðunin hái honum. Þetta
hefur einmitt tekist lrábærlega i
þessari mynd.
John Landis á aðbaki nokkrar
myndir, Kentucky Fried Movie,
Delta Klikan og Blues Brothers,
sem voru hver annarri lélegri,
en hér snýr hann við blaðinu og
kemur fram með sambland af
hlátri og gráti sem gerir það, að
maður biður spenntur eftir þvi
hvort maður muni kasla upp
eða kafna úr hlátri i næsta atr-
iði.
Myndin segir frá tveim ung-
um amerikumönnum sem eru
að skoða sig um i heiminum.
Þeir ætla aö byrja á skosku
heiöunum og enda i Róm en
komast aldrei svo langt. Dular-
fullir alburöir gerast og David
verður fyrir biti og er þar með
dæmdur til aö breytast i varúlí
við næsta fullt tungl. Hann tekur
fréttunum eins og ungur maður
mundi gera i dag, lilur i spegil
og urrar. Þannig heldur sagan
áfram og þrátt fyrir allan hryll-
inginn er léttleiki kímninnar
ávallt til staðar. Ég hef aldrei
áður hlegið að liki.
— JAE