Helgarpósturinn - 02.07.1982, Síða 17

, 17.
HgI d ———
-pn^ti irinn Föstudagur 2. júlí 1982_
cr ckken
einhvern stall fyrir knattspyrnuna, þvi
menn eru i henni eingöngu fyrir sjálfa sig.
Bæjarfélagið nýtur kannski góðs af þvi, en
það er ekki það sem fyrst og fremst vakir
fyrir knattspyrnumanninum. Hinsvegar
varþaðmikil umbun, að t.d.koma hérofan
af Akranesi og sigra Reykvikinga i
Reykjavik. Að sýna dugnað fæðingarbæjar-
ins.
Annars er þaðsvolitið merkilegt að Akur-
nesingar hafa verið i fremstu röð i fótbolta i
30 ár, en einnig i sundi. Það er svolitið skrit-
ið þvi hér er ein minnsta sundlaug á land-
inu, 12metralöng. Aðstaða til sundiðkunar
hefur verið afar slæm. Það hlýtur þvi að
liggja i einhverju öðru en aðstöðunni að hér
er svo gott sundfólk. Það hlýtur að liggja i
heimatilbúnum áhuga, og á honum er hægt
að fara ansi langt ef viljinn er fyrir hendi.
Éger ekki að segja að góð aðstaða hafi ekki
neitt að segja en ég vil benda á að það er
ekki allt fengið með henni”.
Bæiarluiiirúí Kraia
—Hvernig bær er Akranes?
„Mérfinnst mjög gott að búa hérna, enda
varla rökrétt fyrir mig að segja annað, sem
búið hef hér alla mina tið og sat þar að auki
i bæjarstjórn um árabil. Akranes hefur
stækkað talsvert mikið, enda er fjölgun
ibúa hér meiri en að jaínaði i öðrum kaup-
stöðum landsins og hefur verið árum sam-
an. Astæðan er kannski sú að hér hefur ver-
ið góð atvinna, og svo það sem ibúum höf-
urborgarsvæðisins finnst svo heillandi: Hér
sækir fólk um lóðlangi það til að byggja sér
hús, getur byrjað á íramkvæmdum strax
eftir viku fyrir vægt gatnagerðargjaid.
Þetta hlýtur aðhafa eitthvað að segja.
Svo vil ég endilega leiðrétta hér rikjandi
misskilning;Akranes er ekkert vindrassgat.
Það er alrangt. Hér er mikil veðursæld og
snjólétt á veturna. Þetta tala margir um
sem flytjast hingað frá Reykjavik.
— Þú talar eins og bæjarfulltrúa sæmir.
En þú dattst út, ekki satt, i siðustu kosning-
um?
„Jú. Ég fór inn árið 1974, og var þá búinn
að vera varabæjarfulltrúi um skeið. Ég sat
i bæjarstjórnitvö kjörtimabil, en féll svo út
núna. Og það er ekki dónalegt að faila fyrir
konu, eins og ég. Það kemur alltaf maður í
manns stað, i svona störfum, og ég er ekk-
ert að gráta það að vera hættur.
Kraiahesiur
— Hvernig lilur jal'naðarstefnan út i
framkvæmd i bæjaríélagi eins og hérna?
Er mikill munur á henni og t.d. framsókn-
armennskunni?
„Eftir að kosningum lýkur eru náttúri-
lega mörg stórmál á ferðinni hverju sinni,
oftast byggingar eins og sjúkrahús, skólar,
eða dvalarheimili fyrir aldraða. Þegar búið
er að setja saman bæjarstjórnina er ekki
hægt að segja að maður ríði neinum krata-
hesti við að taka ákvarðanir i þessum mál-
um. Þetta er einfaldlega gert i samráði við
aðra menn.
Ég var einu sinni spuröur fyrir kosning-
ar: Hverter aðal stefnumál krataikosning-
unum? Ogégsvaraði: Velferð bæjarins Og
það er alveg satt. En kratar eins og aörir
leggja mismunandi þunga áherslu á málin.
Þaö fer hinsvegar meira ei'tir mönnum en
ílokkadráttum. Ég lagði t.d. talsvert mikiö
kapp á það að byggingu iþróttahússins yrði
lokið. Annars er þetta alltsaman bara
spurning um að klára eitt áður en maður
fer i annað .
Það eina sem skemmir bæjarmálapóli-
tikina er að það eru i henni nokkrir manna-
veiðarar. Það eru menn sem stunda það af
kappi að reyna að koma höggi á andstæð-
inginn, og særa hann á allan hátt, en reyna
ekki að tala málefnalega um hlutina. Þessir
menn eru náttúrlega allsstaðar, og við
höfum ekki farið varhluta af þeim hér. En
nú er ég sloppinn, og tel mig bara hafa
þroskast á þessu. Og maður sem hefur tap-
að jafnoft i knattspyrnunniog ég, lætur það
ekkiá sig fá þó hann tapi i pólitikinnilika."
Egóisli á veilinum
— Gastu eitthvað nýtt þér reynsluna af
knattspyrnuvellinum i stjórnmálunum?
„Já, eíiaust. En þó er þetta að sjálfsögðu
ólikt. Knattspyrnan er mjög einfaldur leik-
ur. Það eru bara mennirnir sem torvelda
hina annars beinu leið að markinu. Pólitik-
inerekkisvonaeinföld: Þareru menn meir
að segja ekki alltaf sammála um það hvert
markið sé.
Svo er þetta miklu margbreytilegra.
Þannig er ég tildæmis alveg viss um að um
80% þjóðarinnar eru jafnaðarmenn, sem i
raun vilja það sama og vilja fara mjög
svipaðar leiðir að markinu. En þetta fólk
hefur skipað sér i ýmsa hópa og flokka og
það gerir þetta alltsaman ruglingslegt, svo
ekki sé meira sagt”,
— Hvernig stendur á þvi að þú, stjörnu-
spilarinn, varðst ekki maður einkafram-
taksins?
„Það linnst kannski mörgum ótrúlegt
sem sáu mig leika að ég skuli vera jafnað-
armaður. Ég var alltaf taiinn egóisti á vell-
inum og sterkur einstaklingur. En sann-
ieikurinn er sá að ég kem úr mjög stórri
fjölskyldu - við vorum 9 systkinin. Ég
byrjaði að vinna 1943, 13 ára gamall, en það
voru eiginlega fyrstu árin hér sem
einhverja vinnu var að hafa. Þá var ekki
spurt hvaða skóla viltu fara i? heldur er
einhverja vinnu að hafa? Ég hef alltaf unn-
ið mjög mikið, enda er afraksturinn eftir
þvi. En vinnudagurinn hefur lika verið
langur. Ég hef aldrei misst sjónar á þvi að
allt i kringum okkur er fólk sem ámjög
erfitt, þó það sé duglegt. Ég vinn iðuiega
fyrir ýmsa aðila, án þess að senda þeim
reikning. Þetta eru kunningjar og vinir for-
eldra minna, og minir vinir reyndar lika,
sem ekki hefur vegnað eins vel og mér. Min
lifsfylling byggist á þvi m.a. að aðstoða
aðra. Ég hef bara ekki gert nóg af þvi fram
að þessu.
Ég er jaínaðarmaður i eðli minu. Jafnað-
armennskan er ekkert sem ég hef lært á
gamalsaldri. Ég hef oft verið með marga
menn i vinnu og alltaf hef ég borgað gott
kaup — betra en gengur og gerist.. Ég legg
mikla áherslu á það, enda hefur það gefið
góða raun”.
Fljóiari.....
— Eá kratar á Akranesi, eða stjórnmála-
menn almennt úti á landi „linuna” senda að
sunnan?
„Nei, við erum i þessum málum alveg
sjálfstæðir einslaklingar. Ég minnist þess
aldrei að hingaö hali komiö beiöni um það
að taka einhverja ákveðna afstöðu i ein-
hverju máli. Þetta er bara eins og ílokkur
hérástaðnum.
Það er hinsvegar ljóst að eitthvað hefur
farið úrskeiðis hjá okkur. Framsóknar-
menn höfðu konur i öðru og þriðja sætinu,
sem er dæmigert fyrir þá hreyfingu sem er
að eiga sér stað i þjóðfélaginu og þrjár
konur eru nú komnar i bæjarstjórn. Ég
má til með aö taka fram að úr þvi svona
fór, þá held ég að varla hafi getað tekist
betur til með valið á konum i þessi störf”.
— Er ekki útgerðin á hausnum hér hjá
ykkur eins og annarsstaöar?
„Nei, ekki segi ég það nú. Við heyrum i
fréttum jalnan mikinn barlóm um að tog-
araútgerðin gangi svo ilia og að allt sé i
upplausn. Þessar fréttir koma ekki frá
Akranesi, þó þær komi frá Vestmannaeyj-
um, Keflavik og l'leiri stöðum. Hér hefur
stelnan veriðsú aö gera út i kyrrþey, enda
helurekki gengiösvo illa. Það hafa auðvit-
að komiö upp vandamál, aðallega vegna
þess að héðan foru tvö skip. Það er að kom-
ast I lag aítur, og nýtingin á frystihúsinu er
afturaðbatna.
— Þúert málarameistarier það ekki?
„Jú, ég lærði að mála i Reykjavik hjá Ei-
riki K. Jónssyni i l'jögur ár, en fór svo aftur
og lærði veggfóðrun og dúklagningar, og
svohef ég bilamálunarréttindi lika. Ég hef
þvi þrenn meistararéttindi en vinn i máln-
ingu og dúklögnum. Lengi rak ég i félagi við
annan bilaverkstæði, en keypti það af hon-
um og leigi það nú út.”
— Málarðu ekki myndir þá lika?
„Þessa gerði ég i há.deginu einu sinni”,
segir Rikharður og bendir uppá vegg i stof-
unni. ,,Ég hef svolitið gutlað við smámynd-
ir, en i rauninni alltaf haft svo mikið að
gera aö ég hef ekki sinnt neinu i fristundum
nema félagsmálum. Sólarhringurinn er of
stutturfyrir mig”.
Rikharður á fimm börn, fjórarstúlkurog
einn strák. Hann var spurður hvort þau
værumikið i iþróttum.
„Stelpurnar voru i sundi á sinum tima en
hættu þvi. Og strákurinn stundar fótboltann
vel. En hvort hann verður góður fótbolta-
maður, eða söngvari eða hvað sem er skipt-
ir ekki öllu máli. Það skiptir meira máli að
þau v erði gott fólk. Það er heilladrýgst þeg-
ar til lengdar lætur”, segir Rikharður.
„En hann er fljótari en ég var nokkurn-
tima..” getur hann svo ekki stillt sig um að
bæta við.