Helgarpósturinn - 20.08.1982, Blaðsíða 7

7
irínn Föstudagur 20. ágúst 1982
Islenskur moon-isti tekur
þátt í að ?,bæta heiminnM
Kóreanski trúarleiðtoginn Sun
Myung Moon var nýlega dæmdur
í New York til átján mánaða fang-
elsisvistar. Honum var jafnframt
gert að borga 25 þúsund dala sekt
(liðlega 300 þúsund krónur) og að
borga málskostnað, sem trúlega
verður hærri en sektin. Lögfræð-
ingar séra Moons, stofnanda
Samtaka heimsfriðar og sam-
einingar, eins og kirkja hans
heitir á íslensku, hafa áfrýjað
dómnum. Hann er frjáls á meðan
gegn 200 þúsund dala tryggingu.
„Verði þessi dómur staðfestur
fyrir hæstarétti Bandaríkjanna,
teldi ég það vera mikinn hnekki
fyrir hæstarétt," segir Bergljót
Óladóttir sérkennari, sem er fé-
lagi í söfnuðinum í Noregi ásamt
manni sínum Gústaf Edilonssyni
rakara. Það hvarflar ekki að
henni, að séra Moon geti verið
sekur um það, sem hann var
dæmdur fyrir. í maí sl. var hann
fundinn sekur um að hafa látið
undir höfuð leggjast að telja fram
112 þúsund dala tekjur af 1.6
milljón dala bankainnistæðu og
tekjur af 50 þúsund dala virði í
hlutabréfum. Verjendur séra
Moons halda því fram, að banka-
reikningurinn og hlutabréfin hafi
verið á nafni hans en raunveru-
lega eign kirkjunnar og fjármun-
irnir notaðir til reksturs hennar.
„Þegar þessir reikningar og
fjármunir komu til 1965 hafði
TÝNDISAUÐURINN
SNÝR AFTUR
VVilliam nokkur Farley frá
Wenatchee i Washington-fylki i
Bandarikjunum varði siðustu
aurum sinum i farmiða heim til
að játa að liafa dregið sér 7000
dali frá banka þar i bæ — fyrir
fjiirutiu og einu ári. Ferðin
borgaði sig fyrir hann, að sögn
yfirvalda i plássinu, þvi Farley
verður ekki sendur i tugthúsið.
Hann er nú 59 ára.
Það var árið 1941, þegar Farley
var 18 ára og bjó i nágrenni bæj-
arins, sem hann hvarf skyndi-
lega. Hann skildi eftir konuna,
ungt barn þeirra og aðra ætt-
ingja. Siðan heyrði enginn frá
honum fyrr en nýlega þegar hann
gaf sig fram við pólitiiö og sagðist
vilja sitja af sér refsingu sina
fyrir fjárdráttinn forðum. Þá var
hann starfsmaður bankans og dró
að sér upphæðina yfir langan
tima. Nú er konan látin og sonur-
inn kominn á fimmtugsaldur.
Farley er sjálfur orðinn mjög las-
burða og getur ekki lengur unnið
fyrir sér — eins og hann gerði þó I
fjóra áratugi i öðru fylki og
undir öðru nafni.
A meðan ákveðið var hvort
hann skyldi sóttur til saka fyrir
fjárdráttinn heimsótti Farley
gamli bróður sinn og son. Ekki fer
sögum af þeim endurfundum.
kirkjan ekki verið formlega
stofnuð í Bandaríkjunum. Þess
vegna var þetta á nafni séra Mo-
ons sem forystumanns samtak-
anna,“ segir Bergljót Óladóttir.
Hún segir að sér detti ekki í hug
að séra Moon hagnist sjálfur fjár-
hagslega á starfi kirkjunnar,
„ekki frekar en það hvarflar að
mér að kaþólski biskupinn hér
græði á starfi sínu eða þá páfinn.“
Bergljót Óladóttir var kennari
á íslandi fyrir ellefu árum. Þá hélt
hún ásamt manni sínum til Nor-
egs í framhaldsnám og fimm
árum síðar kynntust þau söfnuði
„moonista" í Noregi. Nú starfar
Bergljót við kennslu einhverfra
barna og Gústaf rekur rakara-
stofu í Oslo.
„Það er auðvitað mesta firra,
að við séum svipt öllu fjárforræði
og látin afsala öllum eignum okk-
ar í hendur hreyfingarinnar,“
segir Bergljót. „Við áttum íbúð
hér heima áður en við fórum utan
og erum nákvæmlega jafn eigna-
mikil hérlendis í dag. En mér
þykir það algjört aukaatriði hvort
við verjum til starfsins kröftum
og fjármagni — þetta er það sem
við höfum kosið."
—En borgið þið þá tíund?
„Ekki erum við í hreyfingunni
svo ströng á því. Það eru engar
fastar reglur til um það - við
látum af hendi rakna það sem við
getum hverju sinni. Aðalatriðið
er starfið, sem er að rniklu leyti
mannúðarstarf. Við vinnum til
dæmis nreð gömlu fólki á elli-
heimilum, með ungu fólki, sem
lent hefur í erfiðleikum, bjóðum
Bergljót Óladóttir: Hvarflar ekki
að mér að séra Moon hagnist
persónulega á starfinu.
(Mynd: ÓV)
fólki praktíska hjálp af ýmsu tagi
og svo framvegis. Það má segja
að starfið sé að miklu leyti á svo-
kölluðu grasrótarplani - allt starf
samtakanna miðar að því að bæta
heiminn. Við viljum taka þátt í
því.“
Bergljót segist lengi hafa haft
áhuga á trúarbrögðum og sögu.
Hún hafi á sínum tíma verið í leit
að hugsjónum, eins og fleira ungt
fólk, og kynnt sér ýmsar hreyf-
ingar. Smám saman hafi hún
komist á spor Samtaka heimsfrið-
ar og sameiningar, sem spanni
yfir vítt svið, ekki aðeins hið guð-
fræðilega heldur einnig mannlega
þætti í daglega lífinu. Samtökin
búi yfir svari við ýmsum ásækn-
um spurningum. Þau séu fyrst og
fremst kristilegur félagsskapur,
Guð og Kristur séu þungamiðjan
í starfinu.
„Við höfum möguleika á að sjá
svör við spurningum á mörgum
sviðum,“ segir Bergljót. „Ekki
aðeins trúarlegum, heldur og
þjóðfélagslegum. Heimsmálin
eru fyrst og fremst barátta milli
austurs og vesturs, þar er hin
pólitíska skipting. Samtökin eru
samt á engan hátt pólitískur fé-
■lagsskapur - við óskum þess eins
að skilja, hvað er Guðs vilji. Það
er einkum tvennt, sem liggur
fyrir, tvær hugmyndafræðilegar
stefnur, senr eru ráðandi. Önnur
er aðhylling lýðræðis, hin er
andsnúin trúarbrögðum. Við get-
um augljóslega ekki fylgt þeirri,
sem er á móti Guði.“
Hún tekur léttilega allri gagn-
rýni á séra Moon og vísar á bug
öllum getgátum um „heilaþvott".
Og um fjöldabrúðkaup (yfir 2000
hjón) í Madison Square Garden í
New York nýlega segir Bergljót:
Mjög hagkvæmt. Enn sem komið
er giftir enginn safnaðarmeðlim-
ur nema séra Moon - hann myndi
þá aldrei gera nokkuð annað.
Eftir sex ára starf í Samtökum
heimsfriðar og sameiningar er
engan bilbug á Bergljótu að
finna. Hún segist vona að hún
eigi eftir að upplifa eilífðina og
vildi þá gjarna vera í þessum fé-
lagsskap.
—ÓV.
Enginn friður
fyrir Stuðmönnum
Það var ekki laust við að Tómas
M. Tómasson bassaleikari Þursa-
flokksins og Stuðmanna væri ör-
litið þreytulegur þegar hann leit
við á ritstjórn HP i vikunni. Þá
var að ljúka tökum á kvikmynd-
inni um Stuðmenn og Grýlurnar,
„Með allt á hreinu”, og að baki
voru átakamiklar útihátiðir I
Atlavik og Vestmannaeyjum.
„Þetta hefur bara gengið
furðanlega vel”, sagði Tómas.
„Þetta hefur verið gifurleg vinna,
nánast án hvilda siðan um miðjan
júni. Það hefur náttúrlega
hjálpað mikið og létt undir með
hljómsveitinni, að i kringum
kvikmyndatökuna hefur verið
nokkuð stór hópur úrvals fólks,
liklega 20—30 manns i allt, og hjá
þvi fólki leiðist engum.
Spilaferðirnar i Atlavik og til
Eyja hafa orðið enn betri fyrir
samheldni og kátleika þessa
fólks. Það var meira að segja svo,
að þegar við vorum bara sex
saman i Félagsgarði i Kjós á dög-
unum, þá þótti okkur það heldur
tómlegt og dauflegt. Við sátum
þarna einir og yfirgefnir i heldur
óvistlegu búningsherbergi og
gátum varla hugsað okkur að
fara að spila svona óstuddir.
Heldur ámátleg liðan það
kvöldið. Þangað til allt i einu, að
það var bankað og inn þusti stór
hluti hópsins. Við gátum tekið
gleði okkar aftur og hafið leik”.
Upphaflega var ætlun Stuð-
manna að láta þar við sitja eftir
dansleikinn i Félagsgarði, leika
ekki á fleiri dansleikjum og
hvergi viðar á landinu. En nú
segjast þeir hafa verið beittir svo
stórfelldum þrýstingi viða um
land, að þeir verði að fresta
sumarleyfum liðsmanna og leika
á nokkrum stöðum. I kvöld verða
þeir i félagsheimilinu Arnesi i Ar-
nessýslu, annað kvöld á Siglufiröi
og i Sjallanum á Akureyri á
sunnudagskvöldið. A fimmtu-
dagskvöldið 26. ágúst leika Stuð-
menn undir beru lofti i porti
Austurbæjarskólans i Reykjavik,
kvöldið eftir á Vesturlandi og
loks i Stapa i Njarðvik laugar-
dagskvöldið 28. ágúst.
Auk Tómasar eru Stuðmenn
stofnendurnir Valgeir Guðjóns-
son og Jakob Magnússon, Egill
Ólafsson, Þórður Arnason og As-
geir óskarsson.
— ÓV
Stuðmenn i stuöi i Atlavik um verslunarmannahelgina. (Mynd: Edda
Sverrisdóttir)
B.B. BYGGINGAVÖRUR HF
SUÐURLANDSBRAUT 4. SÍMI 33331.
ÞAKJARN
i hvo&a lengd^^^H
setner
„Standard” lengdir eða sérlengdir, alit eftir óskum kaupandans.
Að auki þakpappi, pappasaumur, þaksaumur, kjöljárn, rennu-
bönd og rennur.