Helgarpósturinn - 20.08.1982, Blaðsíða 5

Jpgsturínn Föstudagur 20. ágúst 1982
5
að selja vörur sinar en Hrafn. „Hann er
ninn fullkomni áróðursmeistari, jafnvel
menn eins og Göbbels og Olafur Stephensen
fölna við hliö hans”, segir Ingólfur. ög-
mundur Jónasson fréttamaður tekur i
samastreng: „Hrafn á sennilega heimsmet
i áróðursmennsku”, segir Ogmundur.
„Hann getur talið menn á að gera hreint
ótrúlega hluti, sannfæringarkrafturinn er
með ólikindum, enda virkjar maðurinn
ekki eingöngu talfærin, heldur hverja ein-
ustu frumu i likamanum. Ég held að þetta
hljóti að koma að vissum notum við leik-
stjórn. t hans starfi er þó ekki nóg að kunna
skil á leikstjórn og kvikmyndagerð, heldur
þarf einnig aö koma framleiðslunni á fram-
færi. Og hér kemur þú ekki að tómum kof-
anum hjá Hrafni Gunnlaugssyni, enda
hittir þú hér fyrir áróðursmeistarann með
imyndunaraflið. bað er engin tilviljun að
nú sé svo komið, að enginn er maður með
mönnum hafi hann ekki séð nýjustu mynd
Hrafns. Ég hef haft svolitið gaman af þvi að
fylgjast með hvernig kynningarherferðin
hefur verið leikin i fjölmiðlum, eins og sin-
fónia með vaxandi þunga síðustu mánuði.
Hér er að finna margvisleg málaferlastef
vegna náttúruspjalla og annara spjalla, að
ógleymdum plötukynningum og alls kyns
uppákomum”.
Það er enda ekki litið lagt undir við gerð
þessarar kvikmyndar — og allt útlit er
fyrir, aö islenskir kvikmyndahúsagestir
séu hættir að sækja hvaða islenska kvik-
myndasýningu sem er, nú velja þeir og
hafna eins og um ameriska glæsimynd væri
að ræða.
Hrafn hefur sagt frá þvi i blaðaviðtali, að
meðan á gerð myndarinnar stóð hafi hann
stundum vaknað upp um miðjar nætur og
spurt sjálfan sig i angist hvað hann væri
eiginlega að gera, hvort hann væri nú búinn
Ötuud fellir einatt dóm...
Þegar leitað var upplýsinga og athuga-
semda um Hrafn Gunnlaugsson í þessa
Nærmynd var meðal annars komið viö hjá
séra Emil Björnssyni, fréttastjóra sjón-
varpsins. Hann var ekki lengi að svara —
og gerði það i bundnu máli:
„Um hann hafa ýmsir sagt
að’ann þræði brauti hálar
og liver með sinum hætti lagt
hann á sinar metaskálar.
öfund feliir einatt dóm
yfir þcim sem mörkin skora,
oft er hneykslun hræsni tóm
hugleysingja sem ei þora.
Þetta skáld er þannveg gert
það er prútt en bitur frá sér,
löngum hýrt og lyft og sperrt,
lætur fáa eiga hjá sér.
Þvi er best að biða við
hera frekar lof á drenginn.
Gamlir karlar kjósa frið.
Krummi cr auk þess betri en enginn.”
telja sjálfan mig þar á meðal er hann
traustur og dyggur sem óhagganlegt fjall”,
segir Ingólfur Margeirsson.
Vinabönd hafa haldist
Og það er einitt það, hversu upptekinn
Hrafn er „af sjálfum sér og listsköpun
sinni”, sem helst hefur orðið til að koma á
hann orði hins tillitslausa egóista, sem sé
gersamlega skeytingarlaus um allt og alla I
kringum sig. Þeir, sem best þekkja hann,
segja þó af honum aðra sögu — hann sé við-
kvæmur og bliöur á bak við skrápinn. „Ég
hef orðið var við að mörgum er illa við
hann”, segir Þráinn Bertelsson. „En það
eru lika helst þeir, sem þekkja hann alls
ekkert. Það er rótgróið hér að fólki er illa
við þá, sem trana sér fram — og vissulega
hefur Hrafn verið ófeiminn við það”.
Flosi Ólafsson er ekki með neinar vanga-
veltur um egóið: „Hrafn er einhver mesti
egóflippari sem ég þekki og það er merki-
leg, skemmtileg en flókin íþrótt þegar
maður er aö vinna með honum, að láta
hann ekki komast að því, að maður er
sjálfur á ennþá meira egóflippi en hann”.
Sjálfur segist Hrafn vona að hann hafi
ógnarstórt egó. „Ef maður getur elskað
sjálfan sig, þá hlýtur maður að geta elskað
aðra jafnframt og gefiö þeim jafn mikið”,
segir hann.
— En elskaröu þá bara sjálfan þig?
„Þetta er kannski sagt um mig, vegna
þess að mér hættir til að gera gifurlegar
kröfur til annarra, eins og ég geri til sjálfs
min. Það gæti komið svona út i augum ann-
ara. Sá, sem skapar, eins og ég geri til
dæm.is i Okkar á milli, hann elskar náttúr-
lega sjálft sköpunarverkið meira en allt
annað, rétt eins og móðir elskar barniö,
sem hún var að fæða. Egóið snýst þvi i
þessu tilfelli um það, sem ég er að
skapa — það má segja að ég hafi ofurást á
hverju þvi verkefni, sem ég fæst við hverju
sinni”.
Hann lætur heldur ekki illt umtal á sig fá,
segir enda að sá, sem á annað borð leggi
verk sin i dóm annarra hann eigi von á
þvi — umtal séhluti af þeirri tilveru. „Auð-
vitað veit ég að það er talað illa um mig”,
segir hann. „bað gæti stafað af þvi, aö ég
tek ástfóstri við það fólk, sem mér sýnist
vilja skilja það sem ég er að reyna að koma
á framfæri og sem skilar vel sinum stykkj-
um. Fyrir slikt fólk gæti ég vaðið eld og
brennistein, ef þvi er að skipta. En ef fólk
bregst þá reyni ég einfaldlega að gleyma
þvi sem allra fyrst. Sumu af þvi fólki þykir
ég ef til vill hafa komið grimmilega fram
við sig og það leiöir vitaskuld af sér illt um-
tal. En mér þykir þó vænt um, að flest min
fornu vinabönd hafa haldist, aö minnsta
kosti þau, sem ég hef talið ástæðu til að
reyna að halda i”.
Deilt við leikara
Gagnrýni á Hrafn hefur verið margvis-
leg. Liklega hefur sú málefnalegasta komið
frá leikurum, sem deila hart á stefnu hans i
hlutverki leiklistarráðunauts sjónvarpsins.
„Hann talar um að hann hafi lagt sig fram
um að veita ungum leikstjórum tækifæri
þegar staðreyndin er sú, að hann situr nán-
ast einn að allri leikstjórn i sjónvarpi”,
að steypa sjálfum sér og tjölskyldunni i
botniaust fen. Þeirri spurningu verður ekki
svarað alveg á næstunni en enginn getur láö
Hrafni þótt hann spyrji sig áfram. bað
gerir altént ekki Ingólfur Margeirsson, sem
segir að „við sem þekkjum hann, vitum að
á bak við hamhleypuna, áróðursmanninn
og töffarann Hrafn leynist óöruggur við-
kvæmur strákur, sem alltaf er á báðum átt-
um um hvort hann sé að gera rétt eða
ekki”.
Gott hjartalag
Og Flosi ólafsson er lika þeirrar
skoðunar, aö undir yfirboröinu sé annar
maður en sá, sem flestir imynda sér. „Ég
held að Hrafn fari of dult með gott hjarta-
lag sem ég hef rika ástæðu til að ætla að búi
með honum”, segir Flosi. „Liklega er hann
það sem kallað er á vondu máli „lóner”
(einn i heiminum) og slikir menn eiga það
stundum til aö hafa á sér yfirbragð, sem
ekki er fyllilega i samræmi við þaö, sem
undir býr”.
Hvernig skyldi Hrafn Gunnlaugsson
sjálfur lýsa sér? Hann hugsar sig um örlitla
stund og segir svo: „Ég horfi stundum i
spegil á morgnana og segi við manninn i
speglinum: Þú likist mér”.
En ef hann fengi að skrifa eigin eftir-
mæli? Hver yrðu þau? „Það er náttúrlega
út i hött að ætla sjálfum sér að skrifa eigin
eftirmæli”, segir hann eftir litlu lengri um-
hugsun. „En ef ég gæti ávarpaö þennan
mann, sem ég sé i speglinum og likist mér,
þá myndi ég segja: Hvers vegna i fjand-
anum er þér alltaf svona mikiö niðri
fyrir?”
segir Gisli Alfreðsson, formaður Félags is-
lenskra leikara.
Þráinn Bertelsson segir að þessi ummæli
Hrafns hafi verið þau, sem hafi komist næst
þvi að hneyksla sig. „Fyrst þegar ég heyrði
þetta, að hann kostaði kapps við að koma
okkur hinum ungu leikstjórunum á fram-
færi, fauk illilega i mig. Svo hló ég bara”,
segir hann.
En það er fleira, sem leikurum hefur
mislikað við leiklistarráðunaut sjónvarps-
ins. „Leikurum fellur náttúrlega ekki að
hann sneiði hjá atvinnuleikurum ef hann á
þess kost”, segir Gisli Alfreðsson enn-
fremur. „bað virðist vera stefna sjón-
varpsins — og Hrafn er talinn forsvars-
maður þeirrar stefnu — að láta ólært fólk
fara með aðalhlutverk en fylla svo upp i
með atvinnuleikurum. Auðvitað erum við
óhress með þetta, enda þekkist þetta fyrir-
komulag hvergi i heiminum. bessi stefna er
þeim mun verri þegar tekið er tillit til þess,
að atvinnuleikarar i landinu eru um 180 og
þar af eru það aðeins um 70 manna hópur,
sem getur haft viðurværi sitt af list sinni.
Þaö er eðlilegt, að fólk með fjögurra ára
stift nám að baki taki þvi ekki með bros á
vör þegar þau fáu atvinnutækifæri, sem m
gefast, ganga til fólks af götunni”.
Frumsýnt í f jölmiölum
Allir viðmæiendur Helgarpóstsins hafa
veriö sammála um einn hlut: ótviræöa
áróöurshæfileika Hrafns Gunnlaugssonar.
Sá hæfileiki hefur ekki farið fram hjá
neinum siðustu daga og.vikur þegar fjöl-
miðlár landsins hafa keppst um að verja
tima og rúmi til kynninga>' á kvikmyndinni
Okkar á milli
„Það er óneitanlega mjög sérstakt.að nú
er frumsýnt i fjölmiðlum”, segir Egill Eð-
varðsson.
Ingólfur Margeirsson segist engan mann
vita duglegri, frumlegri og útsjónarsamari
• mynd: Jim Smart