Helgarpósturinn - 22.09.1983, Blaðsíða 19

Helgarpósturinn - 22.09.1983, Blaðsíða 19
19 Klappar Fæddur: 6.9. 1943 Heimili: Klapparás 7 Heimiiishagir: Giftur, 3 börn Áhugamái: Vinnan Bifreiö: Mitsubishi Pajero '83 „Tilgangur SÁÁ er ekki að styrkja íslenskan iðnað“ — Það hefur vakið athygli, að þú, ásamt öðrum sem koma nálægt byggingu sjúkra- stöðvar SÁÁ, hefur stofnað fyrirtæki, sem hefur þann tilgang að framleiða húsgögn og innréttingar. Eru einhver tengsl á milli þessa fyrirtækis og byggingar sjúkrastöðvarinn- ar? „Nei. Þetta fyrirtæki hefur verið lengi á döfinni og það er til komið vegna þess að Vinnustofan Klöpp hf. hefur fengist mikið við að innrétta skrifstofur á síðastliðnum ár- um, og við höfum séð það sem er á markað- inum hér af skrifstofuhúsgögnum. Hjá okk- ur starfa innanhússarkitektar og einn þeirra sýndi mikinn áhuga á því að framleiða hús- gögn, því að hann starfaði við slíkt í Banda- ríkjunum þar sem hann er menntaður. Við sáum ekkert því til fyrirstöðu og þess vegna er þetta fyrirtæki stofnað. Annað er að þetta fyrirtæki heitir Markhúsgögn en ekki Mark- úsarhúsgögn, en það var ritvilla sem birtist í Lögbirtingablaðinu". — Það hefur komið fram að þú ert ekki í Arkitektafélaginu og í siðareglum félagsins segir að arkitektar megi ekki annast sölu á byggingarefni til húsnæðis eða byggingar sem þeir hanna. Hvenær og hvers vegna sagðir þú þig úr Arkitektafélaginu? „Það eru þrjú ár síðan, en það er ekki eins og sumir halda vegna ágreinings við ein- hvern samfélagsmann minn, heldur líkar mér ekki hvernig manni er gert að starfa samkvæmt reglum Arkitektafélagsins. Ég verð að vinna eftir gjaldskrá Arkitektafél- agsins, sem ég er ekki ánægður með. Það er hægt að vinna verkin á hagkvæmari hátt en gjaldskráin sýnir. Ég hef mikið gert af því að gera tilboð í verk. Ég geri tilboð um fast verð og fastan vinnutíma, en samkvæmt reglum Arkitektafélagsins er ekki ieyfilegt að víkja frá gjaldskrá þess“ — Þú sagðir þig þá úr félaginu til að vera óháður þessum siðareglum? „Já og vegna þess að þetta er ágreinings- mál á milli mín og Arkitektafélagsins. Ég hef starfað lengi í Þýskalandi og þar er þetta ekki álitin höfuðsynd eins og hér. Ég er ekki sáttur við það og þess vegna sagði ég mig úr félaginu“. — Snúum okkur að þeim deilum sem hafa orðið vegna húsgagnakaupanna fyrir sjúkrastöð SÁÁ. Eru kaup ykkar á erlend- um húsgögnum ekki móðgun við þá sem gáfu fé í söfnun ykkar? „Nei, það teljum við ekki. Við erum að verja fénu eins vel og við getum. Við erum ekki að styrkja íslenskan iðnað með þessu söfnunarfé. Við verjum því í bygginguna á eins hagkvæman hátt og við getum og telj- um okkur skylduga til þess, og þar á meðal til að kaupa húsgögn sem uppfylla þær kröfur sem við gerum til húsgagna, sem eiga að vera í stöðinni, eins ódýrt og hægt er“. — Þið talið mikið um hagkvæmni og það hefur komið fram að þið sparið ekki nema um hálfa milljón króna. Það er ekki stór upphæð í sjálfu sér, og hefði ekki verið nær að veita peningunum inn í íslenskan hús- gagnaiðnað, sem stendur kannski ekki allt of vel? „Þessi sjúkrastöð er að mestu leyti byggð fyrir gjafafé og það er bara ekki svigrúm til að hugsa svona. Við ætlum að koma húsinu upp fyrir það fé sem við höfum á milli hand- anna og það er svo takmarkað að við meg- um ekki við því að hugsa á þennan hátt“. — Inni í danska tilboðinu eru sjúkrarúm og það hefur komið fram að þau hafi m.a. átt stóran þátt í þvi að þið völduð það tilboð. Hvað eru þessi sjúkrarúm mörg og skipta þau raunverulega svo miklu máli? „Sjúkrarúmin eru átta og þau eru ekki framleidd af innlendum aðilum. En það sem skiptir megin máli er að við fengum hús- gögn, sem við vildum fá, sérstaklega fyrir fundarsal og mötuneyti. Það þurfa að vera mjög sterk og létt húsgögn sem henta þessu. Við vitum hvað er framleitt hér og við vitum hvað þau húsgögn kosta. Við tókum beyki- stóla úr samlímdum við, mjög létta og sterka. — Hvers vegna var ekki efnt til útboðs? „Stólar eins og við vildum fá eru ekki framleiddir hér og það er ekki sanngjarnt gagnvart framleiðendum að bjóða út vöru sem þeir geta ekki framleitt. Það hefðj orðið miklu dýrara því að þá hefði þurft að hanna húsgögnin sérstaklega. Við hefðum þurft að lýsa þeim sérstaklega og lýsingin hefði beinst að þeirri tegund húsgagna sem ekki er framleidd hér. Þar að auki átti að nýta féð á eins hagkvæman hátt og hægt var og kaupa það sem til var“. — Þú segir að stólar eins og þið keyptuð séu ekki framleiddir hér, en eru það bara þannig stólar sem duga? Hefði ekki verið hægt að kaupa öðruvísi stóla, sem eru fram- leiddir hér? „Nei, ekki sem við gátum fellt okkur við. Það er því miður dálítið harkalega sagt, en þeir eru ekki til að okkar mati“. — Nú hefur framkvæmdastjóri tré- smiðju í Reykjavík sagt að hans fyrirtæki hafi gert tilboð í húsgögn fyrir heilsugæslu- stöð í Svartsengi og að það hafi reynst lægra en tilboð danska fyrirtækisins, sem þið verslið við. Hvernig skýrir þú ummæli hans? „Ég veit ekki hvað danska fyrirtækið bauð og ég veit ekki hvaða húsgögn voru keypt i Svartsengi“. — Þú segir að þið hafið vitað að hér á landi voru ekki framleiddir stólar eins og þið vilduð, en kynntuð þið ykkur þá verð hjá öðrum erlendum aðilum en þessu danska fyrirtæki? „Nei. Samskonar stólar sem hafa verið fluttir hingað inn hafa nær eingöngu komið frá Norðurlöndum og þeir eru allir á mjög svipuðu verði“. — Því hefur verið haldið fram að þið haf- ið notað vcrð á innlendri húsgagnafram- leiðslu til að beita þrýstingi á danska fyrir- tækið. „Auðvitað beitum við þrýstingi, sama við hvern við semjum. Við þurfum að halda vel á því fé sem við höfum á milli handanna til að byggja húsið. Hefði innlend framleiðsla komið til greina hefðu samningarnir verið jafn harðir til þess að við næðum sem hag- stæðustum kjörum fyrir samtökin. Ég veit hvaða verð þeir bjóða, sem hefðu komið til greina, líka í magnafslætti. Við erum ekkert að ná inn þessum upplýsingum til að geta sagt: við erum með þetta frá þessum, getur þú gert betur? Þannig var ekki staðið að málunum“. — Þið hafið ekki lagt fram öll gögn í þessu máli, og Othar Örn Petersen, formað- ur húsbyggingarnefndar hefur borið því við að það væri hægt að hringsnúa þeim tölum á alla vegu. Er það eina ástæðan og er hún ekki fremur léttvæg? „Sjálfsagt er hægt að leggja þessi gögn fram þegar þetta moldviðri er um garð geng- ið. En auðvitað er hægt að segja að þessi eða hinn stóllinn sé ódýrari en sá sem við völd- um. Þá kemur til viðkvæmt hugtak sem er gæðamat og notkunargildi. Það er hægt að tína til mikið af húsgögnum sem eru ódýrari en þau sem við keyptum. Við gátum líka keypt dýrari íslensk húsgögn, en þau voru of dýr fyrir okkur. Þessar tölur eru ekkert leyndarmál og sjálfsagt að skoða þær í ró- legheitum, þegar menn vilja líta á þetta sanngirnisaugum, en ekki að það sé næstum því glæpastarfsemi sem hafi farið þarna fram“. — Þið berið ykkur ansi illa vegna þessar- ar gagnrýni og talið mikið um ósanngirni, en segið að gagnrýnin sé um margt skiljan- leg vegna þess að það örli enn á hleypidóm- um fólks gagnvart áfengisvandamálinu. En maður spyr sjálfan sig hvað slíkir hleypi- dómar komi þessu máli við? Er bara ekki verið að reyna að koma sér undan því að svara umbúðalaust? „Við lítum á alkóhólisma sem sjúkdóm, en það eru ekki allir sem viðurkenna það. Það eru hleypidómarnir sem við erum að vitna til“. — Kemur það þessari gagnrýni nokkuð við? Eru menn ekki að gagnrýna vinnu- brögð frekar en eitthvað annað? „Það er alltaf hægt að gagnrýna vinnu- brögð og sjálfsagt að gagnrýna allt sem gert er á þennan hátt, sérstaklega þegar verið er að ræða um söfnunarfé eins og hér á sér stað. Það fer mikið fyrir starfsemi SÁÁ núna, þegar við erum að safna fé til starf- semi þessarar stöðvar. Við erum að byggja rúmlega 2200 fermetra hús sem kemur til með að kosta rúmlega 30 milljónir króna á verðlagi þess dags er húsið verður afhent". — Þið segið að fjöldi fyrirtækja og stofn- ana noti nær eingöngu erlend húsgögn og að enginn segi neitt við því. Hvaða stofnanir og fyrirtæki eru þetta? „í menningarmiðstöð Reykjavíkur í Gerðubergi eru t.d. samskonar húsgögn og við erum að kaupa. Það er ekki sagt orð við því. Þetta er Reykjavíkurborg og þarna er verið að kaupa fyrir skattpeningana“. — Nú gefur almenningur ykkur þetta fé til byggingar sjúkrastöðvarinnar kannski í og með til þess að þið þurfið ekki að senda sjúklinga erlendis. Á þessi sami almenning- ur þá ekki kröfu á því að þið styrkið inn- lenda framleiðslu fyrir þetta fé? „Tilgangur samtakanna er ekki að styrkja íslenskan iðnað, en þar með erum við ekki að segja að við viljum ekki hag íslensks iðn- aðar sem mestan. Við erum ekki á móti ís- lenskum iðnaði, en staðreyndirnar og að- stæðurnar gefa okkur ekki svigrúm til gð styrkja hann. Það má ekki stilla þessu máli þannig upp, að íslenskur iðnaður annars vegar og samtökin hins vegar séu tveir and- stæðir pólar“. eftir Gudiaug Bergmundsson_______________________________________Myndir: Jim Smart 22. september 1983 Nafn: Ingimar Haukur Ingimarssou staða: Pramkvæmdastjðri virmustofunnar Enn eru SÁÁ menn í sviðsljósinu. Fjársöfnun þeirra til byggingar nýrrar sjúkrastöðvar fór fyrir brjóstið á mörgum í fyrra, og nú eru þaó kaup á húsgögnum fyrir stöðina sem valda deilum. SÁÁ menn tóku nefnilega erlend húsgögn fram yfir íslensk og innlendir húsgagnaframleiðendur eru ekki alveg sáttir við það og þau vinnubrögð sem voru viðhöfð við húsgagnamálið. Ingimar H. Ingi- marsson arkitekt sjúkrastöövarinnar og félagsmaður SÁÁ er í yfirheyrslu.

x

Helgarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.