Helgarpósturinn - 22.03.1984, Blaðsíða 19

Kvikmyndasjóður
fær meiri peninga
- frumvarp þar að lútandi liggur fyrir
stjórnarflokkunum
Kvikmyndagerðarfólk stendur á
öndinni þessa dagana.
Það er spennt, enda á að fara að
úthluta úr kvikmyndasjóði lands-
manna eftir tæpar tvær vikur. Það
eru fimm milljónir til skiptanna,
sem er hræðilega lítið þegar haft er
í huga að nærri fjörutíu aðilar
sækja nú um aðstoð frá sjóðnum.
Kvikmyndagerðarfólk hefur ný-
verið Vcikið máls á því að fjármun-
um sjóðsins sé skipt milli of
margra; betur færi á því að færri
verkefni fengju hærri summu.
Knútur Hallsson formaður kvik-
myndasjóðs segir HP hins vegar að
þetta hafi starfsmenn hans alltaf
haft í huga. „Hér þykist ég vita að
fólk vilji ríflegri upphæðir tíl gerð-
ar leikinna mynda. En það er nú
svo að við verðum einnig að taka
tillit til heimildamyndagerðar og
styrkja til handritagerðar. Þess-
vegna hefur ætíð verið erfitt að
hugsa í stórum upphæðum þegar á
hólminn er komið.“
Nú liggur fyrir ríkisstjóminni
nýtt frumvarp frá menntamálaráð-
herra til kvikmyndalaga. í þessu
frumvarpi er gert ráð fyrir að fjár-
veiting til sjóðsins hækki til muna.
„Við höfum verið að tala um það
að fimmtán milljónir til úthlutunar
séu nálægt raunveruleikanum."
Einnig þykir koma til greina að
skipta sjóðnum, annarsvegar veita
styrki til heimildamynda og hins-
vegar leikinna mynda sem fengist
úr tveimur aðskildum sjóðum.
„Eins og úthlutunum er háttað í
dag er óttalega erfitt að meta hver
réttmæt hlutföll eigi að vera milli
styrkja til heimildagerðar annars-
vegar og leikinna mynda hinsveg-
ar“, segir Knútur.
HcUin er spurður að því í lokin
hvert helsta boðorð sjóðsmanna
sé við úthlutun þessa dagana.
„Það er náttúrlega margt sem
við þurfum að gæta að í þessu efni.
Ég nefni tii dæmis hvort framlagt
efni megi teljast álitlegt eða spenn-
andi í ljósi tíðarandans, hvort við
megi búast að þeir aðilar sem
standa að umsókninni getí eitt-
hvað í greininni og séu þá búnir að
sanna það með fyrri verkum. Þó
má ekki gleyma nýliðunum, þeir
verða að fá sinn sjens og þá horft á
menntun þeirra. Það er sem sagt
ekkert hlaupið að því að skipta
þessum fimm milljónum sem við
sjóðsmenn höfum aðgang að.“
, ,Reglustikumyndir“
- sagði Jónas frá Hriflu um verkin á afmœlissýningu Valtýs
Péturssonar í Listmunahúsinu
Valtýr Pétursson er þessa dag-
ana að hengja upp nokkur lista-
verk sín í Listmunahúsinu og ætlar
að opna sýningu þar á laugardag.
,JVei, ég hef ekki lengur tölu á
þeim sýningum sem ég hef haldið,"
segir hann við HP af þessu tilefni.
„En ég er að setja upp núna afmæi-
issýningu."
Hvað segirðu, áttu afmæli?
„Já, í næstu viku er 65 ára ai-
mælið rnitt."
Hvað sýnirðu mörg verk á þess-
ari sýningu?
„Ég sýni 66 verk unnin með
gouache-litum. Verkin á sýning-
unni eru flest 32 ára gömul, frá sýn-
ingu sem ég hélt í Asmundarsal í
nóvember 1952 en á þeirri sýningu
seldi ég lítið þannig að nú held ég
sýningu sem að megin uppistöðu
er sýningin 1952 auk nokkurra
annarra mynda frá árunum 1951 til
1957.“
Hvemig lýsir þú verkunum á
sýningunni?
„Þetta em allt afstraktmyndir
sem Jónas frá Hriflu kallaði reglu-
stikumyndir á meðan önnur af-
straktmálverk í hans munni vom
klessumálverk. En á þeim ámm
sem liðin em frá því ég málaði
þesscU" myndir hefur mikið vatn
mnnið til sjávar og stíllinn hefur
breyst mjög mikið á þessum tíma.“
Sýning Valtýs í Listmunahúsinu
verður eins og áður segir opnuð á
laugardaginn og stendur til 8. apríl.
KVIKMYNDIR
Samfélagið og sjúklingurinn
eftir Árna Þórarinsson og Guðjón Arngrímsson
Regnboginn Frances.
Bandarísk. Árgerð 1982. Handrit: Christ-
opher DeVore, Eric Bergen. LeikstjórL
Graeme Clifford. Aðalhlutverk- Jessica
Lange, Kim Stanley, Sam Shepard.
„Guð deyr“ hét ritgerð sem ung banda-
rísk skólastúlka, Fréuices Fcumer skrifaði
árið 1930. Það var í fyrsta en ekki í áíðasta
skipti sem hún storkaði ósveigjcuilegu og
Ekkert á bak
Háskólabíó: Hugfanginn -Breathless
Bandarisk. Árgerð 1983. Handrit: L.M.Kit
Carson og Jim McBride. Eftir handriti og
kuikmynd Francois Truffaut og Jean-Luc
Godard. Leikstjóri: Jim McBride.
Aðalhlutuerk: Richard Gere, Valerie Kapri-
sky, William Tepper.
„Ég vildi að ég gæti séð hvað er á bak við
þetta andlit", segir ,Jcvenhetja“ þessarar
myndar, Valerie Kaprisky, við „karlhetj-
una“, Richard Gere. „Ég horfi og horfi en ég
sé ekki neitt“. KoncUi þarf svo sem ekki að
skinhelgu umhverfi sínu. Við ævilok mörg-
um áratugum seinna var hún ein og yfirgef-
in, drykkfelld og geðheilsan á þrotum. í
millitíðinni hafði hún orðið kvikmynda-
stjama í Hollywood. Þar neitaði hún alla tíð
að selja sjálfstæði sitt og hafnaði fyrir vikið
á geðsjúkrahúsi.
Þessu lífshlaupi lýsir myndin Frcuices.
Það er á margan hátt áhrifamikil lýsing. En
myndin verður dálítíð brotakennd og sund-
við
hafa miklar áhyggjur af þessu. Orsök þess
að hún sér ekkert er auðvitað sú að þar er
ekkert að sjá.
Persónan sem Gere leikur er mglaður
smákrimmi, sem hefur þó sitt rómantíska
lífsakkeri þar sem er stúlkan Kaprisky og
andlegir fömnautar hans, rokkarinn Jerry
Lee Lewis og teiknimyndafígúran Geim-
brimillinn. Dýpra ristír persónan ekki og
um það snýst sagan: Enn ein útfærslan á
þemanu um rótlausa æsku með lögregluna
á hælunum.
Ohagstœður samanburður
Laugarásbíó: TheSting2.
Bandarísk. Árgerð 1983. Handrit Dauid S.
Ward. Aðalhlutuerk Jackie Gleason, Mac
Dauis, Teri Garr og OliuerReed. Leikstjóri:
Jeremy Paul Kagan
Það er ákaflega lítíð að Sting 2 sem
skemmtímynd. Hún er þokkalega fýndin,
þægilega spennandi, vel leikin og tekin og
kemur nokkmm sinnum skemmtílega á
óvart.
Hún á að gerast 6 árum eftir atburði Stíng
1, þegar platarinn mikli Gondorff, (Paul
Newman þá, Jackie Gleason nú) losnar úr
fangelsi og lendir ásamt Hooker (Robert
Redford/Mac Davis) í klónum á Lonnegan
(Robert Shaw/Oliver Reed) sem vill óður
hefna ófaranna úr fyrri myndinni. Svindlið
hleður síðan ulan á sig, verður umfcings-
meira, aJlir em að plata cdla, þcuinig að
áhorfandinn veit ekki hvað snýr upp og
urlaus, þar sem atburðir koma og fara í lífi
leikkonunnar og hcmdritshöfundar reyna
frekar að halda þeim tíl haga en skipa þeim í
virkt dramatískt samhengi. Einna trúverð-
ugast er ástar-haturssamband Frances og
léttgeggjaðrar móður (Kim Stanley), en til-
búið ástarscunband hennar og róttæks
blaðamanns (Scun Shephard) hangir frekar í
lausu lofti.
Clifford leikstjóri þreytir hér frumraun
Þessi útfærsla ber keim cif paródíu, en er
ósköp hikandi og ómarkviss í úrvinnslunni.
Gere hugfanginn
af sjálfum sér
í mynd Háskólabíós.
hvað niður í piottinu. Fyrr en í lokin.
Þessi mynd stendur alveg fyrir sínu. Hún
er aðeins lauslegt framhald fyrri myndar-
innar og þeir sem ekki sáu hana njóta þess-
arar sennilega enn betur en hinir.
Það eina sem raunvemlega er að Stíng 2
er að hún er nr. tvö. Og Sting nr. 1 er fyndn-
ari, meira spennandi, betur leikin og tekin
og kemur meira á óvart. (Ég tala um hana í
sína eftir langan feril í ástralskri auglýsinga-
myndagerð og lánast vel sköpun tíðaranda
og einstakar sviðsetningar, en framrás sög-
unnar hefði mátt vera þéttari.
Frances stendur og fellur með leiknum í
titilhlutverkinu og þar bregst Jessica Lange
hvergi. Okkur þykir vænt um þessa konu,
sem er dæmd sjúk af samfélaginu en er
þrátt fyrir erfiða lund heilbrigðciri en dóm-
arar hennar. _Aþ
Afturámóti fannst mér Breathless frekar
skemmtileg mynd. Ég hef ekki séð fyrir-
myndina, - A Bout de Souffle þeirra
Tmffauts og Godards -, og Breathless er
ekki fmmleg á nokkurn hátt. En það er ein-
hver ungæðislegur ákafi yfir henni, sem
gerir hana heldur geðþekka skemmtun.
Richard Gere mun þykja heldur kyn-
þokkafullur strákur í augum kvenna. En
sem leikari hefur hann dýpt á við meðal
útstillingargínu. Það hentar vel í þessu hlut-
nútíð: Hún er á öllum vídeóleigum). Sá er
gcúlinn. Þú horfir á Jackie Gleason og sakn-
ar Paul Newman, og Mac Davis vantar mikið
af því sem Robert Redford hefur. Þú horfir á
Sting 2, saknar Sting 1, og átt alltaf von á því
að verið sé að plata þig, á meðan Stíng 1
kom þér alveg í opna skjöldu, einkum endir-
inn frægi.
-G4
HELGARPÓSTURINN 19